مشارکت همسفر سمیه ن:
عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟
مبنای کنگره 60 بر اساس عدالت، معرفت و عمل سالم می‌باشد که عدالت در رأس این مثلث قرار دارد؛ از اینجا به اهمیت موضوع پی می‌بریم. خداوند عادل است و جهان را بر مبنای عدالت آفریده است. عدالت یکی از خواسته‌های درونی انسان‌ها است؛ تمام انسان‌ها در هر زمان و مکان خواستار عدل و عدالت می‌باشند. به گفته آقای مهندس، هرکس در هر جایگاهی می‌باشد، عین عدالت است.
هر انسانی با توجه به سطح دانایی و شناخت خود، جایگاهی برای خودش مهیا می‌کند؛ اگر در جهت منفی حرکت کند در تاریکی‌ها قرار می‌گیرد و اگر در صراط مستقیم حرکت کند، روشنایی‌ها را تجربه می‌کند. پس بسته به نوع حرکت و زحمت انسان‌ها، جایگاه آنها تعیین می‌شود. پس اگر در سختی هستیم و از جایگاه خود راضی نیستیم، نباید بگوییم: خدایا چرا من؟ چرا اجازه می‌دهی به من ظلم شود؟ و هزاران چرای دیگر...
در واقع ما برای ساختن خود در مراحلی قرار می‌گیریم که ممکن است سخت باشد، ولی برای ساختن آن را طی می‌کنیم و این را باید بدانیم هر شخصی به میزان خواست و تلاش خودش جایگاه خود را تعیین می‌کند.
و اینکه آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟
خدمات و آموزش‌های کنگره مثل نور خورشید به همه یکسان می‌تابد. حال یک فرد همه آموزش‌ها را جدی می‌گیرد و در زندگی عملیاتی می‌کند و رشد می‌کند و تغییر در او صورت می‌گیرد؛ از یک فرد بی‌تعادل به یک فرد با تعادل تبدیل می‌شود، خدمتگزار می‌شود، از خواسته‌های خود می‌گذرد تا بتواند در لژیون عشق و محبت، لژیون سردار شرکت کند و یا دنور و یا پهلوان شود. در مقابل فردی اصلاً آموزش‌های کنگره را جدی نمی‌گیرد و اهمیتی برای آنها قائل نمی‌باشد و هیچ تغییری در او صورت نمی‌گیرد و ممکن است از کنگره هم طرد شود و نباید بگوید چرا من نتوانستم گل رهایی را از دستان آقای مهندس بگیرم؟!
در اینجا دلم می‌خواهد از راهنمای محترمم خانم مهتاب عزیزم تشکر کنم که هر لحظه در حال آموزش دادن به ما هستند که به خواب نرویم. خانم مهتاب همیشه به ما می‌گوید یک جاهایی باید کر و کور باشیم، آیا می‌توانیم؟ به قول آقای مهندس که می‌فرمایند: این خود ما هستیم که دلمان می‌خواهد به سمت ضد ارزش‌ها برویم و یا به سمت ارزش‌ها برویم.
من اگر بخواهم می‌توانم جاهایی که در حال قضاوت و غیبت و... هستند، می‌توانم کر باشم، می‌توانم کور باشم، گاهی وقت‌ها که در جمع قرار می‌گیریم که در حال غیبت هستند، یاد صحبت خانم مهتاب می‌افتم، با خود تکرار می‌کنم آیا می‌توانم کر باشم؟ آیا می‌توانم کور باشم و آیا می‌توانم لال باشم؟ ذهن خود را به جای دیگری می‌برم و در ذهنم مشغول به افکار دیگر می‌شوم. یک لحظه به خودم می‌آیم می‌بینم که آره آن لحظه گذشت و من کر و کور و لال شدم، پس دست خودم است و اگر آموزش‌ها را جدی نگرفتم نباید بگویم چرا من موفق نمی‌شوم و در مسیر کنگره هم اگر دوست دارم شال کمک راهنمایی یا هر جایگاهی را تجربه کنم، باید برای آن جایگاه تلاش کنم.
مثلاً هر ماه در امتحانات شرکت کنم و جدا از خواندن مباحث، باید در زندگی هم این آموزش‌ها را عملیاتی کنم که در ذهن و وجودم همیشه باقی باشد تا انشالله در امتحان اصلی نیز موفق باشم. حال اگر فردی اصلاً اهمیت به امتحانات ندهد و تلاش نکند و همیشه بدون ذره‌ای تلاش در جلسات امتحانات شرکت کند و در نهایت موفق نشود، نباید گلایه و شکایت کند که پس عدالت کجاست، منکه در همه‌ی امتحانات شرکت کردم چرا قبول نشدم؟ یا اینکه اگر مسافری مانند مسافر خودم تا به امروز به درستی در مسیر کنگره نبوده است یا حرکت نکرده است، باید به خودم هم نگاه کنم.
خانم مهتاب همیشه به ما می‌گوید اگر مسافری درست حرکت نمی‌کند یکی از دلایل مهم آن گره‌هایی است که در وجود همسفر است. گاهی وقت‌ها خوب فکر می‌کنم و متوجه می‌شوم که چه جاهایی اشتباه کردم و چه گره‌هایی در وجود من بوده است. برای همین به خودم می‌آیم و با خود می‌گویم باید تلاش کنم تا تمام گره‌های وجودم را باز کنم که روزی پشیمان نشوم و یاد صحبت آقای مهندس می‌افتم که می‌گوید: طوری در حرکت باشیم که عقب برنگردیم، و بدانم که من با خواست خودم این زندگی را انتخاب کردم، پس باید برای حل مشکلاتم همیشه در تلاش و کوشش باشم.
می‌دانم در این مسیر خیلی خوب حرکت نکردم، و آن تغییری که دلم می‌خواهد هنوز در من صورت نگرفته است. از خداوند می‌خواهم که همیشه در مسیر کنگره باشم که با عملیاتی کردن آموزش‌های ناب کنگره 60 به سطح دانایی خود اضافه کنم که بتوانم رشد کنم و تغییر کنم و در ادامه خدمتگزار راستین کنگره 60 باشم.
از آقای مهندس بی‌نهایت سپاسگزارم که این بستر را فراهم کردند و در حال آموزش دادن انسان‌ها هستند که به حال خوش برسند. انشالله خیر زحماتشان هزاران برابر به زندگیشان برگردد. از خانم مهتاب عزیزم هم بی‌نهایت سپاسگزارم که همیشه با آموزش‌های خوبشان به ما کمک کردند که به خواب نرویم و امیدوار باشیم.
مشارکت همسفر معصومه ر:
به نام قدرت مطلق الله
خداوند به همه انسان‌ها قدرت اختیار داد تا انتخاب کنند راه خیر یا راه شر را، و بعد در پس این انتخاب اگر به راه خیر بروند به آرامش می‌رسند و اگر به راه شر بروند به پریشانی و بیماری می‌رسند. این همان عدالتی است که هر فرد در حق خودش اجرا کرده است، پس عدالت یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد.
مثلث آرم کنگره ۶۰ از سه ضلع معرفت، عمل سالم و عدالت تشکیل شده است. ما در کنگره می‌خواهیم در جسم، روان و جهان‌بینی به تعادل برسیم. تعادل همان عدالت است. برای رسیدن به عدالت و تعادل باید با معرفت که همان شناخت و آگاهی و دارا بودن اطلاعات کافی است در مسیر درست حرکت کنیم؛ این حرکت می‌شود عمل سالم، که در نهایت به عدالت و تعادل می‌رسیم.
در مورد بخش دوم آیا همه در کنگره با هم برابرند؟ خیر. آیا آن رهجوی فرمانبرداری که کاملاً تسلیم وارد کنگره می‌شود و حرمت‌ها و قوانین را به خوبی رعایت می‌کند، از بند اعتیاد و بندهای دیگر رها می‌شود و بعد با تلاش و کوشش در کنگره می‌ماند و با تمام توان مالی، جسمی و علمی خدمتگزار می‌شود و در این مسیر خدمتی هم خودش و هم خانواده‌اش رنج‌های بسیاری که البته این رنج‌ها بسیار شیرین و پربرکت هستند را متحمل می‌شود با آن رهجوی نامنظم و ناصادقی که تکلیفش با خودش هم مشخص نیست یکی هستند؟!
خداوند بهترین عدالت‌گر است و انسان هم که قطره‌ای از اقیانوس خداوند است باید با کسب دانش و علم راستین و با حرکت در مسیر صراط مستقیم خود را به فرمان عقل نزدیک کند، چون عقل حاکم عادلی هست که می‌تواند عدالت را به خوبی در جسم و روان حکم فرما نماید به شرط آنکه حس‌های انسان با دوری از ضد ارزش‌ها و انجام ارزش‌ها از آلودگی‌ها پاک گردد تا بتوانند اطلاعات درست در اختیار عقل قرار بدهند.
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)
ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین
- تعداد بازدید از این مطلب :
88