سیزدهمین جلسه از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دلیجان به استادی راهنما محترم همسفر زینب، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر صدیقه با دستور جلسه « عدالت، آیا همه افراد در کنگره ۶۰ با هم برابر هستند » روز چهارشنبه ۲۲ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد :
سلام دوستان، من زینب هستم یک همسفر، به نام قدرت مطلق الله. در ابتدا خداوند را شاکر و سپاسگزارم که دوباره فرصت پیدا کردم تا در شعبه دلیجان حضور داشته باشم و در میان شما دوستان خوب و مهربان قرار بگیرم. این فرصت را غنیمت می‌شمارم تا از این حضور بهره‌برداری کنم و در کنار شما آموزش ببینم و به خودم خدمت کنم.
از نگهبان جلسه، خانم مرضیه عزیز، دبیر محترم، و همچنین از خانم پریسا عزیز که به من اجازه خدمت کردن دادند، کمال تشکر را دارم. دستور جلسه امروز در مورد «عدالت» است. آیا در کنگره همه افراد با هم برابرند یا خیر؟
اگر بخواهیم در مورد عدالت صحبت کنیم، باید بگویم که این موضوع آن‌چنان ساده نیست که به راحتی درباره آن سخن گفت. مسئله‌ای پیچیده است و برای درک عمیق آن باید به آرم کنگره که پشت سر ما قرار دارد دقت کنیم. در این آرم، عدالت در رأس مثلث قرار دارد، که این خود نشان‌دهنده اهمیت بالای این مفهوم است. در پایین مثلث، معرفت در سمت راست و عمل سالم در سمت چپ قرار دارند. این‌ها تمامی بخش‌هایی هستند که عدالت را تکمیل می‌کنند و برای اینکه عدالت به درستی برقرار شود، باید همگی در کنار هم وجود داشته باشند.
کنگره 60 معتقد است که درمان اعتیاد باید به‌طور همزمان باید در سه بعد جسم، روان و جهان‌بینی صورت بگیرد. این سه بعد باید با یکدیگر رشد کنند و به درجه‌ای از تعادل برسند تا درمان به درستی اتفاق بیفتد. در واقع، حرکت ما به سوی عدالت و تعادل از معرفت آغاز می‌شود. یعنی وقتی که ما آگاهی و دانش لازم را در کنگره۶۰ کسب کنیم و جهان‌بینی خود را ارتقا دهیم، می‌توانیم به عمل سالم نزدیک شویم و در نهایت به تعادل و عدالت دست پیدا کنیم.
انسانی که بتواند نیروهای درونی خود را به تعادل برساند، می‌تواند در زندگی خود نیز به یک انسان متعادل تبدیل شود. در این مسیر، یکی از بزرگ‌ترین تخریب‌هایی که اعتیاد به انسان وارد می‌کند، برهم زدن نظم و تعادل در جسم، روان و جهان‌بینی او است. این بی‌نظمی نه‌تنها برای شخص مصرف‌کننده، بلکه برای کسانی که در کنار او زندگی می‌کنند نیز آسیب‌زا است. به همین دلیل، انرژی درونی انسان صرف نیروهای منفی و بی‌ارزش می‌شود و او با کمبود انرژی مثبت مواجه می‌شود.
در کنگره۶۰، ما یاد می‌گیریم که از نیروهای درونی خود برای تغییر استفاده کنیم. آقای مهندس در کتاب «60 درجه زیر صفر » می‌فرمایند که «از نیروهای درونی خودتان قوت بگیرید تا از طوفانی که در آن قرار دارید نجات پیدا کنید.» این امر در فرآیند درمان بسیار مهم است، زیرا
عدالت در کنگره به معنای برابری مطلق نیست. همان‌طور که در زندگی واقعی نمی‌توانیم دو فرد را با شرایط متفاوت برابر بدانیم، در کنگره۶۰ نیز هر فرد بر اساس تلاش، آگاهی و عملکرد خود جایگاه خاصی دارد. برای مثال، یک همسفر که به قوانین پایبند است و سی‌دی می‌نویسد، با یک همسفر که بی‌توجه به اصول کنگره حرکت می‌کند، برابر نیست. به همین ترتیب، کسی که در کنگره خدمت می‌کند و از مال و جان خود می‌گذرد، با فردی که هیچ‌گونه خدمتی ندارد، برابر نخواهد بود.
در نهایت، هر فرد باید تلاش کند که جایگاه خود را در این مسیر ارتقا دهد. همان‌طور که من می‌توانم به‌طور داوطلبانه جایگاه خود را تغییر دهم، این امکان برای همه فراهم است تا با تلاش و حرکت صحیح، به جایگاهی والا دست یابند. در صراط مستقیم، هم‌چنان که احترام، محبت و عشق وجود دارد، امکانات مادی و معنوی نیز فراهم است.
در پایان، من به این باور رسیدم که اعتیاد، اگرچه جهنمی است که فرد را در خود غرق می‌کند، اما می‌تواند به بهشتی تبدیل شود که انسان را به خودشناسی و تعادل درونی هدایت کند. از شما عزیزان که به صحبت‌هایم گوش دادید، بسیار سپاسگزارم.
تایپ و ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب لژیون سوم
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب لژیون سوم
ارسال: همسفر صدیقه رهجوی راهنماهمسفر پریسا لژیون اول
- تعداد بازدید از این مطلب :
146