جلسه چهاردهم از دوره چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی آبیک به استادی راهنما همسفر آمنه، نگهبانی همسفر رقیه و دبیری همسفر سمیه با دستور جلسه: «وادی ششم (حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نماییم) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۲7 مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از نگهبان جلسه، دبیر، ایجنت و مرزبانان بابت اجازه اولین مشارکت متشکرم، از راهنمایم همسفر نسترن که هر جایگاهی را تجربه میکنم از آموزشهای ایشان است، تشکر و قدردانی میکنم.
دستور جلسه امروز؛ وادی ششم است که از نظر من حیاتیترین وادی در بین وادیهاست این وادی، فرمان عقل است؛ تا اینجا با چهار وادی اول، تفکرکردن را آموختیم؛ اینکه چطور به افکار منفی خودمان سروسامان بدهیم و درست فکرکردن را شروع کنیم.
در وادی پنجم ما شروع به حرکت میکنیم؛ اکنون که شروع به حرکت کردیم، خیلی مهم است که حرکت ما چگونه باشد؟ آیا در مسیر حرفهای عقل حرکت میکنیم یا خیر؟ وادی ششم یک نقطه عطف است، اینجاست که باید به حرکت خودمان شکل دهیم شاید بپرسید چگونه؟
اگر ما بتوانیم در این قسمت سفر به فرمان عقل برسیم، میتوانیم ادامه سفر را با موفقیت سپری کنیم؛ اما خیلی از ما در این نقطه درجا میزنیم؛ شاید بگویید فرمان عقل به این سادگیها نیست، بله درست است رسیدن به فرمان عقل کار هر کسی نیست؛ اما میتوانیم در مسیر آن قدم بگذاریم، چگونه؟ با انجام فرمانهای کوچک شروع کنید.
در این زمان عقل شروع میکند به حرکت شما شکلدادن، باید گوشبهفرمان باشید؛ به طور مثال فرمان عقل میگوید: به کنگره برو آیا چشم میگوییم؟ سیدیها را بنویس، آیا چشم میگوییم؟ یا زمانی که میگوید مشارکت کن، قانون یازده را حمایت کن. پارک حضور داشته باش؛ آیا چشم میگوییم؟ خیلیها در این قسمت سفر جا میزنند و برمیگردند به وادی چهارم شروع میکنند دنبال مقصر گشتن؛ مسافرم نمیآید، راهنمای مسافرم خوب نیست، راهنمای خودم ایراد میگیرد، تو شعبه به من گفتهاند کارت بکش؛ مگر اینجا مجانی نیست، ایجنت و مرزبان به من حرف زدند و هزار تا بهانه دیگر تا به سفرش ادامه ندهد، بله اینها همه بهانه است مسافر و همسفری که خواسته داشته باشند، فقط و فقط به رهایی فکر میکنند و به هر چیزی که در مسیرشان اتفاق افتد چشم میگویند.
همسفرها نهتنها باید خودتان در مسیر فرمان عقل باشید؛ بلکه باید در این مرحله نقش همسفر خوب را ایفا کنید، باید الگویی باشید تا زمانی که مسافرتان حالش خوب نیست و نمیآید، جا نزنید ادامه بدهید و آنها را هم در مسیر فرمان عقل قرار بدهید.
در یکی از مصاحبهها استاد امین حرف قشنگی زدند، فرمودند: یک حرفی در کنگره باب شده که شاید درست برداشت نشده باشد؛ اینکه همسفر میگوید من برای خودم میآیم و مسافرش را رها میکند؛ نباید یادمان برود هدف اصلی ما برای حضور در کنگره، رهایی مسافرانمان است و باید در این مسیر سخت به آنها کمک کنیم؛ نه اینکه با کوچکترین مشکل خودمان جا بزنیم و بگوییم ایشان که نمیآید سفرش را خراب کرده، من برای چه بیایم؟! یا فقط برای حال خودم بیایم و کاری به مسافرم نداشته باشم که در نهایت حال بد آن حال من را هم خراب میکند، این یک سفر دونفره است باید کمک کنید.
همسفر نقش زیادی در درمان مسافر دارد، خودتان را دستکم نگیرید مسافرها به علت بستهبودن حسهایشان شاید دیرتر مطلب را متوجه شوند، این شما هستید که باید وادیها را یاد بگیرید و موبهمو عمل کنید تا به رهایی مدنظر کنگره برسید.
به کنگره و روش مهندس حسین دژاکام، ایمان داشته باشید که با یک علم بینظیر درمان انجام میشود؛ فقط شرط موفقیت، گوشبهفرمان بودن و عبور از وادی ششم است.
برگزاری انتخابات نگهبانی و معرفی نگهبان دوره جدید:




مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر بختیار
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
تایپ و ویرایش: همسفر الناز رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر پروانه نگهبان سایت (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی آبیک
- تعداد بازدید از این مطلب :
120