تعادل به معنای مساوی بودن و برابری می‌باشد

مشارکت همسفر فاطمه.(ع):
عدالت از ریشه عدل به‌ معنی قرار دادن هر چیز در جایگاه شایسته خود می‌باشد که مصادیق گوناگونی دارد. برای مثال، چنانچه در برابر موجودی مختار او را متناسب با شرایط و امکانات مورد تکلیف قرار دهند، می‌گویند این تکلیف عادلانه است؛ بنابراین عدل به معنای رفتار یکسان با همه نیست مثلاً معلم عادل کسی نیست که همه شاگردان خود را خواه کوشا باشند خواه تنبل به‌ یکسان تشویق یا توبیخ کند بلکه هر یک از شاگردان خود را به اندازه تلاش آن‌ها ستایش یا نکوهش می‌کند. مقتضای عدالت الهی نیز این نیست که همه مخلوقات را یکسان بیافریند یا برای افرادی با توانمندی‌ها ظرفیت، استعداد درونی و امکانات گوناگون تکالیف یکسان مقرر کند، بلکه خداوند عادل در افعال خود تناسب‌ها و شایستگی‌ها را رعایت کرده است متناسب با آن‌ها عمل کند.

خداوند هیچ نوع ظلمی نمی‌کند، بلکه با توجه به تلاش اختیاری موجود در انجام تکالیف خود کارشان را ارزیابی کرده است و در وقت مناسب، پاداش و جزایی در خور کارهایشان به آن‌ها می‌دهد. یکی از معانی عدالت، احقاق حق است که در مورد فرد مسافر عدالت ایجاد می‌کند که چنانچه طبق آموزش‌های کنگره مسیر درمان را به‌ درستی طی کند یقیناً در درجه اول به حق خودش که رهایی از دام اعتیاد است می‌رسد. از طرفی نقطه مقابل عدل، ظلم است که فرد مسافر قبل از قرار گرفتن در مسیر درمان کنگره، دانسته یا ندانسته به طریق مختلف در حق خود و خانواده‌اش دچار ظلم‌های متعددی شده است با کسب معرفت تغییر جهان‌بینی، انجام عمل سالم و عدالت محقق شده است و قطعاً در این مسیر، نیروهای الهی هم به کمک فرد می‌آید که با آیه ۲ و ۳ سوره طلاق در قرآن کریم مطابقت دارد.

خداوند می فرماید: «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ» و  و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‌دهد. در واقع مسافر با پایبندی به تقوا، کسب آموزش‌های لازم و کاربردی کردن آن‌ها غلبه بر نیروهای تخریبی و بازدارنده است که در قرآن کریم آیه ۲۵۶ سوره بقره «لا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ» عدم پیروی از خطوات شیطانی یا همان وسوسه‌های گام به گام شیطان را شرط تزکیه و پالایش نفس می‌داند. جایگاهی که در خور تلاش او است را کسب می‌کند. آقای مهندس می‌فرمایند: برای تشخیص تحقق عدالت در زندگی ما اجازه نداریم فقط بازده زمانی موقت زندگی فرضاً مطالعه صفحه وسط کتاب زندگی فرد که هنوز سالیان سال هم در جریان است که گرفتار انواع سختی‌ها و رنج‌ها شده‌ایم را مورد قضاوت قرار دهیم و به خداوند شکایت ببریم‌ و بگوییم، چرا این گرفتاری‌ها فقط برای من بوجود آمده است؟

خیلی از مشکلات ما ناشی از جهل و ناآگاهی خودمان بوده است که بدون تفکر و حرکت لازم در جهت حل آن مثلاً تلاش برای درمان اعتیاد گرفتار آن شده است و مادامی که این مشکل ادامه‌دار باشد در عمق تاریکی‌ها بیشتر فرو می‌رویم از طرفی فردی که مسیر درمان را به‌ درستی سفر می‌کند با توجه به جایگاهی که با صبوری برای رسیدن به آن تلاش کرده است شایستگی آن را دارد که بهترین لذت‌های ماندگار که کمترین آن بیدار شدن حس‌های درونی و بیرونی است را دریافت کند. در پایان آرزوی تندرستی و سربلندی را برای آقای مهندس، خانواده محترم و کلیه اعضاء کنگره۶۰ که صادقانه خدمت می‌کنند را از درگاه حضرت حق داریم.

مشارکت همسفر اعظم.(پ):
عدالت معنا و مفاهیم متعددی دارد و از تعادل می‌آید به معنای مساوی بودن و برابری می‌باشد؛ اما در کنگره‌۶۰ عدالت؛ یعنی هر چیزی یا هر کسی در جایگاه خودش عدالت به عنوان یک اصل مهم در کنگره می‌باشد. برای درمان اعتیاد و جهان‌بینی یکی از سه ضلع مثلث نماد کنگره همین عدالت است و قدرت مطلق، هستی را بر مبناء عدالت آفریده است و ما انسان‌ها در جایی که هستیم عین عدالت است و این عدالت در مراحل اولیه به پیشرفت و تلاش‌های فرد بستگی دارد مثلاً کسی که ۶ ماه سفر می‌کند و روی برنامه است و یا گریز می‌زند با راهنمایی که ۳۰ الی ۴۰ تا رهجو را به رهایی رسانده است‌ از گرداب اعتیاد خارج کرده است قابل احترام است؟ قطعاً این‌ها با هم برابر نیستند و کسی که تلاش کرده و راهنما شده است و این عدالت است که شال نارنجی بر گردن داشته باشد و رهجو را راهنمایی کند و حاصل زحمت و تلاش راهنما بوده است که به این جایگاه رسیده است.

رهجویی که تازه به کنگره می‌آید با سپردن مسئولیت‌های متفاوت به او و جایگاه‌های مختلف هم آموزش می‌گیرد و تعادل و عدالت را اگر خواسته داشته باشد و تلاش کند قطعاً او هم راهنما خواهد شد این بستگی به تلاش رهجو دارد عدالتی که در کنگره است با سایر Ngo فرق دارد و این عدالت است. کسی که دانایی دارد با کسی که نادان است با هم برابر نیستند و اگر کسی آگاهی و معرفت داشته باشد در جهت خیر و صراط‌ مستقیم می‌رود و اگر اطلاعات یا آگاهی نداشته باشد منحرف می‌شود. اتفاق‌هایی که برای ما رخ می‌دهد از یک زاویه و از یک قسمت بررسی می‌کنیم مال خودمان است و آن پیشینه را یادمان نیست تصور می‌کنیم که حق ما را خورده‌اند.

این خود ما هستیم که باعث می‌شویم چه عدالتی بر ما حاکم شود این‌ها همه رشته‌هایی هستند که ما خودمان بافته‌ایم و حاصلش را برداشت می‌کنیم. در گذشته؛ چون آگاهی نداشتیم می‌گفتیم عدالت خداوند یکسان نبوده است؛ ولی حالا می‌فهمیم و درک می‌کنیم که هر چیزی سر جای خودش قرار دارد و این سیستم به کار خودش ادامه می‌دهد. آقای مهندس می‌گویند: در کنگره رفیق، دوست و فامیل با هم شراکت و یا معامله نداشته باشند به ظاهر کار نیکی است؛ ولی روابط بهم می‌خورد مسئله مالی پیش می‌آید و اگر ما معرفت را کسب کردیم عمل سالم انجام دادیم به عدالت می‌رسیم؛ یعنی باید تعادل برقرار کنیم و عدالت در دو قسمت در کنگره برگزار می‌شود.

یکی از افراد که به کنگره می‌آید موضوع درمان‌اعتیاد است همه فقط یک نام کوچک دارند و روی نقاط مشترک‌ کار می‌کنیم و دوستی و پیوند در کنگره نقاط مشترک ما است روی نقاط غیر مشترک اصلاً کار نمی‌کنیم و به شخصیت بیرونی افراد هیچ کاری نداریم حالا چه ضایعاتی باشد، یا دکترای فیزیک، یا ماشین بنز داشته باشد همه می‌آیند و روی صندلی می‌نشینند و با اسم کوچک صدایشان می‌زنند. یک مصرف‌کننده با سفر دومی برابر نیستند جایگاه‌شان فرق می‌کند یکی سه سال کنگره می‌آید و هنوز به درمان نرسیده و حالا معنی عدالت را درک می‌کنیم و عدالت خداوند درست است.

مشارکت همسفر فاطمه.(گ):
عدالت؛ یعنی عدل هم‌خانواده لغت تعادل است، اولین چیزی که به ذهن هر فردی می‌رسد برابری و یکسان بودن است. هر کسی نمی‌تواند عدالت را بفهمد و اجرا کند؛ اما باید بدانیم که مفهوم عدالت و برابری در همه جا یکسان نیست. اولین نکته  که برای رسیدن به عدالت لازم است معرفت است معرفت؛ یعنی شناخت و آگاهی در پرتو این شناخت و آگاهی است که ما می‌توانیم عمل سالم انجام دهیم و به عدالت نزدیک شویم زیرا تعادل در عمل سالم است اگر فردی معرفت نداشته باشد آن موقع بخواهد کار خوبی انجام دهد و اصطلاحاً عمل نیک انجام دهد آن عمل نیک به عمل شر تبدیل می‌شود.

عمل سالم همان عمل نیک است عمل نیک، نیک عملی است که اجرا کننده‌اش به نقاط خوبی و بدی‌اش کاملاً آگاه است. عدالت در همه جا وجود دارد و هر کسی در هر جایگاهی قرار دارد بر مبنای عدالت است در واقع خود ما هستیم که باعث می‌شویم چه عدالتی برای ما اجرا شود، هر بلایی سر ما می‌آید آن را با دست‌های خود مهیا کرده‌ایم و این به اذن خود ما است، این خود انسان است که با قدرت و اختیاری که خداوند به او داده است انتخاب کند که چه تصمیمی برای زندگی‌اش بگیرد. من رهجو انتخاب می‌کنم که چگونه در این مسیر حرکت کنم و در چه جایگاهی باشم آیا افراد در کنگره بر مبناء عدالت با هم برابرند؟

پاسخ این است خیر با هم برابر نیستند عدالت؛ یعنی قرار دادن هر چیزی یا هر کسی در هر جایگاه و مکان خودش است. جایگاه افراد را در کنگره خدمت و معرفت‌شان مشخص می‌کند هر کسی بیشتر خدمت انجام دهد معرفت بیشتری دارد و خوش برخوردتر است و از اهمیت بیشتری برخوردار است هر کسی در کنگره خدمت بیشتری انجام دهد حالش بهتر است. افراد کنگره جایگاه‌های متفاوتی دارند و این عین عدالت است که هر شخص با تلاش و کوشش خودش در این جایگاه در حال خدمت کردن است همه افراد ائم از تازه‌وارد یک جایگاه دارد.

راهنما، مرزبان، دیده‌بان و سایر افراد هر کدام یک جایگاه دارند؛ بنابراین همه با هم برابر نیستند این را عدالت می‌گوییم. کنگره همه را مثل تمام هستی در جایگاه خودش قرار می‌دهد، این‌گونه نیست که همه چیز بهم بخورد و بی‌نظمی زیادی ایجاد می‌کند. عدالت در کنگره در دو قسمت به صورت یکسان اجرا می‌شود: یکی مسائل درمان اعتیاد که همه روی همین نقطه مشترک هستند و دوم این‌که هر فردی که وارد کنگره می‌شود با نام کوچک خوانده می‌شود و به مسائل سیاسی و موضوعات دیگر کاری ندارند مثلاً شخص چند ساله است؟ شغلش چیست؟ مدرک تحصیلی دارد؟ چون روی نقطه مشترک کار می‌کند پس پیوند دوستی و محبت بین اعضاء کنگره زیاد است.

مشارکت همسفر فاطمه.(ح):
هم‌خانواده عدالت، تعادل است. تعادل؛ یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد. کار کنگره‌۶۰ این است که به عدالت برسیم. حالا برای رسیدن به عدالت اولین کار این است که به معرفت برسیم. معرفت؛ یعنی آگاهی و دانش اگر ما در جهت خیر آگاهی و شناخت داشته باشیم معرفت ما در جهت خیر می‌شود و عملی که به دنبال این معرفت انجام می‌دهیم عمل صالح می‌شود. اگر در جهت منفی آگاهی و دانش داشته باشیم معرفت ما در جهت شر می‌شود. گاهی اوقات ممکن است که ما یک عمل نیک بخواهیم انجام دهیم؛ اما چون که در رابطه با آن عمل آگاهی و دانش نداریم.

در نتیجه آن عمل تبدیل به یک عمل شر می‌شود. مثلاً قطع یک مرتبه موادمخدر در ظاهر یک عمل نیک است؛ اما وقتی آگاهی داشته باشیم متوجه می‌شویم که قطع یک‌مرتبه در سیستم‌های بدن تخریب ایجاد می‌کند و مخرب است، پس با آگاهی و دانایی اعتیاد را درمان می‌کنیم نه ترک. برای تشخیص عمل سالم، باید معرفت و دانایی را کسب کنیم تا در اثر پرتو آن دانش و آگاهی بتوانیم عملی انجام دهیم که عمل سالمی باشد مثل درمان اعتیاد که یک عمل سالم است و بر مبناء این عمل نیک به عدالت می‌رسیم و می‌توانیم تعادل را برقرار کنیم.

رسیدن به عدالت به همین سادگی نیست حتماً باید معرفت، آگاهی و دانایی کسب کنیم؛ اما عدالتی که در کنگره است کنگره برای خودش خط و خطوط خاصی دارد. عدالت در دو قسمت در کنگره انجام می‌شود ۱_ همه افراد که وارد کنگره می‌شوند با نام کوچک شناخته می‌شوند و در کنگره روی نقاط مشترک افراد کار می‌شود و کاری به نقاط غیر مشترک نداریم نقطه مشترک همه‌ افراد کنگره اعتیاد آن‌ها است و نقاط غیر مشترک: مسائل سیاسی، دین، مذهب، شغل، موقعیت اجتماعی، وضعیت مالی، سن، جنسیت، سواد و...می‌باشند که در کنگره این مسائل هیج ارزشی ندارند همه افراد وقتی وارد کنگره می‌شوند در یک سطح هستند و با هم برابرند و همه با نام کوچک شناخته می‌شوند.

۲_ تفاوت افراد در کنگره بر اساس جایگاه‌های آن‌ها است. مثلاً جایگاه کسی که سفر اول است با سفر دوم فرق دارد. جایگاه کسی که روی برنامه درمان است با کسی که روی برنامه نیست با هم فرق دارد، جایگاه راهنما با رهجو فرق دارد، جایگاه مرزبان، دیده‌بان، نگهبان جلسه، دبیر جلسه و استاد جلسه با بقیه فرق دارد، پس جایگاه‌ها کاملاً متفاوت است و جایگاه افراد را خدمت آن‌ها و معرفتشان را تعیین می‌کند. هر کس معرفت بیشتر داشته باشد و خدمت بیشتری کند و خوش برخوردار باشد جایگاهش بالاتر است و با خدمت بیشتر حال خودش هم بهتر می‌شود، پس هر کسی که در سر جای خودش خدمت می‌کند‌. این جایگاه‌ها با هم فرق می‌کنند عدالت می‌شود.

مشارکت همسفر ثریا:
خداوند عادل است و جهان را بر مبناء عدالت آفریده است. عدالت؛ یعنی نهادن هر چیز سر جای خودش، هر انسانی با توجه به سطح دانایی و شناخت خود جایگاهی برای خودش مهیا می‌کند، ممکن است از جایگاه خود راضی نباشد مثلاً بگوید خدایا چرا به من این زندگی پر از سختی و رنج را داده‌ای؟ عدل خداوند را زیر سوال می‌برد. من برای ساختن خود در مراحلی قرار می‌گیرم که ممکن است سخت باشد؛ ولی برای ساختن آن را طی می‌کنم و این را بدانیم هر شخص به میزان خواست و تلاش خودش جایگاه خود را تعیین می‌کند. وقتی از عدالت صحبت می‌شود ناخودآگاه ذهن انسان متوجه شخصیتی می‌شود که سمبل عدالت و محبت است و او کسی جز امام علی نیست او کسی است که با عشق، عقل و ایمان توانست عدالت را در درون خویش تا حد اعلای خود بوجود آورد و در نهایت در رفتار خود تا جایی در عدالت پیش رود که به‌ عنوان سمبل عدالت شناخته می‌شود.

ایشان الگوی عدالت است، البته او کجا و ما کجا، حتی درک عدالت او نیز سطح بسیار بالایی از علم، آگاهی و معرفت را می‌طلبد که از قدرت فهم و درک ما خارج است. به‌طور کلی هر انسانی با توجه به سطح دانایی خود و عملکرد خود، جایگاهی را برای خودش مهیا می‌کند. هر انسانی و هر موجودی به‌طور کلی جایگاهی دارد که دقیقاً نتیجه عملکرد او است. هر جایگاه دارای شرایط خاص خود است. جایگاه خوب، جایگاه بد، بالا، پایین، زشت، زیبا، مؤثر، غیر مؤثر، سفر اولی، سفر دومی، مصرف‌کننده، کمک راهنما، کارتن‌خواب، تزریقی، استاد دانشگاه، پزشک... معمولاً جایگاه‌های بد و نامطلوب جایگاه‌هایی هستند که در مسیر خارج از صراط مستقیم به آن‌ها می‌رسیم؛ اما در صراط مستقیم همه جایگاه‌ها مطلوب هستند در صراط مستقیم همه‌ چیز وجود دارد احترام، محبت، دوست داشتن، امکانات مادی و معنوی و همه‌ چیزهایی که انسان آرزوی داشتن آن‌ها را دارد و در یک کلمه هر آن‌ چه هست، بارش رحمت است. من در کنگره یاد گرفتم که معنی عدالت برابری و مساوات نیست بلکه معنی دقیق عدالت؛ یعنی قرار دادن هر چیز و هر کس در جایگاه و مکان خودش.

در کنگره هم مثل تمام هستی و دنیا هر چیزی در جایگاه خودش قرار می‌گیرد و اگر این گونه نباشد، همه‌ چیز به هم می‌خورد و بی‌نظمی زیادی در کنگره ایجاد می‌شود. همان‌طور که در هستی قانونی به‌ عنوان اضداد وجود دارد و اینکه هیچ‌ چیزی با هم برابر نیست و در کنار ضد وجود دارد که همه‌ چیز معنا پیدا می‌کند. به نظر من یکسان بودن و نبودن هم می‌تواند نمادی از این قانون باشد که تفاوت‌ها را نشان می‌دهد در کنگره هم همین‌طور است. من وقتی وارد کنگره شدم عدالت را مشاهده کردم و دیدم تمامی افراد از نظر آموزش‌ها و برخورد اولیه با هم برابرند؛ ولی این به این معنی نیست که همه‌ افراد با هم برابرند و این بستگی به خود شخص دارد که چقدر تلاش کند و چه جایگاهی برای خود فراهم کند.

 کسانی که به‌ درستی حرکت می‌کنند آموزش‌های خود را به‌ درستی آموخته‌اند و به اجرا می‌گذارند در واقع رشد کرده‌اند و خود را نشان می‌دهند؛ ولی کسانی که بی‌توجه هستند و از راه و روش کنگره پیروی نمی‌کنند همیشه عقب‌ مانده و به نتیجه‌ مطلوب هم نمی‌رسند، همین خود نشانی است برای اینکه همه‌ افراد در کنگره یکسان نیستند. کسی که قوانین را شناخته، نظم و انضباط را رعایت کرده است آموزش‌های کنگره را جدی گرفته است و پا به‌ پای آموزش‌ها پیش رفته و خود را به‌ مراتب بالا رسانده است که از یک مصرف‌کننده به یک استاد و راهنما تبدیل‌شده است؛ پس نمی‌تواند با مصرف‌کننده‌ای که بارها سفرش را خراب کرده است و هنوز به نتیجه‌ای نرسیده یکسان باشد.

رابط خبری: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
عکس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر محیا (لژیون سوم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی کریمان