هرچه کنی به خود کنی

مشارکت همسفران لژیون ششم در مورد دستورجلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ باهم برابرند؟»:

همسفر مژگان:

عدالت در کنگره۶۰ یکی از مهم‌ترین رکن‌ها در مثلث دانایی است. عدالت یعنی هرچیز در جای خود قرار بگیرد و خیلی از اوقات ما به اشتباه عدالت را با مساوات و برابری یکسان می‌دانیم. در حالی‌که این‌طور نیست. پایه و اساس عدالت بر دانش و عمل سالم است؛ یعنی جایگاه فرد براساس میزان آگاهی و رفتاری که از وی سر می‌زند تعیین می‌شود. معرفت، شناخت و آگاهی از مهم‌ترین اصول برای دست یافتن به تعادل است؛ اگر انسان کاری را با شناخت و آگاهی انجام دهد، حتماً ختم به‌خیر می‌شود؛ اما در صورتی‌که بدون شناخت باشد نتیجه‌ آن جز شر همراه نخواهد بود؛ بنابراين عمل انجام شده باید سالم و نیک باشد. برای کمک به دیگران باید تعادل را در نظر گرفت و گاهی‌اوقات از انجام کمکی که به ضرر شخص تمام خواهد شد دوری کرد و ممکن است موجب از بین رفتن دوستی‌ها، روابط خواهر و برادرها شود و در نهایت مشکلات بسیاری را ایجاد خواهد کرد. در کنگره۶۰ اعضاء اجازه ندارند با یک‌دیگر هیچ‌گونه رابطه مالی داشته باشند. ما انسان‌ها همیشه تصور می‌کنیم اعمال ما درست، سالم و نیک است. آیا تمام افراد کنگره۶۰ باهم برابر هستند؟ در پاسخ باید گفت: در بعضی قسمت‌ها بله، تمام اعضاء در کنگره۶۰ با هر شغل، دین و مذهبی که دارند خود را با نام کوچک معرفی می‌کنند و القاب به‌هیچ عنوان به‌کار برده نمی‌شود. اعضاء کنگره۶۰ روی نقاط مشترک خود کار کرده و تنها هدف درمان اعتیاد است. تمام دوستی‌ها و محبتی که بین افراد است به‌واسطه وجود همین نقاط مشترک است. اعضاء کنگره۶۰ با سیاست کار ندارند و تمام آن‌ها در لژیون و روی صندلی مشترک آموزش را دریافت می‌کنند، درواقع همه آن‌ها از یک‌سری آموزش‌های شبیه به یک‌دیگر برخوردار هستند؛ اما از نظر مسائل دیگر فرق می‌کنند، مثل یک فرد نابینا که با یک فرد بینا فرق می‌کند. در کنگره۶۰ هیچ‌گاه یک سفراولی با یک سفردومی باهم برابر نيستند؛ زیرا به یک سفردومی می‌توان خدمت داد؛ ولی به یک سفراولی نه، چرا که از هدف اصلی خود دور می‌شود و سفر خود را خراب می کند. در کنگره۶۰ باید به سفراولی محبت کرد و به سفردومی خدمت داد تا حال آن‌ها خوب شود. در کنگره۶۰ جایگاه سفراولی، سفردومی، راهنما، مرزبان، دبیر، نگهبان و استاد متفاوت بوده است؛ اما تمام افراد قابل احترام هستند و از لحاظ خدمت کردن، اخلاق، رفتار، مردم‌داری، عشق و محبتی که با سایر افراد دارند برابر نيستند؛ بنابراين می‌توان گفت: جایگاه آن‌ها با یک‌دیگر متفاوت است.

همسفر زهرا:

در رابطه با دستورجلسه عدالت، آیا افراد در کنگره۶۰ باهم برابرند؟ پاسخ این است خیر، باهم برابر نیستند. عدالت از واژه عدل می‌آید و عدل نیز ریشه در تعادل دارد. عدالت به‌معنای یکسان بودن و برابری است؛ اما باید بدانیم که مفهوم آن در همه‌‌ جا یک تعریف ثابت ندارد؛ بلکه وابسته به جایگاه و موقعیت است. در کنگره۶۰ آموخته‌ایم که هستی بر پایه اضداد بنا شده است؛ یعنی هرچیز با ضد خود معنا پیدا می‌کند. بدون وجود ضد، هیچ مفهومی به‌درستی قابل درک نخواهد بود. این قانون به ما می‌آموزد که همه‌چیز باهم برابر نیست. در کنگره‌۶۰ آموختیم که عدالت یعنی قرار گرفتن هرچیزی یا هرکسی در مکان و جایگاه خود. هر کسی‌که در جایگاه و مسئولیتی مشخص قرار دارد؛ اگر آن جایگاه مطابق با شایستگی‌ها و عملکرد او باشد، این عین عدالت است. روزی امیرالمؤمنین علی (ع) به یاران خود فرمودند: من در این دنیا نه به کسی خوبی کردم و نه بدی. یاران با تعجب پرسیدند: چگونه چنین چیزی ممکن است؟ ایشان پاسخ دادند: اگر ما ذره‌‌ای کار خوب یا بد انجام دهیم، نتیجه‌ آن به خودمان بازمی‌گردد. این سخن دقیقاً مصداق همان ضرب‌المثل است که می‌گوید: هرچه کنی به خود کنی؛ یعنی هر عملی که انجام می‌دهیم، نتیجه‌ آن به خود ما باز‌می‌گردد و این همان مفهوم عدالت است. عدالت یعنی هرکس متناسب با اعمال و رفتار خود جایگاه واقعی‌ خود را در زندگی پیدا می‌کند. کنگره۶۰ بر پایه نظم برنامه‌ریزی شده است و با همین نظم ما را به‌سمت عدالت، معرفت و عمل سالم هدایت می‌کند؛ بنابراین هرچه شناخت، خدمت و عملکرد ما سالم‌تر و مؤثرتر باشد، جایگاهی که در آن قرار می‌گیریم نیز بالاتر و شایسته‌تر خواهد بود.

رابط خبری: همسفر ربابه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری