عدالت در کنگره عین تعادل است.

همسفر فروزان رهجوی لژیون سوم از نمایندگی رودکی در باب دستور جلسه《عدالت، آیا همه در کنگره برابر هستند؟》چنین نوشت:

وقتی واژه‌ عدالت را می‌شنویم، اغلب به‌ طور ناخودآگاه به‌ دنبال برابری مطلق می‌گردیم؛ اینکه همه باید یکسان دیده شوند، یکسان تشویق شوند و یکسان بهره‌مند گردند؛ اما در کنگره ۶۰، با تعریفی متفاوت از عدالت مواجه می‌شویم، تعریفی عمیق، دقیق و برآمده از تجربه‌ زیسته‌ انسان‌ها است. در کنگره، عدالت به معنای «قرار گرفتن هر چیز در جایگاه واقعی خودش» است، نه برابری ظاهری یا مساوات یکسان، به زبان ساده‌تر، عدالت در کنگره یعنی اگر کسی بیشتر تلاش کند، بیشتر دریافت می‌کند؛ اگر کسی نظم بیشتری داشته باشد، زودتر به آرامش می‌رسد؛ اگر کسی خواسته‌ قوی‌تری داشته باشد مسیر درمانش هموارتر می‌شود. در کنگره همه به‌ ظاهر در کنار هم می‌نشینند؛ اما از درون هر کدام در جایگاه متفاوتی قرار دارند. ظرفیت‌ها متفاوت است، خواسته‌ها یکسان نیست و میزان تلاش افراد با هم فرق دارد؛ بنابراین نتیجه‌ها نیز نمی‌توانند برابر باشند، این نابرابری نتیجه بی‌عدالتی نیست، بلکه تجلی روشن عدالت حقیقی ا‌ست. در جلسات کنگره همه حق دارند صحبت کنند؛ اما کسانی که با عشق و آموزش جلو می‌روند، صدای ایشان اثرگذارتر است، همه حق دارند در لژیون باشند؛ اما هر کسی به میزان خواسته‌ خود آموزش می‌گیرد. این همان عدالتی‌ است که به انسان مسئولیت می‌دهد، نه اجازه‌ گله‌مندی. من به‌ عنوان یک همسفر وقتی فهمیدم که عدالت برابری در فرصت و تفاوت در برداشت است، تازه آرام گرفتم، مقایسه را کنار گذاشتم و فهمیدم اگر کسی جلوتر است رنجی عمیق‌تر یا تلاش بیشتری در دلش بوده که من نمی‌بینم و اگر من عقب‌ترم، شاید هنوز باید بیشتر خودم را ببینم. عدالت در کنگره، عین تعادل است. نه ظلم می‌کند، نه زیاد می‌بخشد و مهم‌تر از همه، هیچ‌کس را از رشد و تغییر محروم نمی‌کند. این جا است که معنای دقیق عدالت را درک می‌کنم. همه برابر نیستند، اما همه می‌توانند حرکت کنند؛ اگر بخواهند.

رابط خبری: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر فریبا 《لژیون سوم》

عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فریبا 《لژیون سوم》

ویرایش و ارسال مطلب: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر لیلا 《لژیون چهارده》دبیر سایت