English Version
This Site Is Available In English

تعادل در اضداد به عدالت معنا می‌بخشد

تعادل در اضداد به عدالت معنا می‌بخشد


خدا را شاکر و سپاسگزارم بابت حضورم در کنگره و استفاده از آموزش‌های آن.
عدالت واژه‌ای پر معنا و به ظاهر ساده، عدالت هم خانواده با کلماتی مثل عدل، تعادل است، تعادل به معنای موازنه بودن است؛ هر جا که سخن از عدالت می‌شود در ذهن انسان تصویری از یک موقعیت اجتماعی برابر برای انسان‌ها ساخته می‌شود یعنی؛ مساوات و یکسان بودن طبقات اقتصادی، فرهنگی، عاطفی، شغلی... برای همگان. تفکر من تا قبل از ورود به کنگره در مورد عدالت این ‌طور بود که باید همه انسان‌ها در اجتماع از یک زندگی خوب به صورت مساوی برخوردار باشند و این وظیفه مسئولین یک کشور است تا تساوی و عدالت را بین  طبقات مختلف جامعه بوجود آورند و هیچ تفاوتی بین آن‌ها وجود نداشته باشد. با ورودم به کنگره واژه‌ی عدالت برایم معنای دیگری پیدا کرد و حقیقت و معنای واقعی عدالت را متوجه شدم. جهان هستی بر مبنای نظم و تعادل خاصی بنا شده یعنی هر چیزی، از جمادات و نباتات تا حیوانات و انسان‌ها همه در جایگاه خاص خود قرار دارند و هر کدام رسالتی بر عهده دارند و هر کدام بسته به خواست، تلاش و کوشش و تقدیر و نامه‌پیشین و فرمان الهی جایگاهی را تجربه می‌کنند که این عین عدالت است یعنی؛ هر چیز در جای خود قرار دارد و همه اجزای هستی در جایی که باید باشند قرار گرفته‌اند و هر انسانی بنا به مسئولیت و رسالتی بر عهده دارد تا این چرخ‌گردون به چرخش در‌آید و هستی با نظم و نظامندی خاصی به حیات خود ادامه دهد.

تعادل در اضداد به عدالت معنا می‌بخشد، زشت و زیبا، سیاه و سفید، تلخ و شیرین، خوبی و بدی، عشق و نفرت... هر گاه این‌ها در تعادل قرار داشته باشند، عدالت رویت می‌شود. انسانی که برای رسیدن به خواسته معقول خود تفکر می‌کند، تلاش و کوشش می‌نماید و به آن خواسته می‌رسد و در جایگاه خوبی قرار دارد این عین عدالت است. ما نمی‌توانیم انسانی را که پشت‌کار دارد، تولید مفید دارد، به هستی خدمت می‌کند را با انسانی که مصرف‌کننده هست و جز آسیب به هستی ثمری ندارد برابر بدانیم و انتظار جایگاهی خوب برای او داشته باشیم. عدالت در این‌جا آن چیزی است که خود شخص بوجود می‌آورد و بنا بر خواست و تقدیر و فرمان الهی آن را مشخص می‌کند. کارهایی که انجام می‌دهیم یا عمل نیک هستند یا عمل ناصالح و ناشایست؛ ولی در هر صورت نیاز به شناخت و آگاهی نسبت به آن هست. در کنگره توصیه به عمل سالم می‌شود؛ گاهی اوقات عمل نیک است؛ ولی سالم نیست مثل اعتماد من به یک دوست و شراکت در یک کار که سود زیادی دارد و تمام اختیارات را به دوست خود سپردن و نتیجه کار در آینده به جدایی و دشمنی ختم می‌شود اعتماد کردن،  کارنیک است؛ ولی عمل ناسالم؛ چون هیچ یک از جوانب بررسی نشده و تمام اختیارات را به دوست خودم واگذار کردم بدون هیچ سند و مدرکی، در انجام هر کاری باید شناخت و معرفت نسبت به آن کار را پیدا کنیم تا بتوانیم تعادل و عدالت را برقرار کنیم و هر چیزی اگر سرجای خودش باشد عدالت وجود دارد. بر سر در دادگستری نمادی از یک ترازو که دو کفه آن برابر هم قرار گرفتند، نشان از برابری و تعادل را نشان می‌دهد؛ ولی آیا این عدالت به خودی خود به وجود می‌آید؟ جواب خیر، زیرا برای رسیدن به عدالت و کسی که می‌خواهد عدالت را بر قرار کند، نیازمند معرفت و آگاهی و شناخت در مورد کاری است که می‌خواهد انجام بدهد یا قضاوت کند. در کنگره نیز تلاش بر این است که همه چیز بر مبنای عدالت باشد و این عدالت نیازمند شناخت و معرفت است، معرفت به آنچه انجام می‌دهیم.

عدالت در کنگره در دو قسم انجام می‌شود یک افرادی که وارد کنگره می‌شوند همه برای درمان حضور دارند و وضعیت افراد خارج از هر نژاد، جنسیت، مذهب، دین، شغل، القاب است و در یک نقطه همه مشترک هستند آن‌هم درمان است و همه از شرایط آموزشی و رفاه مساوی برخوردار هستند تا به درمان برسند و عدالت برای همه اجرا شده است. قسمت دوم، آیا در کنگره همه برابر هستند؟ خیر این طور نیست؛ انسانی که تولید می‌کند، خدمت می‌کند با انسانی که فقط مصرف‌کننده هست و جز خسارت و آسیب کاری نمی‌کند برابر نیستند. یک تازه وارد که در کنگره حضور می‌یابد؛ باید به او توجه و محبت شود و کسی که سفر اولی هست با یک سفر دومی تفاوت دارد، یک سفر اولی که سفرش را به خوبی طی می‌کند، قوانین کنگره را رعایت می‌نماید، به راهنمای خود احترام می‌گذارد و سفر خوبی را آغاز کرده و طی می‌کند با سفر اولی که قانون‌مند نیست و رعایت اصول و قوانین کنگره را نمی‌کند یکسان نیست، جایگاه یک راهنما که وقت خودش را در خدمت انسان‌های نیازمند قرار می‌دهد تفاوت دارد جایگاه یک مرزبان که تمام تلاشش را برای اجرای قوانین کنگره می‌کند یا ایجنتی که از وقت و مال و جانش هزینه می‌کند برای کنگره و کمک به درمان افراد، باید متفاوت باشد، جایگاه هر کس در کنگره بسته به میزان عشق و محبت و زحمتی است که برای پیشبرد اهداف کنگره دارد.


نویسنده و ویراستار: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
عکس: همسفر سعیده مرزبان  خبری
ارسال:همسفر زهرا رهجوی راهنماهمسفر ملیحه(لژیون اول) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی آزادشهر

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .