عدالت؛ آیا همه در کنگره برابرند. این موضوع مانند همه دستور جلسات کنگره ۶۰ بسیار حائز اهمیت است. معنی عامیانه عدالت این است که هر چیزی در جایگاه خود قرار بگیرد. به اعتقاد من چیزی که قبل از مبحث عدالت باید به آن پرداخت، بحث تعادل است. در کتاب ۱۴ وادی عشق جناب آقای مهندس تعادل را اینگونه تعریف میکنند ؛قوانین تعادلاند و تعادلها قوانین هستند. این تعادلها یعنی انسان به موادی وابسته نباشد و بدن او با مادهای غیرطبیعی درگیر نباشد؛ زیرا این خلاف قاعده انسان است هم از لحاظ فیزیولوژی و از نظر انسان ها. حال اگر من، مصرفکننده شدهام این عدالت است، یعنی ما در اعمال، نگاه و اندیشه خودمان به یک جهان تاریک وارد شدهایم. این تعادلها همیشه جاری و ثابت است مانند ۱۴ وادی و در همه زمانها تفکر با ساختارها آغاز میگردد و در همه زمانها بدون تفکر آنچه هست روبهزوال میرود. در کنگره ۶۰ سرلوحه کار ما عدالت، معرفت و عمل سالم است عدالت در لغت به معنی انصاف داشتن، عادل بودن و یکی از صفات خداوند است. خداوند مهربان روزی انسان را اندازهگیری کرده و از روی عدالت رزقوروزی میدهد. ما در کنگره میدانیم که همیشه برابری عدالت نیست هر کس وارد کنگره میشود شغل، ثروتمند بودن، فقیر بودن، میزان تحصیلات و زندگی شخصی او وارد کنگره نخواهد شد و هر کس در هر جایگاهی قرار دارد عین عدالت است، زیرا اگر همه بخواهند جایگاهشان یکسان باشد بینظمی ایجاد میشود.
آینده هر رهجویی به فرمانبرداری و تلاش او بستگی دارد. همیشه عمل نیک خوب نیست گاهی اگر بدون آگاهی ما انجام شود روبهزوال است، برای همین در کنگره ۶۰ انسانها حق هیچ معامله و یا رابطه مالی با یکدیگر را ندارند خیلی از انسانها از قوانین هستی که بسیار دقیق عمل میکنند غافل هستند تا جایی که از این دقت به فغان میآیند و در آنها آشوب به وجود میآید. وقتیکه مسافر مشکلات جسمی در خودش را میبیند و میگوید که چرا من باید اینطوری باشم؟ قانونی هست که انسان، در محل و مکانی که هیچکدام از ما یادش نمیآید آن را پذیرفتهایم که در مسیری که در حال حاضر هستیم، قرار بگیریم و حرکتمان را آغاز بنماییم. خداوند هم فرمود: تو ای موجود چیزی نیستی مگر آنکه تلاش و کوشش میکنی! اگر میخواهی جایگاه و حس و حال الان خودت را ببینی کلاهت را قاضی قراربده و بپذیر که این وضعیت را با دستان خودت برای خودت فراهم کردهای. خیلی از انسانهایی که به این قانون آگاهی نداشتند، موضوعاتی را مطرح میکنند که انسانها بایستی با هم برابر باشند. این پیام غلط هست و در هیچ کجای هستی گفته نشده است که بهره انسانهای تلاشگر با بهره انسانهایی که تلاش نمیکنند یکسان است. در همین کنگره آیا افرادی که سفرشان مرتب است با افرادی که سفرشان مرتب نیست و نظم ندارند، حالشان یکسان است؟ هیچکدام از ما حال یکسان این دو گروه را نمیپذیریم.هیچکدام نیز قبول نداریم.
وقتیکه دو موجود حرکتی را آغاز بکنند، یکی در وسط مسیر متوقف شود و حرکت نکند و آن دیگری به انتهای مسیر برسد و به هر دو مدال بدهند! آیا این عدالت است؟ خوب مسلماً خیر. عدالت در یک جاهایی وجود دارد؛ مثلاً یکسری قوانین که در جامعه وجود دارد و برای همه یکسان است، اگر یک نفر خطایی انجام داد مجازات خواهد شد و ربطی به جایگاه شخص هم ندارد و این عین عدالت است. آقای مهندس دژاکام هم فرمودند: آیا بینایان با نابینایان برابرند؟ آیا دانایان با نادانان برابرند؟ از قلم است که گامهای بلندش در سراسر گیتی روان و جاری میشود، جویبارها شکل میگیرند و محتویاتش به سایر انسانها میرسد. انسانها از تصور به تصویر و از تصویر به بنای حقیقت میرسند، نادانان در پی ویرانی این حقیقت هستند و دانایان در پی رشد و ساخت و حرکت و ادامه این راه هستند. اعضای کنگره به مسائل سیاسی، کاری ندارند و تمام آنها از سن ۱۸ تا ۶۰ سال در یک لژیون و روی صندلیهای مشترک آموزش دریافت میکنند و در واقع آنها از شرایط و یک سری آموزشهای شبیه به یکدیگر برخوردار هستند؛ اما از نظر مسائل دیگر با یکدیگر متفاوت هستند. همانگونه که بینایان با نابینایان برابر نیستند در کنگره نیز هیچگاه یک سفر اولی با یک سفر دومی با هم برابر نیستند، زیرا به یک سفر دومی میتوان خدمت داد؛ اما به یک سفر اولی نمیتواند خدمت کند؛ چرا که او از هدف اصلی خود دور و سفرش را خراب میکند. شخصی که در سفر اول خود طبق برنامه حرکت میکند با فردی که فرمانبردار صحبتهای راهنمای خود نیست، برابر نیست؛ بنابراین عدالت به معنای برابری نیست.
منابع: سخنان آقای احمد حکیمی، سیدی عدالت
نویسنده: همسفر شهین رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون دوازدهم)
ویراستاری: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون یازدهم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون اول)
ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
80