دامنه فرمانروایی از خود شروع می‌شود

فرمانبرداری خوب، شرط رسیدن به فرماندهیِ توانمند است. خودِ کلمه فرمانبرداری یعنی؛ من پذیرش راهنمایی استاد، راهنما و قوانین الهی را در خود داشته باشم. اگر فرمانبردار خوبی باشم؛ قطعاً به دانایی، آگاهی و دانش صحیح خواهم رسید، این برای من زمینه‌ای است که بتوانم با پالایش درون، به فرمانده‌ای لایق تبدیل شوم.

اگر درون خود را از تاریکی‌ها و ضدارزش‌ها تخلیه کنم و به سمت شناخت حرکت نمایم؛ آن موقع است که فرمانبرداری را درک کرده و یاد گرفتم.

همین‌که یک رهجو در سفر اول و دوم خود فرمانبردار تمام آموزش‌های کنگره و دستوراتی که راهنما به او می‌دهد، باشد باعث می‌شود دوباره بر جسم خود حکومت نماید و فرماندهیِ آن را در دست گیرد. فرمانبرداری از هر کاری و از هر دستور درستی، انسان را به سمت حال خوش و رهایی هدایت می‌کند و فرماندهی را به او می‌بخشد.

فرمانروایی که شخص بر خود دارد؛ همان رسیدن به فرمان عقل و اداره کردن خود و شهر وجودی است که با فرمانبرداری صحیح شکل می‌گیرد. بنابراین دامنه فرمانروایی از خود شروع می‌شود و به مرحله بسیار بالاتر یعنی فرمانروایی بر کل جهان، می‌رسد.

به‌راستی که قدرت مطلق که خود فرمانروای کل است، ما را به پایین‌ترین نقطه خلقت، فرستاد تا ما با داشتن اختیار و پذیرش مسئولیت‌ها، خود را به بالاترین نقطه تکامل برسانیم که همان فرمان عقل همراه با صلح و آرامش است، پس آن کنیم که فرمان است.

منابع: 

کتاب ۶۰ درجه

چهارده وادی (عشق)

چهارده مقاله 

سی‌دی ها: (فرماندهی)(فرمانروایان زمان)(سفر)

نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر مرضیه(لژیون سوم)

رابط خبری: همسفر کوثر رهجوی راهنما همسفر مرضیه(لژیون سوم)

عکاس: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر محبوبه(لژیون پنجم)

ارسال مطلب: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر محبوبه( لژیون پنجم )

همسفران نمایندگی فردوسی مشهد