جلسه سیزدهم از دوره اول جلسات آموزشی لژیون سردار همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی آبیک به استادی همسفر سمیه، نگهبانی پهلوان همسفر سکینه و دبیری همسفر الناز با دستور جلسه «وادی ششم (حکم عقل را در قالب فرمانروا اجرایی کنیم) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه 27 مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
این وادی میگوید: حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً به اجرا درآوریم؛ وادیهای قبلی در مورد تفکر بودند، اینکه چگونه تفکر و چگونه تفکرمان را به مرحله اجرا درآوریم؟ تفکر میتواند مثبت یا منفی باشد، زمانی که ما به دنبال ارزشها باشیم تفکر ما، تفکری مثبت است و زمانی که به دنبال ضد ارزشها باشیم، قطعاً تفکری منفی خواهد بود و به دنبال آن از حالت طبیعی خود خارج خواهد شد .
زمانی که ما فکر میکنیم باید چیزی باشد که بتواند تفکر ما را فرماندهی کند، آن همان عقل است .
مهندس حسین دژاکام در سی دی این وادی؛ جایگاه عقل را مشخص میکنند، اینکه آیا جایگاه عقل در مغز است یا چیزی فراتر از آن است؟ برداشت من از این سی دی این بود که جایگاه عقل، چیزی فراتر از آن است که ما تصور میکنیم؛ جمجمه انسان جایگاه مغز است که با تولد انسان به وجود میآیند؛ اما عقل شاید بتوان گفت: سالیان سال قبل از تولد انسان نیز وجود داشته است.
برای رسیدن به فرماندهی عقل، باید از کارهای کوچک و جزئی شروع کرد؛ مانند جاروکردن، ظرف شستن و... با این روش ذرهذره انسان به فرماندهی عقل خواهد رسید و به مرحلهای که هرچه اراده کند، انجام میشود. تمامی آموزشهای کنگره بهاینعلت است که ما به فرمان عقل نزدیک شویم .
نکته موردتوجه بعدی این است که در این وادی میگوید: عقل مانند ماشین، تابع خود است و روح بالطافت منحصربهفرد خود تابع عقل؛ یعنی روح با تمام لطافتی که دارد بااراده عقل رهبری میشود .
زمانی که ما به دنیا میآییم؛ روح، نفس و جن با ما همراه هستند، نفس در مراتب پایین همیشه باعقل در جدال و درگیری است. عقل یکی از حساسترین، مهمترین و سرنوشتسازترین بخشهای صور پنهان انسان است که آغاز و پایان مشخصی ندارد، ما باید در تمام مراحل سیر تکاملی خود به فرمان عقل برسیم؛ همه حرکتها و راههایی که ما در زندگی طی میکنیم برای رسیدن به این مرحله است؛ تا بتوانیم آنچه درست است را انجام دهیم و از کارهایی که نادرست و ضد ارزشی است دوری کنیم.
یکی از موضوعاتی که در کنگره آموزش گرفتیم این بود که در مقوله بخشیدن نیز میتوانیم به فرمان عقل برسیم. من قبل از کنگره در این مقوله دچار تردید بودم و مرتب به خودم میگفتم: این چیزی که قصد بخشش آن را دارم، چرا باید بدهم و به کجا باید بدهم؟ زمانی که وارد کنگره شدم و آموزشها را یکییکی فراگرفتم؛ شرایطم تغییر کرد و دوست داشتم با تمام وجود و از جانودل ببخشم.
زمانی که تصمیم گرفتم در لژیون سردار شرکت کنم، کار مناسب و یا درآمد خاصی نداشتم بااینوجود در لژیون شرکت کردم و همان روز شرایط یک کار مناسب برایم مهیا شد؛ اکنون صبح که بیدار و به محل کارم میروم، در مسیر به لژیون سردار فکر میکنم؛ متوجه میشوم که این لژیون، فوقالعاده پر خیروبرکت است، برکت آن در زندگی من جاری شده است و من در لژیون سردار بخشیدن را یاد گرفتم.
در مقوله بخشش، نفس دائماً در مقابل عقل قرار میگیرد؛ اینگونه القا میکند که چرا باید ببخشی؟ اطلاع داری که این پول صرف چه چیزی میشود؟
با آموزش در کنگره، متوجه میشویم که بخشیدن نیز مقولهای است که در آن حتماً باید به عقل رجوع کرد و از خود بپرسیم اینهمه جمعکردن مال برای چیست؟ میتوانی مقداری هم بخشنده باشی و ببخشی؟ در این حالت قطعاً خداوند برکت این کار خیر را به زندگیات سرازیر خواهد کرد .
من از این وادی یاد گرفتم؛ به کمک فرمان عقل میتوانم بیشتر حرکت و ببخشم، با استفاده از آموزشها مسیر درستی در زندگی پیش بگیرم و آنها را در زندگیام اجرایی کنم.

تایپ و ویرایش: راهنمای تازه واردین همسفر مریم (دبیر سایت)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پروانه ( لژیون دوم)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
134