در نظام هستی انسان‌ها هیچ وقت با هم برابر نیستند

به نام قدرت مطلق الله

جهان‌هستی و فرمان‌روایی قدرت مطلق بر پایه عدالت برنامه‌ریزی شده است و اگر خارج از این تعادل باشد همه‌چیز فرو می‌ریزد. در جهان ‌هستی هر آفریده‌ای به سمت نظم حرکت می‌کند و عدالت را در همه‌جا می‌توان دید. از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین موجودات، از کم‌شعورترین تا شعورمندترین موجود، هر کسی در هر جایگاهی بر مبنای عدالت قرار گرفته است.
عدالت به معنای برقرار کردن تعادل است. تعادل یعنی هر چیزی در جای خودش و متوازن باشد؛ مانند میزی که چهار پایه دارد و در این‌صورت پایدار است و تعادل دارد. برقرارشدن عدالت نیازمند مقدمه است. اولین موضوع برای رسیدن به تعادل معرفت است. معرفت یعنی شناخت و آگاهی که این شناخت می‌تواند در جهت مثبت و خیر یا در جهت منفی و شر باشد.
اگر انسان معرفت را در جهت خیر کاربردی کند آن عمل، عمل سالم می‌شود؛ اما اگر کار را بدون معرفت انجام دهد اصطلاحاً به آن «عمل نیک» می‌گویند. عمل سالم، عمل نیکی است که فاعل آن به تمام نقاط خوب و بد آن آگاه است. اگر معرفت نباشد عمل نیک ممکن است تبدیل به عمل شر شود. در کنگره تلاش بر این است که تمامی امور بر مبنای عدالت به انجام برسد.
در باب دستور جلسه،‌ مسافر مسلم گفت‌وگویی با راهنما مسافر سعید ترتیب داده است که در ادامه مطالعه می‌کنید:

خودتان را به رسم کنگره معرفی کنید:
سلام دوستان سعید هستم مسافر، با مصرف بیش از ۲۰ سال انواع آنتی‌ ایکس، وارد کنگره شدم و سفر خودم را به روش DST با داروی OT آغاز کردم، نام راهنما  آقا ابراهیم موحدی. رهایی همزمان از بند مواد مخدر و سیگار هشت سال و چهار ماه، رشته ورزشی، شنا و والیبال است.

۱. به نظر شما انتخاب محل تولد و والدین جبر است یا اختیار؟ رابطه آن با عدالت را توضیح دهید.
قبل از ورود ما به جهان فیزیکی، با علم به اینکه چگونه و در چه شرایطی و حتی با کدام پدر و مادر و محل زندگی متولد می‌شویم، به اختیار خودمان این انتخاب را انجام می‌دهیم. حتی با آگاهی از رزومه حیات‌های قبلی و اتفاقاتی که قرار است در حیات زمینی با آن روبرو شویم، اما با اختیاری که داریم، می‌توانیم بخش قابل توجهی از تقدیر خود را تغییر دهیم. طبق فرمان این آرشیو، به لحاظ شرایط زمینی، ما به یاد نمی‌آوریم. رابطه آن با عدالت در این است که این بهترین شرایط برای ما است تا در مسیر تکامل، واحدهایی را پاس کنیم که در بعد زبان و مکان با آنها روبرو می‌شویم. آدمی هر آنچه را که قبلاً کاشته است، درو می‌کند.

۲. چرا در مثلث معرفت، عمل سالم و عدالت، عدالت به عنوان سومین مورد عنوان شده است؟
کسب آگاهی و انجام عمل سالم نسبی، پیش‌درآمد عدالت است تا بتوانیم به کنه عدالت پی ببریم. این سه مولفه مکمل یکدیگرند تا ما تبدیل به انسان‌های شکرگزار شویم و همیشه شاکر خداوند باشیم که بهترین و زیباترین شرایط رشد و استحقاق را برایمان رقم می‌زند. فهم این موضوع پایه سپاسگزاری ما در نظام هستی است. اصلاً شر نداریم؛ همه چیز خیر است. گاهی زاویه دید ما به موضوعات نادرست است و این سخن خداوند است که می‌فرماید: «الخیر فی ما وقع» هر چیزی که اتفاق بیفتد، خیر محض است، اول احتیاج به معرفت و شناخت بالایی دارد و در ادامه با انجام اعمالی که به صلح و آرامش ختم می‌شود، می‌توانیم پیش‌زمینه عدالت را فراهم کنیم.

۳. تفاوت عدالت و برابری در چیست؟
من در کنگره ۶۰ با آن علم و دانش ناب که جاری است، نسخه حقیقی و اورجینال موضوعات را یاد گرفتم. وقتی صحبت از عدالت می‌شود، حقیقت عدالت برای من در کنگره بسیار روشن است. بسیاری عدالت را مساوات یا برابری می‌دانند، اما این درست نیست. مساوات و برابری با اصل عدالت منافات دارد. همه انسان‌ها حق زندگی دارند؛ در این موضوع شاید برابری باشد، اما برخورداری از زندگی و ارتقای کیفیت زندگی و بهره‌مندی از آن، این عدالتی است که باید به کسی که حق‌ اوست داده شود. در نظام هستی، عدالت جاری است و هر کس در هر وضعیتی که قرار دارد، عین عدالت است و جایی برای شکوه و گلایه نیست.

۴. به چه منظور آقای مهندس همیشه تأکید می‌کنند که هر کس در هر جایگاهی قرار دارد، عین عدالت است؟
این یک اصل است و ما هیچ وقت نمی‌خواهیم چرخی که اختراع شده است را دوباره از نو اختراع کنیم. این سخن خداوند است و آقای مهندس سخن خداوند را مطرح می‌کنند. بسیاری از موضوعات شاید از نظر ما لعنت خداوند باشد، اما زمانی که از حلقه و دوره آن عبور می‌کنیم، دید ما درست می‌شود. با معرفتی که پیدا می‌کنیم، به این نکته پی می‌بریم که این موضوع نه تنها لعنت خداوند نبوده، بلکه رحمت خداوند است. در کنگره، همه از حقوق برابر برخوردارند، اما افرادی هستند که بعد از ورود از دیگران سبقت می‌گیرند. این‌ها افرادی هستند که استحقاق دارند. خداوند در کلام الله می‌فرماید: «هل یستوی الذین یعلمون والذین لا یعلمون». آیا آنهایی که می‌دانند و آنهایی که نمی‌دانند برابرند؟ قطعاً برابر نیستند. در نظام هستی، انسان‌ها هیچ وقت با هم برابر نیستند. آیا آن‌هایی که خدمت می‌کنند و آنهایی که خیانت می‌کنند با هم برابرند؟ پس در می‌یابیم که در کنگره بدون استحقاق، هیچ حقی داده نمی‌شود.

۵. یک ایجنت چگونه عدالت و برابری را در شعبه اجرا می‌نماید؟
یک ایجنت بزرگتر یک شعبه است و الگوی تعادل است. وقتی از عدالت صحبت می‌کنیم، نزدیک‌ترین واژه به آن تعادل است. ایجنت طبق ظرفیت‌های بالایی که دارد، اختیاراتی به او داده می‌شود که می‌تواند شرایط عادلانه‌ای را برای اعضا فراهم کند. مثلاً با تمام اعضا و خدمتگزاران عادلانه برخورد کند. همه راهنماها یک تعداد رهجو می‌توانند جذب کنند و شرایط جذب با چرخش‌های لژیون مدیریت می‌شود. در کنار گروه مرزبانی، ایجنت به صورت عادلانه رفتار می‌کند. کسانی که استحقاق خدمت را دارند، با کمک گروه مرزبانی، شرایط خدمت را برای آنها فراهم می‌کنند. همین‌طور شرایط آموزش و عدالت در تمام بخش‌های کنگره ۶۰، همانند هستی، جاری و ساری است.

کلام آخر، نطر  شما در رابطه با این دستور جلسه زیبا چیست؟
به نظر من این دستور جلسه یکی از محکمات کنگره است و یکی از دستور جلسات کلیدی به شمار می‌رود. همانطور که واژه عدالت در لوگوی کنگره ۶۰ در رأس قرار دارد، نشان از اهمیت این موضوع است. کنگره همانند یک خان گسترده، یک سفره بزرگ است که همه به یک مقدار نمی‌توانند از آن بهره‌مند شوند. همه حق برخورداری دارند، اما همه نمی‌توانند به یک اندازه بهره‌مند شوند. یک راهنما همانند باران در همه جای لژیون می‌بارد و هر کس به اندازه ظرف خود می‌تواند بهره‌مند شود. قطعاً در این میان افرادی هستند که ظرف آنها وارونه است و نمی‌توانند چیزی برداشت کنند و این نیز خود عدالت است.
از مسافر مسلم عزیز و بچه‌های زحمت‌کش سایت که شرایط این مصاحبه را فراهم نمودند تشکر می‌کنم. در آخر، از آقای مهندس و خانواده محترمشان بابت شرایط و علم خوبی که در کنگره جاری کرده‌اند و همچنین از گروه مرزبانی و ایجنت شعبه تشکر می‌کنم.

گزارش، تایپ: مسافر مسلم ل۵
ویرایش: مسافر مرتضی ل9
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴

مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان