اعتیاد انسان را به تاریکی می‌کشد

همسفر صدیقه✍

خواستم قسمت کوچکی از اتفاقات دوران اعتیاد مسافرم، قبل و بعد از آمدن به کنگره۶۰ را در چند سطر بنویسم. قبل از آشنایی با کنگره‌۶۰ در اوج ناامیدی بودم، مسافرم اصلا کنگره رو قبول نداشت و می‌گفت در کنگره موادمخدر را دو برابر می‌کنند. به این فکر می‌کردم که چرا مسافرم نمی‌خواهد از این گرفتاری نجات پیدا کند، فکر می‌کردم که شاید اعتیاد درمانی ندارد. به خاطر  رفتار مسافرم و شرایط سخت آن زمان به مرگ فکر می‌کردم بعد از این که به کنگره راه پیدا کردم فهمیدم که اعتیاد انسان را به تاریکی می‌کشد و نمی‌گذارد که تصمیم درست را بگیرد. 

حدود ۳۵ سال از زندگی مشترک‌ ما می‌گذرد که حدودا ۲۵ سال بدون هیچ مشکلی در کنار هم زندگی کردیم بعد از آن حدود ۱۰ سال را با شک و تردید زندگی کردیم تا این‌که مطمئن شدم گرفتار اعتیاد شدند. من نمی‌خواستم باور کنم مسافرم معتاد است و دوست نداشتم خانواده‌ها متوجه شوند و مدام انکار می‌کردم ولی الان که به کنگره راه پیدا کرده‌ایم از کار خود پشیمانم که ای کاش همان روز می‌گفتم تا این‌که خواهر مسافرم که توسط همسرش در کنگره هستند راه را برای ما باز کرد و مسافرم را راهی کنگره۶۰ کرد و من در کنگره متوجه شدم‌ که آقای مهندس مسئله اعتیاد را روشن کرده‌اند و راه درمان اعتیاد را مشخص کرده‌اند. دیگران به ما کمک می‌کنند که به رهایی و درمان برسیم امیدوارم من هم بتوانم راه نجات برای دیگران باشم.

نویسنده همسفر صدیقه رهجو راهنما همسفر الهام (لژیون یکم)

 رابط خبری:راهنما همسفر الهام (لژیون یکم)

تنظیم ارسال: همسفر معصومه رهجو راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) دبیر سایت 

همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک