در این سیدی در مورد نقطه تحمل صحبت میشود که اگر بهترین نسخههای جهان را هم داشته باشیم اما به کار نبندیم، فایدهای ندارد. زمانی کاری ارزشمند است که به کار بسته شود؛ مثلاً در هنگام بحران باید بتوانیم از نسخههای موجود، درست بهره ببریم، وگرنه بیفایده خواهند بود. وقتی انسان به آستانه آشوب میرسد، همان چیزی است که در اصطلاح عامیانه میگویند؛ به سیم آخر زدن، دلیلش این است که انسانها دارای دو چهره هستند: یکی روح حیوانی و دیگری روح الهی، خوب و مهربان که در همه انسانها وجود دارد؛ اما پنهان است و این خودِ انسان است که باعث میشود؛ روح حیوانی و یا روح الهی را نشان بدهد، ما با رفتار و کردار خودمان این کار را انجام میدهیم.
در بحث نقطه تحمل گفته میشود که هر انسانی ظرفیتی دارد و وقتی این ظرفیت پر شود؛ به آستانه آشوب میرسد. آشوب یعنی درهمریختگی، شلوغی و درگیری. گاهی فرد در آستانه آشوب حتی از جانش هم میگذرد و دیگر برایش مهم نیست، در چنین شرایطی، حتی فیزیولوژی بدن هم به هم میریزد. گاهی سخنی که ما به زبان میآوریم، هرچند به نظر خودمان بیاهمیت باشد، میتواند شخصی را تا آستانه آشوب ببرد و گاهی حتی باعث خودکشی هم میشود. پس باید بدانیم که سخن همیشه باعث آبادانی و یا ویرانی کسی میشود.
نقطه تحمل در بین انسانها متفاوت است و قابل کسب است با تکرار و استمرار میتوان نقطه تحمل را بالا برد؛ چه در جهت مثبت و چه در جهت منفی. در مسائل منفی، بالا بردن نقطهتحمل راحتتر است؛ زیرا احتیاج به آموزش خاصی ندارد و لذتهای بسیار، همراه با تخریب است. نقطه تحمل ذره ذره به وجود میآید. اما کارهای ارزشی و مثبت همیشه نیاز به آموزش، آگاهی و تلاش دارد. وقتی انسان در تاریکیها فرو میرود، معمولاً دیگران را مقصر میداند، در حالیکه عامل اصلی خودش است. صفاتی مانند: حسادت ناشی از جهل و نادانی است و این اشخاص برای اینکه در مسیر آرامش قرار بگیرند؛ تنها با آموزش، تجربه و تفکر میتوانند از مسیر اشتباه برگردند و به آرامش برسند.
بهترین روش استفاده از سیدیها به صورت صوتی است؛ برای ارتقای نقطهتحمل اگر هر روز تمرین شود به نتیجه خواهد رسید. مشکلات را در واقع باید رحمت الهی بدانیم. هر چیزی که از ترکیب دو نیروی سختی و آسانی به وجود میآید و جهان بر پایه آب، باد، خاک و آتش بنا شده و نیروهایمکمل( نیروهای تکمیل کننده) در هستی نقشی دارند. هستی بدون این نیروی مکمل نمیتواند ادامه پیدا کند و با تمام این نیروها (تفکر، استقامت، علم و دانش) میتوانیم به زندگی ادامه دهیم و مشکلات را کنار بزنیم. همانطور که حیوانات برای بقا باید چابک و نیرومند باشند، در غیر این صورت طعمه خواهند شد و از بین میروند.
در کنگره۶۰ هم نیز باید همه چابک، قوی و نیرومند باشند در غیر این صورت همه تنبل میشوند و این عین عدالت است، زیرا عدالت یعنی تعادل، یعنی هر چیز در جای درست خودش قرار بگیرد. مثلاً برای بهوجود آمدن یک جنین، کشتار زیادی بین اسپرمها اتفاق میافتد تا فقط یک اسپرم به تخمک برسد. هر چیزی هر چقدر هم کوچک باشد ارزشمند است، زیرا هر کدام دنیایی مخصوص به خود دارند، این هم عدالت است. نباید مصرفکنندگان بیمصرف باشیم، اگر ضعیف باشیم، از بین خواهیم رفت، حتی زیادهروی در خوردن هم میتواند؛ باعث مرگ شود.
انسان با عبور از مشکلات ساخته، مدیر و مدبر میشود. هیچکس از پایان دنیا اطلاعی ندارد. طبق تاریخ باستان، زمین را به چهار گروه تقسیم کردهاند: مس، آهن، طلا و … پس از اینها، بعد چهارم آسمان گشوده خواهد شد و انسان در سه بعد زندگی خواهد کرد؛ بنابراین، انسان بعد از چهل سالگی باید معنویات خود را تقویت کند. انشاءالله درهای آسمان در جهت خیر، کمالات و خوبیها باز خواهد شد.
منبع: سیدی وادی نهم بخش ۲
نویسنده: همسفر سریه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هجدهم)
رابط خبری: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر مریم(لژیون هجدهم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
28