بنام قدرت مطلق الله. یکی از سوالاتی که ذهن بسیاری از ما را درگیر میکند این است که آیا همه انسانها با هم برابرند؟ آیا عدالت یعنی همه چیز را بهطور مساوی بین مردم تقسیم کنیم؟ از دید بسیاری از دانشمندان، فلاسفه و حتی ادیان مختلف، همه انسانها با هم برابر هستند چون همگی دارای کرامت انسانی هستند؛ این یعنی هیچکس بهخاطر نژاد، زبان، جنسیت یا موقعیت خانوادگی، از دیگران برتر نیست. همه ما حق داریم زندگی خوبی داشته باشیم، آموزش ببینیم، نظر بدهیم و در سرنوشت جامعهمان نقش داشته باشیم اما واقعیت این است که انسانها از نظر شرایط زندگی، تواناییها، استعدادها و حتی فرصتهایی که در زندگی پیدا میکنند با هم متفاوت هستند، یکی در خانوادهای ثروتمند بزرگ میشود و دیگری در خانوادهای فقیر یکی امکان تحصیل در بهترین مدارس را دارد و دیگری در مدرسهای با کمترین امکانات درس میخواند . عدالت یعنی هرکسی به آن اندازه که نیاز دارد، کمک و حمایت دریافت کند تا بتواند رشد کند و زندگی خوبی داشته باشد. عدالت لزوماً به معنای مساوی بودن نیست، بلکه به معنای منصف بودن است. برای مثال اگر دو دانشآموز داریم که یکی از امکانات عالی برخوردار است و دیگری نه، عدالت این نیست که به هر دو بهطور یکسان کمک کنیم، بلکه باید به آنکه محرومتر است بیشتر رسیدگی شود، تا بتواند به جایگاهی مشابه برسد؛ این یعنی گاهی برای رسیدن به عدالت، باید نابرابر رفتار کرد تا در نهایت برابری واقعی شکل بگیرد. در کنگره ۶۰، عدالت به این معنا نیست که همه افراد با یکدیگر برابر هستند و باید به یک شکل با آنها برخورد شود بلکه عدالت به این معنا است که هر فرد بر اساس جایگاه و تلاش خود، سهم و برخورد مناسبی را دریافت میکند به عنوان مثال، یک رهجویی که به قوانین کنگره پایبند است و تلاش میکند با رهجویی که بینظم است و به قوانین پایبند نیست برخوردهای متفاوتی خواهند داشت. در کنگره ۶۰، جایگاه هر فرد در سیستم بر اساس تلاش و عملکرد او تعیین میشود و این جایگاه تعیینکننده نوع برخوردها با او است. فردی که به جایگاه کمک راهنمایی میرسد، نتیجه تلاش و عملکرد او است و این جایگاه با کسی که هنوز در حال آموزش است یکسان نیست و برخوردها نیز با توجه به این جایگاه متفاوت خواهد بود. در زندگی و در کنگره، جایگاههای نامطلوب معمولاً به دلیل خروج از صراط مستقیم (مسیر درست) ایجاد میشوند. در صراط مستقیم، همه چیز مطلوب است و عدالت به معنای واقعی خود برقرار است در نتیجه، در کنگره ۶۰، عدالت به معنای برابری نیست، بلکه به معنای قرار گرفتن هر چیز در جایگاه خود و برخورد مناسب با هر فرد بر اساس تلاش و جایگاه او است. گمان نکنید که در عدالت باید همواره خوشی باشد و به ما چیزی دهند، تشخیص عدالت بسیار مهم می باشد. عدالت نشان کنگره 60 است و آن مثلثی است که رأس آن عدالت، سمت راست معرفت و سمت چپ آن عمل سالم می باشد. برای شناخت عدالت ابتدا باید معرفت کسب کنید زیرا بدون کسب معرفت چگونه می توانید بفهمید که عدالت چیست. مجموع معرفت آگاهی، دانش، تجربه، آموزش و تفکر عدالت را توصیف می نماید. در پایان باید گفت: انسانها در ذات، کرامت و حقوق انسانی با هم برابر هستند اما شرایطشان متفاوت است. عدالت یعنی کمک به همه برای رسیدن به فرصتهای برابر؛ اگر ما عدالت را درک کنیم و در زندگی خود اجرا کنیم، جامعهای خواهیم داشت که در آن همه افراد احساس ارزشمند بودن و امید به آینده دارند. همان گونه که در کنگره ۶۰ تمام مسافران و همسفران جدا از این مسئله که مصرف چه موادی داشته اند و یا اینکه چه گذشته ای دارند کنار یکدیگر جمع می شوند و به صورت یکسان آموزش می گیرند ودرنهایت، عدالت به میزان یادگیری و انجام عمل سالم برای آنها اجرا می شود. من که در این سفر عظیم همچون ذره ای به دریای با شکوه کنگره ۶۰ پیوسته ام و امیدوارم با آموزش های ناب کنگره و جناب آقای مهندس دژاکام بتوانم به درجات عالی انسانی برسم و عدالت اینگونه معنا پیدا میکند که من به جایگاهی که به اندازه اش تلاش و کوشش کردم و آموزش گرفته ام دست پیدا کنم.
منبع: سی دی عدالت، سی دی برابری، سخنان مهندس دژاکام
نویسنده: همسفر لیلا، راهنما همسفر سمانه (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر مریم، راهنما همسفر سمانه (لژیون دهم)
ویرایش: همسفر نرگس، راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر معصومه، راهنما همسفر زینب (لژیون چهارم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی دکتر مسعود
- تعداد بازدید از این مطلب :
54