جلسه چهارم از دوره بیست و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی خمین با استادی همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر عفت و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «عدالت،آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند» روز یکشنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خداوند بزرگ را هزاران بار شاکرم که اذن ورود به کنگره را داد، فرصتی شد تا در کنار شما عزیزان خدمت کنم و آموزش بگیرم. از راهنما همسفر مهتاب ایجنت شعبه سپاسگزارم که اجازه این خدمت را به من دادند. همچنین از نگهبان و دبیر سپاسگزارم. امیدوارم که تعطیلات خوبی را پشت سر گذاشته باشید و بهترین بهره را از آن برده باشید.
اما دستور جلسه، عدالت؛ آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟ وقتی اسم عدالت را می‌شنویم، یک حسی به انسان دست می‌دهد که او را به فکر فرو می‌‌برد. خیلی سخت می‌شود در مورد عدالت صحبت کرد، چون عدالت واقعاً چیزی است که اگر اجرا نشود، ضررهای زیادی به دنبال دارد. ولی خدا را شکر ما در مکانی قرار گرفته‌ایم و استاد عزیزی داریم که همه چیز را به ما آموزش می‌دهند و تمام کلمات و لغات را به خوبی برای ما می‌شکافند که بتوانیم به راحتی به عمق مطالب پی ببریم.
مثلثی بالای سرما قرار دارد که می‌گوید: "عدالت، معرفت و عمل سالم". حالا چرا کلمه عدالت در رأس قرار گرفته؟ اگر خوب نگاه کنیم و متوجه باشیم، می‌گوید برای رسیدن به عدالت شخص باید اول به شناخت و آگاهی برسد. وقتی به شناخت و آگاهی رسید، ما می‌توانیم در راه راست و عمل سالم قدم برداریم. وقتی در راه مستقیم رفتیم و عمل سالم انجام دادیم، می‌توانیم به تعادل برسیم و عدالت را خوب اجرا کنیم.
ما اگر بتوانیم به درون خود برویم و بین نیروهای خود تعادل برقرار کنیم، می‌توانیم در بیرون هم به راحتی عدالت و تعادل را برقرار کنیم. ما از صبح تا شب با خیلی از چیزها رو‌به‌رو می‌شویم، خیلی جاها می‌رویم و می‌آییم، فرقی هم نمی‌کند در خیابان یا در محل زندگی یا کار ما باشد. خیلی اتفاقات برای ما می‌افتد و اگر یک وقت خدای نکرده خدا را در نظر نگیریم، ممکن است در این مسائل نتوانیم عدالت را برقرار کنیم. حتی ممکن است در زندگی شخصی خود بین بچه‌هایمان فرق بگذاریم و یکی را بیشتر از دیگری دوست داشته باشیم و یا بیشتر به او توجه کنیم. این واقعاً بی‌عدالتی است و سنگ روی سنگ بند نمی‌شود و توازن برقرار نیست و همه چیز به هم می‌ریزد.
خداوند همه چیز را طبق یک قانونی آفریده و حساب و کتاب خودش را دارد. انسان‌ها هر چقدر تفکر و آگاهی خود را بالاتر ببرند، بهتر می‌توانند در راه راست پیش بروند و سعی می‌کنند عدالت را برقرار کنند، ولی هر چقدر جهل و ناآگاهی آنها بیشتر می‌شود، به راه‌های بد کشیده می‌شوند و کارهای ضدارزشی انجام می‌دهند. پس خداوند همیشه هر چیزی را به جای خودش آفریده، عدالت یعنی تعادل، هر چیزی جایگاه خودش را دارد.
خداوند می‌گوید: اگر کسی ظلمی می‌کند، ما نباید ظلم آن را ببخشیم؛ اگر کسی را اذیت می‌کند، نباید به راحتی از آن بگذریم. درست است بخشش خیلی خوب است ولی در همه موارد خوب نیست، باید عدالت در مورد آن شخص اجرا شود که دیگر آن کار را تکرار نکند.
می‌گوید: "آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟" در اولین ورود به کنگره شاید همه با هم برابرند ولی در ادامه نه. وقتی افراد وارد کنگره می‌شوند باید تمام سمت‌ها و القاب خود را پشت در بگذارند و بیایند؛ فرقی هم نمی‌کند باسواد باشند یا بی‌سواد، معلم باشند یا دکترا، هیچ فرقی نمی‌کند، همه با هم برابرند تا به درمان برسند. وقتی وارد کنگره می‌شوند مرزبانان با روی باز از آنها استقبال می‌کنند، روی یک صندلی می‌نشینند، به آنها مشاوره داده می‌شود، حق انتخاب راهنما دارند ولی در ادامه نه، با هم برابر نیستند.
خداوند در قرآن می‌گوید: "آیا بینایان با نابینایان برابرند؟" آیا رهجویی که خدمت می‌کند و مرتب و منظم می‌آید و قوانین کنگره را رعایت می‌کند، به راهنما احترام می‌گذارد، به موقع سر لژیون حاضر می‌شود، با رهجویی که فقط رفت و آمد می‌کند و به حرف راهنما توجه نمی‌کند، آیا برابرند؟ البته که نیستند. در کنگره همه جایگاه‌ها هرچند کوچک، قابل احترام هستند. ما در کنگره باید تلاش کنیم تا جایگاهی را به دست بیاوریم و آن را حفظ کنیم، این عین عدالت است. همچنین به سفر دومی‌ها خدمت داده می‌شود، ولی ما باید به سفر اولی‌ها کمک کنیم تا سفر خود را به خوبی به پایان برسانند. و این واقعاً عین عدالت است.
پس عدالت چه در کنگره باشد، یا بیرون از کنگره و در زندگی روزمرگی‌مان باشد، به مفهوم برابری نیست. پس عدالت یعنی اگر هر چیزی را که برای خود می‌پسندیم برای دیگران هم بپسندیم. عدالت یعنی رعایت حقوق دیگران. می‌گویند: "چوب خدا صدا ندارد"، این عین عدالت است. مراقب باشیم که در پیشگاه خداوند همیشه راه صراط مستقیم را برویم، که خدای نکرده حقی از کسی ضایع نشود. سعی کنیم در همه موارد عدالت را سرلوحه کار خودمان قرار بدهیم.
گریزی هم بزنیم به لژیون سردار؛ امروز لژیون سردار داشتیم، خیلی عالی و خوب پیشرفت. تبریک می‌گویم به عزیزان در لژیون سردار. وقتی نگاه می‌کنیم می‌بینیم لژیون سردار چه فرصت خوبی در اختیار ما قرار داده و ما باید به خوبی از آن استفاده کنیم. من فاطمه چرا فکر می‌کنم مشکلاتم تمام نمی‌شود، بلکه مدام به آن اضافه می‌شود؟ باید ببینم من چه کار کردم و چه بازپرداختی داشتم؟ آیا توانستم از اندک مبلغی که دارم بگذرم؟ پس وقتی که می‌گویم به امید روزی که کنگره ۶۰ جهانی شود و ما اندک سهمی در آن داشته باشیم، باید تلاش خود را بکنیم که به اندازه یک آجر هم که شده در ساخت دانشگاه خوارزمی سهیم باشیم.
مرزبان کشیک: همسفر زینب
تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
عکاس: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین
- تعداد بازدید از این مطلب :
137