کسی که می‌خواهد به معرفت برسد باید آگاهی خود را بالا ببرد

دوازدهمین جلسه از دوره چهاردهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی‌ گرگان با استادی راهنما همسفر ملیحه، نگهبانی همسفر سحر و دبیری همسفر زهره با دستور جلسه «عدالت، آیا همه‌ی افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟ » روز یکشنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، ملیحه هستم، همسفر. خداقوت می‌گویم خدمت همه شما عزیزان. از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که امروز من را دعوت کردند و از ایجنت و گروه مرزبانی هم سپاسگزارم که این فرصت را فراهم کردند تا در کنار شما باشم. خدا را شکر می‌کنم که دو هفته تعطیلات کنگره۶۰ را پشت سر گذاشتیم و دوباره این مکان مقدس نصیب‌مان شد تا در مسیر آموزش قرار بگیریم و برای رشد خودمان قدمی برداریم. بسیار خوشحال هستم که هم دوستان قدیمی را می‌بینم و هم چهره‌های جدیدی که به این مسیر آمده‌اند. آرزوی قلبی من این است که همه ما به آرامش واقعی برسیم. دستور جلسه امروز درباره «عدالت» است و اینکه آیا همه افراد در کنگره با هم برابر هستند یا نه. عدالت مبحثی عمیق و گسترده است. کنگره۶۰ بخش کوچکی از جهان هستی و خلقت است. در جهان، هر آنچه خلق شده — از جمادات تا گیاهان، حیوانات و انسان — هدف و رسالتی دارد، و این خود، تعریف عدالت است. هر موجود بر اساس میزان آگاهی و اطلاعاتش در جایگاه مشخصی قرار می‌گیرد و این جایگاه قابل تغییر است، چون همه ما در مسیر تکامل هستیم. به‌عنوان یک انسان، باید آزمون‌هایی را پشت سر بگذارم تا مشخص شود در چه درجه‌ای قرار دارم و آیا ظرفیت صعود به مرحله بالاتر را پیدا کرده‌ام یا نه. اگر ظرفیت در من شکل گرفته باشد، آن خواسته به من داده می‌شود تا به هدف برسم. کنگره هم همین‌طور است. اولین هدف مشترک ما درمان مسافران بود، اما از جایی به بعد، مسافر یا همسفری که آگاه باشد می‌فهمد که درمان اعتیاد کوچک‌ترین دستاورد است. او درمی‌یابد که چرا خلق شده، چه مسیری را باید طی کند و به کجا قرار است برسد. وقتی این آگاهی حاصل شود، عدالت معنای عمیق‌تری پیدا می‌کند. ما هم صور آشکار داریم و هم صور پنهان؛ نمی‌توان عدالت را فقط در صور آشکار معنا کرد، چون به بیراهه می‌رویم. بسیاری از اتفاقات زندگی ریشه در گذشته‌ای دارد که از آن بی‌خبر هستیم. پس قضاوت فقط بر اساس امروز درست نیست. با چنین دیدگاهی، توان حرکت ما تغییر می‌کند و از پوچی و ناامیدی فاصله می‌گیریم. انسان موجودی کمال‌گرا است و برای رسیدن به خواسته‌هایش تلاش می‌کند، اما گاهی مسیر را اشتباه می‌رود. همان‌طور که آقای مهندس می‌گویند، باید تمام وجودمان را به حرکت درآوریم و موانع را کنار بزنیم؛ یعنی بهای رسیدن را بپردازیم. گاهی فکر می‌کنم همه توانم را گذاشته‌ام، اما نتیجه نمی‌گیرم، چون «زمان» را در نظر نگرفته‌ام. شاید هنوز زمانش نرسیده باشد. بعدها می‌فهمم که اگر زودتر به آن خواسته می‌رسیدم، اتفاقات بدتری رخ می‌داد. این همان معجزه زمان است. در کنگره یا زندگی، بعضی همسفران در ظاهر بیدار هستند ولی در باطن خواب هستند، اما بعضی دیگر بیدار هستند و زیبایی مسیر و پستی‌ و بلندی‌ها را می‌بینند و برای هموار کردن آن تلاش می‌کنند. حالا آیا عدالت برای هر دو یکسان باید اجرا شود؟ در کنگره، عدالت با معرفت و عمل سالم گره خورده است. اگر ما هر کدام مانند بذری در دل خاک باشیم، برای رشد و رسیدن به نور به «املاح» نیاز داریم. تمثیل املاح برای انسان، همان شناخت و آگاهی است که در کنگره به آن «معرفت» می‌گویند. کسی که می‌خواهد به معرفت برسد، باید آگاهی خود را بالا ببرد تا سهمش از نور هستی را دریافت کند. در کتاب «۶۰ درجه» آمده است که پشت خلقت هر انسان، وظیفه‌ای نهفته است. خدمت کردن با عمل سالم، ضلع دیگر این مثلث است. اگر این سه ضلع — عدالت، معرفت و عمل سالم — را درک کنیم و مسیر را ادامه دهیم، عدالت در حق ما به بهترین شکل اجرا خواهد شد. پس اگر به دنبال عدالتی هستیم که آبادانی به همراه داشته باشد، باید با معرفت و عمل سالم به آن برسیم.

مرزبانان کشیک: مسافر مجید و همسفر سهیلا

تایپ: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)

ویرایش: همسفر ماجده رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)

عکس: همسفر ماجده رهجوی راهنما همسفر حدیقه (لژیون چهارم)

تنظیم و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)نگهبان سایت 

همسفران نمایندگی گرگان