عدالت آن چیزی است که به نفع من است

نهمین جلسه از دوره سوم جلسات آموزشی خصوصی ویژه همسفران لژیون سردار نمایندگی ملایر، با استادی همسفر الهام ، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه «عدالت؛ آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» در تاریخ یک‌شنبه ۱۹ مرداد‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

این دستور‌جلسه از دو بخش تشکیل شده است، یکی عدالت و دیگری این سوال که آیا در کنگره همه با هم برابرند؟ عدالت مفاهیم زیادی دارد و تقریباً می‌شود گفت همه انسان‌ها همیشه به‌دنبال این موضوع بوده‌اند و می‌خواستند که عدالت را به اجرا در بیاورند و شاید بتوان گفت که انواع و اقسام جوامعی با هر طرز فکر، فقط و فقط برای این به‌وجود آمده که وضعیت موجود از نظر آن‌ها قانع‌کننده نبوده است و دست به تغییراتی زده‌اند تا بتوانند به‌گونه‌ای عدالت را برقرار کنند؛ ولی به‌خاطر این‌که تعریف آن‌ها از عدالت درست نبوده موفق نشده‌اند.

 حالا چند نمونه از تعاریف غلط از عدالت را می‌آوریم. عدالت آن چیزی است که به‌نفع من است اگر چیزی منافع و نظر من را تأمین کند این عین عدالت است در غیر این صورت عدالتی در کار نیست. تعریف غلط دیگر از عدالت این است که همه با‌هم برابر باشند، در‌ صورتی‌که افراد دارای ظرفیت‌های متفاوت در سطح دانایی متفاوتی هستند و باید حتماً این موضوع در‌نظر گرفته شود. به‌عنوان مثال آیا می‌توان به یک کودک خردسال همان غذا، آب یا سایر امکاناتی را داد که به یک فرد بزرگسال می‌دهیم؟ قطعاً اگر این کار را بکنیم مساوات را رعایت کرده‌ایم ولی عدالت را رعایت نکرده‌ایم؛ پس عدالت و مساوات باهم فرق دارند. این مثال در مورد یک خانواده، شهر یا یک کشور هم صادق است. یعنی نمی‌شود به همه انسان‌ها به یک میزان امکانات داد چون دانایی انسان‌ها متفاوت است. 

ما در کنگره معتقدیم که برای رسیدن به عدالت نیازمند یک مثلث هستیم که عدالت در راس آن قرار دارد و دیگر ضلع آن معرفت به معنای شناخت و آگاهی است و ضلع دیگر آن عمل سالم است، عمل سالم به عملی گفته می‌شود که در نهایت به خیر ختم می‌شود. هرچند ممکن است و در زمان انجام آن کار باب میل ما نباشد و به ما سخت بگذرد؛ مثل زمانی که می‌خواهیم عضو لژیون سردار شویم، دنور، پهلوان یا نشان‌ در بی‌نشانی که قطعاً موقع کارت کشیدن فشاری به انسان وارد می‌کند و یا این‌که کار سختی می‌شود؛ ولی در ادامه این پرداخت‌ها مثل بذرهایی هستند که در آینده به ما محصولاتی را خواهند داد.

 نکته‌ای که اینجا مهم است حسی است که انسان در زمان انجام این کار دارد، اگر با حس منیت این کار را انجام بدهم قطعاً منیت در من رشد خواهد کرد و این در ادامه برای من مشکلاتی به‌وجود خواهد آورد و یکی از آنها این است که می‌تواند جلوی آموزش من را بگیرد و من را از دریافت مطالب محروم کند و یا این‌که با این حس، که من این را پرداخت می‌کنم تا خداوند چندین برابرش را برای من جور کند. این یک نگاه و دید کاسب‌کارانه است که ممکن است خواسته‌های من برآورده نشود آن‌موقع ایمان من نسبت به لژیون سردار از بین می‌رود و زمانی که ایمان از بین رفت طعمه‌ی مناسبی برای نیروهای منفی خواهم بود و به‌راحتی از لژیون سردار دست می‌کشم و از خیرالکثیر محروم خواهم شد؛ پس هنگام انجام هر کاری در زندگی از جمله کارهای مربوط به لژیون سردار بایستی کاملاً به‌حس خودمان توجه داشته باشیم؛ چون هر‌کدام از این حس‌ها در ادامه محصولات مختلفی را برای ما به بار خواهد داشت و با این حس که ( تو نیکی می‌کنی در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز) دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم تا دیگران بخورند. اگر حس و خواسته‌ی ما این‌گونه باشد ما به آن سایش و آرامش لازم می‌رسیم و اینجا معلوم می‌شود که عدالت به‌اجرا در می‌آید.

همه ما در بدو ورود به کنگره با‌هم برابر هستیم و یک اسم به نام همسفر داریم؛ ولی در ادامه این‌که من با آموزش‌های کنگره چگونه بتوانم خود را بسازم را من تعیین می‌کنم. یکی از جاهایی که آموزش‌های کنگره نمود پیدا می‌کند لژیون سردار است که نشان می‌دهد به چه میزان آموزش‌ها را گرفته‌ام؛ چون همیشه می‌گویند (دو صد گفته چون نیم کردار نیست). امیدوارم متوجه شده باشم که این من هستم که تعیین می‌کنم عدالت چگونه در مورد من به‌ اجرا در بیاید.

تایپیست: همسفر شکوفه رهجوی راهنما همسفر سمیرا و عضو لژیون سردار
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فائزه  (لژیون اول) و عضو لژیون سردار
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر فائزه (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ملایر