عدالت در کنگره۶۰ فراتر از یک مفهوم صرفاً حقوقی یا سیاسی است و به نوعی معیاری برای سنجش عملسالم و معرفت افراد تبدیل شده است. عدالت، برابر بودن مطلق نیست، بلکه معنایش قرار گرفتن هر فرد در جایگاه واقعی خود با توجه به معیارهای مشخصی است که در مسیر درمان و خدمت تعریف میشوند.یکی از کلیدیترین تعابیر آقای مهندس از عدالت، قرار گرفتن هر چیز در جای خودش است. اگر ما عدالت را فقط مساوات در نظر بگیریم، ظلم کردهایم؛ چون به جای رشد و خدمت، تنها منافع شخصی را دنبال میکنیم. این دیدگاه نشان میدهد که عدالت در کنگره مبتنی بر ارزشگذاری براساس کیفیت است و نه کمیت یا ظاهر، به همین دلیل، عدالت با تفکیک عادلانه هممعنی است که در آن تفاوتها نادیده گرفته نمیشود بلکه مورد پذیرش و احترام قرار میگیرند.یکی از شاخصهای اصلی عدالت در کنگره، وجود عمل سالم است. آقای مهندس دژاکام معتقد هستند که عدالت به معنای تساوی در میزان انجام عمل سالم است؛ یعنی افراد زمانی در جایگاه عدالت قرار میگیرند که رفتار و کردارشان با اصول کنگره سازگار باشد.
عمل سالم: شامل رعایت اخلاق، حمایت از دیگران و انجام خدمت بدون انتظار منافع شخصی است.ایشان میگویند: کسی که خدمت میکند و همزمان به دیگران آسیب نمیرساند، باید در جایگاه برتر قرار بگیرد؛ چون عدالت؛ یعنی شایسته سالاری.بدین ترتیب، عدالت در کنگره، تعادل بین حقوق و مسئولیتها را ایجاد میکند و هر فردی که عمل سالم بیشتری دارد، به تناسب به جایگاه بالاتری در سیستم میرسد.اگرچه عدالت در نهایت به تفکیک جایگاهها منجر میشود؛ اما در مرحله آغازین، برابری فرصتها کاملاً رعایت میشود. آقای مهندس میگویند؛ وقتی کسی وارد کنگره میشود، همه مثل هم هستند. هیچکس بر دیگری برتری ندارد و همه باید از یک نقطه شروع کنند.این تأکید بر برابری در مرحله آغاز، تضمین میکند که هیچ تبعیض اولیهای در دسترسی به امکانات، راهنما یا آموزش وجود ندارد؛ این مسئله، پایه عدالت در کنگره است.
کلیدواژه: معرفت، کسب دانش،عدالت
آقای مهندس دژاکام معتقد هستند؛ معرفت پل ارتباطی عدالت و عمل سالم است. بدون کسب دانش و آگاهی، نمیتوان عدالت را به درستی تشخیص داد یا اجرا کرد اول باید یاد بگیریم عدالت چیست؟ سپس رفتار کنیم تا عدالت محقق شود به عبارتی، عدالت یک مفهوم صرفاً ظاهری یا قانونی نیست، بلکه باید از طریق رشد فردی و توسعه معرفت درونی در جامعه کنگره جاری شود. این رشد معرفتی، هر عضو را توانمند میسازد تا در جایگاه واقعی خود قرار بگیرد و عدالت تحقق یابد.از دیدگاه جناب مهندس دژاکام، عدالت علاوه بر مسائل فردی، در سطح اجتماعی نیز باید رعایت شود. هر فرد در کنگره علاوه بر حفظ جایگاه خود، مسئول است که به حفظ عدالت جمعی کمک کند. این مسئولیت اجتماعی شامل حمایت از دیگران، رعایت قوانین و همکاری در پیشبرد اهداف جمعی است.ایشان تأکید میکنند: عدالت یعنی همه با هم همدل باشند و این موجب میشود جایگاه افراد به درستی تعیین شود. در کنگره، عدالت به طور یکسان رعایت میشود.
آموزش، درمان؛ حتی استفاده کردن از صندلی هم برای همه یکسان است و فرقی ندارد پس آیا همه در کنگره برابر هستند؟ میتوان گفت خیر؛ چون کسیکه خدمتی میکند و یا سفرش درست باشد و کلاً روی برنامه باشد با مسافری که بد سفر میکند یا خدمت نمیکند و اصلاً روی برنامه نیست برابر نیستند به نظر من ما باید بخاطر آموزشهایی که در کنگره میگیریم و حال خوشی که تجربه میکنیم بهایش را بپردازیم تا در جایگاه خوب قرار بگیریم؛ چون همانطور که گفتیم طبق فرموده خداوند متعال، انسان در هر جایگاهی که قرار میگیرد عین عدالت است. این دیدگاه، عدالت را فراتر از مفهوم ساده مساوات برده و آن را به عنوان یک فرآیند پویا، متکی بر رشد فردی و جمعی معرفی میکند به همین دلیل است که در کنگره همه افراد در آغاز برابرند؛ ولی جایگاه واقعی آنها براساس تلاش، معرفت و خدمت مشخص میشود.هر انسانی با توجه به سطح دانایی و شناخت خود جایگاهی برای خودش مهیا میکند و ممکن است از جایگاه خود راضی نباشد و بگوید خدایا چرا اجازه میدهی به من ظلم شود، خدایا چرا فرزند من فلان بیماری را دارد و... اینگونه عدل خداوند را زیر سؤال میبریم.
ما برای ساختن خود در مراحلی قرار میگیریم که ممکن است سخت باشد؛ ولی برای ساختن، آن را طی میکنیم و این را میدانیم هر شخص به میزان خواست و تلاش خودش جایگاه خود را تعیین مینماید.زندگی هر کدام از ما مانند کتابی است که نمیدانیم در اول، وسط یا آخر آن هستیم. آغاز و پایان آن مشخص نیست؛ زیرا هیچکس جز خداوند نمیتواند آن را مشخص کند، عدالت هم جزئی از زندگی است.برخورداری بدن انسان از اعتدال و سلامتی نشانگر رشد و تکامل جسمانی است. بروز اختلال در سیستم و دستگاه ایمنی بدن، بر هم خوردن تعادل را در انسان نشان میدهد. شخصی که مواد مخدر استفاده مینماید از تعادل طبیعی خارج میشود. زمانی که فرد مصرفکننده در کنگره۶۰ سفر خود را شروع میکند بهتدریج سیستمها بازسازی میشوند و شخص به تعادل جسمی و روانی میرسد. عدل و اعتدال باید در درون و بین سیستمها و اندامهای بدن نیز برقرار باشد.نظم و اعتدال درون جسم انسان؛ حتی بر ارتباطات اجتماعی او نیز تاثیرگذار است.
مثلث کنگره۶۰ از سه ضلع معرفت، عمل سالم و عدالت تشکیل شده است. عدالت در رأس قرار دارد؛ برای رسیدن به عدالت باید عمل سالم و معرفت همزمان با ضلع عدالت رشد کنند.بارها در کنگره این جمله را شنیدهایم که میگویند، هر کسی در هر جایگاهی قرار دارد عین عدالت است. شاید درک این جمله سخت باشد برای مثال؛ کسیکه مواد مخدر استفاده میکند و در کنار خیابان میخوابد عین عدالت است، در واقع تعیین کننده عدالت خودمان هستیم.در کنگره عدالت برای همه یکی است. آموزش، محبت، عشق و ... به همه افراد کنگره داده می شود؛ اما انسانها از لحاظ استعداد، توانایی، حرکت، تلاش، خواست، عملکرد و همینطور بر اساس خوب سفر کردن و میزان خدمت کردن با هم برابر نیستند؛ مثلا یک مسافر ۱۱ ماه سفر میکند و به درمان میرسد و مسافر دیگری ۲۴ ماه طول میکشد.افراد برای درمان وارد کنگره۶۰ میشوند و همه آنها به اسم مسافر شناخته میشوند و بعد از مدتی هر مسافر با خواست و توان، جایگاهی را برای خودش مشخص میکند؛ این جایگاه میتواند سفر اول، سفر دوم، مهماندار، دبیر، نگهبان و ... باشد.
آیا در لژیون سفر اولی که خوب سفر میکند، به حرف راهنما گوش میدهد و مرتب و منظم در جلسات کنگره حضور دارد با کسی که سفر خوبی ندارد و بی نظم است، برابر است؟ کسانی که خدمت میکنند با کسانی که خدمت نمیکنند، نمیتوانند برابر باشند.همانطور که در وادی نهم به آن اشاره شده است وقتی که انسان خلق شد و از آسمانها به زمین رانده شد موجودی بود که از نظر شعور، بالاتر از هر حیوانی قرار داشت و مجموعه رذایل و فضایل بهصورت بالقوه در او نهاده شده بود و به او اختیار کامل داده شد تا خود را بیازماید، در نتیجه او بر سر یک دو راهی قرار گرفت یک راه فجور و یک راه تقوا، یک راه خیر و یک راه شر و برای انجام این امر مهم، قدرت مطلق دو راهنما یا دو پیامبر برای این موجود یا انسان قرار داد، یک راهنمای درون که می توان آن را وجدان یا عقل نامید و یک راهنمای بیرون که پیام آوران قدرت مطلق هستند که آنها را یکی بعد از دیگری گسیل نمود و برای انسان ترسیم کرد که هر کدام از این راهها چه ویژگی دارند و پایان آنها به کجا ختم میشود و راه رهایی، آزادی و رستگاری کدام راه است؛ بنابراین فرمان، دستورات قدرت مطلق است که توسط پیام آوران اعلام گردیده است.
اگر از دستورات و فرمان قدرت مطلق که توسط راهنمای درون و بیرون به ما القاء و الهام میشود سرپیچی کنیم و راههای اشتباه را انتخاب کنیم، آنگاه به مقصدی میرسیم که آن موقع به اجرای عدالت در مورد خودمان اعتراض میکنیم، در صورتی که میتواند عین عدالت باشد.در سیدی شیشه تأثیر عمیق مواد، عدالت در سیستم درمان را تحت تأثیر قرار میدهد. زمانی که فردی درگیر اعتیاد به شیشه است، عدالت واقعی زمانی محقق میشود که درمان او براساس نیازهای خاص و شرایطش انجام شود، نه با برخورد یکسان و سطحی.براساس مفاهیم مطرح شده در سیدی شیشه، عدالت در کنگره۶۰، به معنای درک تفاوتهای شخصی و شرایط متغیر افراد است؛ این نوع عدالت، شامل پذیرش ضعفها و تواناییهای مختلف اعضاء میشود و بر حمایت و همراهی در مسیر بهبودی تاکید دارد و بر تأثیر عمیق موادمخدر شیشه بر روان و جسم انسان اشاره میکنند و توضیح میدهند که چگونه اعتیاد به این ماده، نهتنها سلامت فرد بلکه عدالت در سیستم درمان را تحت تأثیر قرار میدهد.سیدی عدالت، به صورت ویژه به مفهوم عدالت سازمانی و جمعی در کنگره پرداخته است، عدالت در این زمینه، تضمین میکند که همه اعضاء فرصتهای برابر برای خدمت و آموزش داشته باشند؛ اما جایگاه و مسئولیتهای آنها براساس عملکرد، تعهد و رشد شخصی تعیین میشود.
آقای مهندس در سیدی عدالت بارها بر این نکته تأکید میکنند که عدالت نباید به معنای برابری در نتایج تعبیر شود، بلکه باید بر اساس شایسته سالاری و تناسب با تلاش و معرفت افراد تعریف گردد. این رویکرد باعث حفظ انگیزه و پویایی در اعضاء کنگره میشود.از دیدگاه کنگره۶۰ عدالت به عنوان یک فرآیند مستمر شناخته میشود، فرآیندی که با آموزش و کسب معرفت تقویت شده و هر فرد را به جایگاه واقعی و متناسب با تلاش و خدمتش میرساند، این دیدگاه در سیدی شیشه نیز قابل مشاهده است، جایی که آموزش به عنوان کلید اصلی رسیدن به عدالت فردی معرفی شده است.عدالت در کنگره، نه تنها یک معیار فردی بلکه یک اصل کلیدی در مدیریت جمعی و روابط اجتماعی است و باید شخص نقش فعال داشته باشد تا محیطی سالم و قابل اعتماد برای همه فراهم شود.مفهوم عدالت در کنگره۶۰ با رعایت تعادل میان حقوق و مسئولیتها تعریف میشود. همانطور که در سیدیهای کنگره آمده است، هر فردی که بیشتر به اصول عملسالم پایبند باشد، در جایگاه بالاتری قرار میگیرد و این جایگاه، نتیجه مستقیم عملکرد و تلاش اوست.
سیدی شیشه با بررسی جزئیات بیماری اعتیاد، نشان میدهد که عدالت در درمان افراد مبتلا به موادمخدر خاص، نیازمند توجه ویژه به شرایط جسمی و روانی آنهاست، این نگاه اختصاصی عدالت را به معنای برابری در توجه و رسیدگی تبدیل میکند.عدالت در کنگره۶۰ بر پایه شناخت و معرفت شکل میگیرد. در سیدیهای عدالت و شیشه به وضوح بیان شده است که بدون دانش کافی درباره شرایط فردی و ماهیت بیماری اعتیاد، نمیتوان عدالت واقعی را برقرار کرد. این موضوع اهمیت آموزش و خودشناسی را پررنگتر میکند.در نهایت، به ما یادآوری میکنند که عدالت در کنگره۶۰ یک هدف زنده و متحولشونده است که با تلاش مستمر، خدمت و آموزش تحقق مییابد و این عدالت پویا، تنها با همکاری همه اعضاء میتواند پایدار بماند.از دیدگاه آقای صدیقی، عدالت در کنگره۶۰ به معنای تناسب بین تلاش و پاداش است. به این معنی که هر فردی با تلاش و حرکت در مسیر درست، میتواند جایگاه خود را در کنگره بهبود ببخشد و از امکانات و احترام بیشتری برخوردار شود.
گرچه همه افراد در کنگره۶۰ از نظر انسانی و در برابر قوانین کنگره برابر هستند؛ اما از نظر جایگاه و برخوردها، تفاوت وجود دارد. این تفاوت به این دلیل است که هر فرد با توجه به عملکرد خود در مسیر درمان و خدمت به دیگران، جایگاه متفاوتی پیدا میکند.افراد میتوانند با تلاش و حرکت در مسیر صراط مستقیم، جایگاه خود را در کنگره۶۰ تغییر دهند و به جایگاههای بهتری دست پیدا کنند. ایشان مثالی از یک فرد مصرفکننده موادمخدر ارائه میدهند که با مصرف موادمخدر در جایگاه پایینتری قرار دارد؛ اما با تلاش برای درمان و قرار گرفتن در مسیر درست، میتواند جایگاه خود را تغییر داده و از احترام و محبت بیشتری برخوردار شود به طور خلاصه، در کنگره۶۰، عدالت به معنای تناسب بین تلاش و پاداش است و برخوردها براساس جایگاه افراد متفاوت است؛ اما این تفاوت عین عدالت است و افراد میتوانند با تلاش و حرکت در مسیر درست، جایگاه خود را تغییر دهند.انسان باید به خود و تواناییهایش امیدوار باشد و با شکرگزاری، قدر داشتههایش را بداند. همچنین با ایجاد نیروی درونی و دوری از انرژیهای منفی، میتواند به تفکر و اندیشه نو دست یابد و با فرمان عقل، به اهداف خود برسد.
در این مسیر، تفکیک خواستههای مهم از غیرمهم و تبدیل آرزوها به خواستهها، امری ضروری است. نتیجه میگیریم انسان باید به خود و تواناییهایش امیدوار باشد و با تلاش و پشتکار، برای رسیدن به اهداف خود کوشش کند. ناامیدی، مانعی بزرگ در این مسیر است.قدردان داشتههای خود بودن و شکرگزاری از خداوند، یکی از پایههای اصلی برای ایجاد نیروی درونی و پیشرفت است. برای رسیدن به اهداف، برنامهریزی دقیق و مشخص کردن خواستهها، چه در بُعد مادی و چه در بُعد معنوی، امری ضروری است.باید خواستهها را از آرزوها جدا کرد و خواستههای مهم را از غیرمهم تفکیک نمود تا بتوان به درستی برای آنها تلاش کرد.انسان باید به فرمان عقل خود عمل کند و با سنجش و تفکر، بهترین تصمیمات را برای رسیدن به اهداف خود بگیرد.در مسیر تلاش، انسان با تصاویر مجازی ذهن، خواب، اینترنت مواجه میشود که باید با تفکر و تعقل، از آنها عبور کند و در دام آنها نیفتد.انسان در سه جهان مجازی ذهن، خواب، اینترنت زندگی میکند که باید با مهارت و تفکر، از آنها عبور کند و در دام آنها نیفتد.در نهایت، تلاشها باید به جایی برسد که انسان بتواند با فرمان عقل، اهداف خود را به مرحله اجرا بگذارد و به مرحله شو، شود برسد.عدالت و برابری در کنگره۶۰ یک مفهوم عمیق و عملی است که با درک تفاوتها، مسئولیتها و ظرفیتهای افراد معنا پیدا میکند. این عدالت، مساوات مطلق نیست بلکه تطابق شرایط، حقوق و وظایف با واقعیتهای هر فرد است.
منابع مقاله: سخنان آقای مهندس
سیدی: شیشه و عدالت
سخنان دیدهبانان محترم آقای خدامی، آقای منصوری و آقای صدیقی
نویسنده مقاله: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون سوم تغذیه سالم)
رابط خبر: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون سوم تغذیه سالم)
عکاس: همسفر سحر رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر سلیمه (لژیون چهارم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر توران رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی گنجعلیخان
- تعداد بازدید از این مطلب :
68