قبل از هر چیز خدا را شکر برای پشت سر گذاشتن شش پله از وادی ها و شکر برای رسیدن به وادی هفتم. وادی هفتم می گوید: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می نماییم یعنی من حتما میتوانم رمز و راز حقیقت را کشف کنم مشروط به اینکه اولاً راه را پیدا کنم، دوما برداشت درستی داشته باشم. به راستی حقیقت این زندگی چیست که برای کشفش راه را باید تشخیص داد؟ برای من حقیقت و اصل زندگی حال خوشی است که در پی آن هستم که گاهی به دستش می آورم ولی گاه می بینم که از من ربوده شده است. چه کسی می رباید شیطان؟ دشمن؟ جهل خودم؟ انسانهای حسود اطرافم؟ هر چه که هست و هر که هست بسیار ماهرانه این کار را انجام می دهد و من یکباره ب خودم می آیم و می بینم که گوهر وجودی ام نیست. در این وادی ها می آموزم که با تفکر و تعقل راه را درست انتخاب کنم زیرا تا راه درست را پیدا نکنم به آن مقصد راستین نخواهم رسید و در ادامه از راهی که میروم فقط گذر نکنم بلکه برداشت کنم و بیاموزم و دست پر از راه بیرون بیایم و باید بدانم که بهترین راه کوتاه ترین و آسان ترین راه نیست، باید بدانم که پنیر مجانی فقط در تله موش است پس باید در پیدا کردن راه خوب تفکر کنم چون در کوله پشتی آموخته هایم این را دارم که با تفکر ساختار ها آغاز میشود و باید حرکت کنم چون آموختم که با حرکت راه نمایان می شود، تفکر قدرت مطلق حق نیست. هر آنچه که آموختم اجرا میکنم و امیدوارم که خداوند بزرگ من را در تمام مراحل یاری کند و هرگز مرا به خودم نگذارد.
نویسنده: همسفر دلکش، راهنما همسفر شیما(لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر فرزانه، راهنما همسفر شیما (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر نرگس، راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود
- تعداد بازدید از این مطلب :
57