منیت یعنی شکستن بتِ خود در جهانبینی، مثلثی داریم به نام مثلث دانایی که اضلاع آن عبارتاند از: تفکر، آموزش و تجربه. در مقابل این مثلث، مثلث جهالت قرار میگیرد که شامل ترس، منیت و ناامیدی است. هر یک از این سه عامل نقطه مقابل اضلاع مثلث دانایی هستند و مانع رشد آگاهی میشوند. ترس در برابر تفکر، منیت در برابر آموزش و ناامیدی در برابر تجربه قرار دارد. منیت یعنی خود را بالاتر از آنچه واقعاً هستیم ببینیم. وقتی چنین نگاهی داشته باشیم، در حقیقت با «بتِ خود» روبهرو شدهایم. بهعنوان مثال، زمانی که کاری را انجام میدهم که دیگران بهخوبی از عهده آن برنمیآیند، ممکن است به قیاس روی بیاورم و حس برتری در من شکل بگیرد. اگر انتظار تشویق از دیگران داشته باشم و این اتفاق نیفتد، حس کینه و دلخوری در من رشد میکند و پرتوقع میشوم. در نتیجه، بهتدریج از دیگران فاصله میگیرم. اما اگر دانایی لازم را کسب کرده باشم، حتی در صورت نبود تشویق و احترام، کوچکترین دلخوری در من ایجاد نمیشود. در این حالت، بذرهایی مانند نفرت، کینه و منیت در وجودم ریشه نمیدوانند. اینجاست که درمییابم «منیت» در مقابل «آموزش» قرار میگیرد و تنها با بالابردن دانایی میتوانم در صلح و آرامش زندگی کنم و اجازه خودنمایی به منیت ندهم. پس با توکل به خدا، فروتنی در برابر خدا و خلق او و خدمت بیمنت به دیگران، «منِ کاذب» در وجودمان ذوب میشود و جای آن را اراده الهی میگیرد؛ ارادهای که محور زندگیمان میشود.
منبع: سیدی منیت
نویسنده: همسفر سیدههما رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر ماجده رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گرگان
- تعداد بازدید از این مطلب :
47