قبل از آشنایی با کنگره۶۰ و آموزشهای آن، من همیشه دنبال راهی برای رشد و آرامش بودم. کتاب میخواندم، دورههای متعددی را شرکت میکردم، پادکستهای مختلفی گوش میدادم. گاهی نیز در جستوجوی جوابهای سریع بودم؛ اما هر بار احساس میکردم گویی به مقصد نمیرسم یا برداشتهایم از مسیر اشتباه است. فکر میکردم حقیقت را باید به یک باره پیدا کنم، همانند یک کشف بزرگ و ناگهانی؛ حتی به دنبال تغییر محل زندگیام بودم تا شاید آرامش را در محل جدید پیدا کنم.
بهعنوان مثال: قبلاً وقتی بعد از کلی تحقیق، مشورت و تفکر، راهی را انتخاب میکردم و در نهایت جواب نه میشنیدم، بسیار آشفته میشدم و زمین و زمان را به هم میدوختم تا آن کلمه نه را فقط به بله تبدیل کنم. اکنون بعد از آشنایی با وادی هفتم متوجه شدهام آن همه آشفتگی بیدلیل بوده است. یاد گرفتم بهجای جنگیدن با نتیجه، باید برداشت داشته باشم تا در انتخاب بعدی با دقت و آگاهی بیشتری تصمیم بگیرم.
وادی هفتم به من آموخت که به مسیر اعتماد کنم و آن را قدمبهقدم با آرامش طی کنم و دیگر منتظر تغییرات یک دفعهای نیستم؛ زیرا فهمیدم حقیقت در مقصد نهایی پنهان نیست. با توجه به آموزشهای کنگره۶۰، اکنون به دنبال جابهجایی نیستم؛ زیرا آموختهام حقیقت در درون من است و حقیقت درست مثل دانهای است که در زمین کاشته میشود. اگر خاک درست نباشد یا آب و نور کافی به آن نرسد هیچوقت به درختی پرثمر تبدیل نمیشود. من هم اگر راه درست را پیدا کنم؛ اما درست برداشت نکنم، حقیقت برایم به بار نمیآید.
ایمان دارم زمانی که راه و برداشت درست باشد، حقیقت خودش آرامآرام نمایان میشود. تغییر من بعد از برداشت از وادی هفتم این است که اکنون آرامتر و صبورتر هستم. میدانم که اگر در راه درست باشم و درست برداشت کنم، حقیقت دیر یا زود خودش را به من نشان میدهد.
نویسنده: همسفر مریم (س) رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر مریم (ش) رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر آتنا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بنیان مشهد
- تعداد بازدید از این مطلب :
111