وقتی برای اولین بار اسم روش DST را شنیدم، تصورم این بود که این روش فقط برای درمان اعتیاد است. اما هر چه بیشتر با آن آشنا شدم، فهمیدم که DST فراتر از یک روش درمانی است و در حقیقت یک راه و رسم زندگی را به ما میآموزد؛ مسیری که انسان را از بیتعادلی به سمت تعادل هدایت میکند.
در موضوع کاهش وزن هم همین مسئله وجود دارد. کسی که سالها با پرخوری، رژیمهای سخت و نیمهتمام یا روشهای سریع و کوتاهمدت روبهرو بوده است، میداند که مشکل فقط خوردن یا نخوردن نیست، بلکه ریشه در سیستم جسم و روان دارد. همانطور که در درمان اعتیاد، تکیه بر زور و فشار نتیجهای جز شکست ندارد، در کاهش وزن نیز روشهای مقطعی و جراحیهای ناگهانی تنها آسیبی تازه به بدن وارد میکنند.
این روش به ما یاد میدهد که تغییر واقعی با تدریج و صبر اتفاق میافتد؛ یعنی با احترام به جسم و روان و با حرکت پلهپله و منطقی. همانطور که یک مسافر در کنگره۶۰ به تدریج دوز داروی خود را کم میکند و دوباره به تعادل میرسد، کسی که میخواهد وزن کم کند نیز باید آرامآرام عادتهای غلط را کنار بگذارد و عادتهای درست را جایگزین کند.
کاهش وزن یعنی چیزی بیشتر از کم کردن عدد روی ترازو. کاهش وزن یعنی بازگرداندن فرماندهی عقل بر جسم؛ یعنی یاد گرفتن نظم، تمرین صبر و احترام گذاشتن به قوانین طبیعت. درست مثل روش کنگره۶۰ که نه افراط را میپذیرد و نه رها کردن کامل را، بلکه با تنظیم، تعادل و استمرار پیش میرود.
این روزها، هر بار که ورزش میکنم، غذایم را به اندازه میخورم و برای بدنم ارزش قائل میشوم، احساس میکنم در حال تجربه همان مسیر DST هستم. مسیری که به من آموخت کاهش وزن جنگیدن با بدن نیست، بلکه آشتی با جسم و روان است. شاید عدد ترازو کمتر شود یا نشود، اما چیزی که به دست میآورم ارزشمندتر از هر عددی است: تعادل، آرامش و عشق به خود.
نویسنده: مسافر تغذیه سالم همسفر دلارام رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون جونز)
رابط خبری: راهنما تغذیه سالم همسفر مهری (لژیون جونز)
ویرایش و ارسال: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پرستار
- تعداد بازدید از این مطلب :
97