همسفر نصیبه؛
جهان اشراق از نظر معنوی یک جهان پیشرفتهای است که فاصله ما با این جهان، مادیات و خودمان هستیم. اگر میخواهیم وارد جهان اشراق یعنی محل طلوع نور بشویم؛ باید حوض وجودی خودمان را تمیز کرده با آب زلال به طرف ارزشها حرکت و مراقب افکارمان باشیم. در زمان حال زندگی کنیم؛ چرا که گذشته برای ما افسردگی و آینده اضطراب به همراه دارد؛ ولی زمان حال آرامش میآورد. کسانی که در زمان حال زندگی می کنند، گرفتاری فکری ندارند همیشه بر این باور هستند که همه چیز ذرهذره درست میشود، همواره یاد گرفتهاند که صبر کنند و آرامش داشته باشند.
ما در این جهان مالک هیچ چیز نیستیم فقط مالک عشق و محبت هستیم، جهان مانند کاروانسرایی است که ما مدتی در آن زندگی میکنیم و میرویم.انسانهایی که زیاد انفاق میکنند افراد بزرگ و فهیمی هستند، این کار آنها باعث تقرب به خداوند میشود. انفاق همیشه بخشیدن مال نیست، یاری کردن انسانهاست به هر نوعی که باشد در همهجا به همه کمک کنیم؛ حتی آدرس دادن، لبخند زدن، زمین خوردهای را از زمین بلند کردن ...... همه اینها میتواند انفاق باشد. غمهای بزرگ میتوانند انسانها را به جايگاههای رفیع برسانند یا حتی باعث سقوط آنها شوند.
جناب مولانا هم در شعری اینگونه بیان میکنند:
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ
ای هیچ برای (ز بهر) هیچ بر هیچ مپیچ
دانی که پس از مرگ چه ماند باقی
عشق است، محبت است و باقی همه هیچ
همسفر زینب؛
در سیدی هیچی آقای مهندس حسین دژاکام راجع به جهان اشراق صحبت میکنند، جهان اشراق جهانی است در مورد مسائل معنوی و نزدیکتر شدن به خداوند. این جهان جایی نیست که در آن طرف کره زمین باشد یا در کهکشانها، آسمانها بلکه همین هستی و جهانی که زندگی میکنیم است اگر میخواهیم به جهان اشراق نزدیکتر شویم؛ باید فاصله خود را از مادیات، ضدارزشها و افکار منفی حفظ کنیم تا آن جهان را پیدا کنیم.
در هستی هر چیزی دو چهره دارد صور آشکار و صور پنهان، کسانی هم که در مرتبه بالا قرار دارند مانند: فیلسوفان، عارفان و.... در بعضی مسائل آنها هم اشتباه فکر میکنند. این اختلاف نظرها در همهجا وجود دارد پس در تمام سطوح زندگی ما، انسانها چهرههای گوناگونی دارند. مثلا وقتی کسی به اشتباه چیزی به ما میگوید، ما برداشت بدی از سخن او میکنیم و در آن لحظه مقابل او قرار میگیریم، در صورتی که اینطور نیست، هر انسانی برای خود چهرههای گوناگونی دارد.
هر شخصی در زندگی خود اعتقاداتی دارد؛ باید به آنها احترام گذاشت و نباید توهین کنیم ما انسانها در این جهان هستی باید در کنار یکدیگر باشیم نه اینکه در مقابل یکدیگر قرار بگیریم.
همسفر رضوان؛
در مقوله اعتیاد فرد مصرفکننده مثل ساختمان ویران شده است؛ باید از نظر فیزیولوژی، روان و تفکر بازسازی شود اما نقطه مقابل این موضوع، علم پزشکی است که میخواهند فقط جسم را درمان کنند، در مورد معتادان گمنام هم با معنویات و با معقوله دیگری کار ندارند؛ ولی اعتیاد بیماری جسم، روان و جهانبینی میباشد.
در این سیدی به جهان اشراق یا بهشت برین اشاره شده، جای خاصی نیست کافیست من خودم را از حوض لجن که در آن غوطهور هستم بیرون بکشم این حوض افکار و اندیشه من است. خداوند مسیر را برای ما مشخص کرده است، صراط مستقیم و فرامین در کتاب آسمانی آمده؛ دروغ نگو، غیبت و قضاوت نکن... اگر راه مستقیم را نرویم قطعا گم خواهیم شد؛ باید بدانیم که این دنیا کارونسراست و مراقب مادیات باشیم.
در هر جایگاه و موقعیت که هستیم فقط نوبت ماست در نوبت خود شریف باشیم، کسی را به خاطر منافع خود لگدمال نکنیم، کار درست را انجام بدهیم، غم بزرگ یا باعث صعود ماست یا سقوط، برای ما هرچیزی که پیش میآید یا آموزش است یا تسویه حساب. در مسائل زندگی، هر کس با دید خودش مینگرد نباید در مقابل همدیگر باشیم بهتر است نگاهمان را درست کنیم و همه چیز را تاریک نبینیم.
منبع: سیدی اشراق از آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر نصیبه، همسفر زینب، همسفر رضوان
رابط خبری: همسفر فرانک (لژیون سردار)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر شهلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک
- تعداد بازدید از این مطلب :
197