در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید. وادی پنجم تکمیل‌کننده وادی‌های قبل خودش است، که بیشتر در مورد جهان‌بینی ذهنی ما کار شده و در این وادی وارد مبحث جهان‌بینی عملیاتی می‌شود. همه چیز با تفکر شروع می‌شود و بعد حوزه و چهارچوب و حفظ خطوط تفکر به ما نشان می‌دهد که مسئولیت هر چیزی بر عهده‌ی خود ماست؛ اما ما منکر کمک دیگران، اجتماع و خانواده نیستیم ولی مهم این‌که بار مسئولیت به عهده‌ی ماست، مهم آن زاویه دیدگاه ماست که باید روی خودمان حساب کنیم. حالا اگر تفکر در همه‌ی کارهای ما باشد ولی وقتی عمل نباشد، هرچقدر اطلاعات و دانش و معلومات ما بالا باشد؛ ولی نتوانیم و یا بلد نباشیم آن‌ها را به کار ببریم و عمل کنیم، در زندگی هیچ ارزشی ندارد، مانند یک‌جا ایستادن و درجا زدن است. در این وادی مطرح می‌کند که ما انسان‌ها در سه جهان زندگی می‌کنیم: اول جهانی که در آن زندگی می‌کنیم. دوم جهان خواب است که ما در یک بُعد دیگر هستیم، که یکسری خواب می‌بینیم، که از این خواب چیزهایی را به یاد نمی‌آوریم. آن‌چه یادمان هست مربوط به حس ظاهری یا حیوانی ماست. سوم، جهان ذهنی ماست که بسیار شگفت‌انگیز است که بخاطر عظمتش قابل درک نیست و ما را به جاهایی می‌برد که قابل وصف نیست.
جهان‌بینی ذهنی مقدمه‌ی برنامه‌ریزی و یا عمل و تمرین برای چگونه زیستن در جهان خاکی و سایر جهان‌ها می‌باشد. این برنامه‌ریزی توسط ساختارهای تفکر به وجود می‌آید و تفکر است که ساختار ذهنی را تشکیل می‌دهد. برای مثال اگر بخواهیم یک ساندویچ ساده تهیه کنیم، اول بایستی تمام مراحل تهیه تا خوردن ساندویچ در ذهن خود را برنامه‌ریزی کنیم و مشخص کنیم و بعد وارد مرحله‌ی عملیاتی شویم. برای به اجرا درآوردن ساختارهای فکری به ساختارهای عملیاتی بایستی شرایطی را فراهم کنیم، که انسان از تمام انرژی‌های منفی و ضد ارزش‌ها فاصله بگیرد و خود را از آن‌ها پاک و پالایش و تزکیه کند. ممکن است ضد ارزش‌ها در فرهنگ‌های مختلف متفاوت باشد. می‌توان از قوانین و فرهنگ هر جامعه آن‌ها را مشخص کرد؛ ولی بعضی از این ضد ارزش‌ها در تمام جوامع و ادیان و بی‌دین‌ها و قبایل وحشی به رسمیت می‌شناسند، مانند دروغ گفتن، دزدی، قتل، رشوه‌خواری، تهمت، تجاوز و غیره، و باید خودداری کرد و بعد از پالایش و تزکیه نباید بازگشت به این ضد ارزش‌ها داشت.
یکی از ارزشمندترین عمل‌گرایی انسان در زندگی قناعت است و ما از طبیعت که حکم مادر ما را دارد می‌توانیم یاد بگیریم که چگونه از ساده‌ترین و کمترین امکانات، بهترین را به وجود بیاوریم. قناعت فقط در مورد مواد غذایی یا پول نیست، در تمام سطوح زندگی است. یکی از ابزارهای قناعت صبر است. صبر عبارت است از پشت سر گذاشتن و طی کردن یا تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین‌شده. صبر یک چیز عجیب و غریبی نیست که باید حتما برای داشتنش خیلی انسان‌های متفکر و اندیشمند باشیم. صبر همیشه با شیرینی نیست، گاهی تلخ و طاقت‌فرساست و خداوند انسان را در خیلی از مسائل به صبر تشویق می‌کند. انسانی که کار و هدف و برنامه‌ریزی در زندگی داشته باشد، در امور مردم تجسس و به اصطلاح فضولی نمی‌کند و با به دست آوردن یکسری اطلاعات ناقص در امور مردم قضاوت نمی‌کند. البته تجسس قانونی فرق می‌کند، مانند قضات و نیروی انتظامی و همه‌ی کسانی که در این حیطه کار می‌کنند و با بررسی و تجسس می‌توانند مجرمین را دستگیر کنند و مورد احترام جامعه هستند؛ ولی هستند افرادی که برای فضولی در زندگی مردم تجسس و غیبت انجام می‌دهند و در نهایت قضاوت‌های نادرست. در قرآن کریم گفته شده که غیبت کردن مثل این است که گوشت مرده برادر خودش را می‌خورد؛ این‌قدر این کار زشت و زننده است و کسی که غیبت می‌کند به زودی دیوار پوسیده و شکسته آن روی سرش خراب می‌شود. بهترین کار این است که هرگاه هر مشکلی با هر کسی دارید، با خودش در میان بگذارید. این کار جلوگیری می‌کند از غیبت و چهل کلاغ کردن آن مشکل با موضوع بین خود و دیگران و باعث حل این مشکل می‌شود. بنابراین اگر پشت هر تفکری عمل باشد و با سعی و تلاش بتوانیم خود را پالایش و تزکیه کنیم از این ضد ارزش‌ها، می‌توانیم تمام مراحل زندگی خود را با آرامش و هدفمند طی کنیم.
منبع: سی‌دی وادی پنجم
نویسنده: همسفر سمیه رهجو راهنما همسفر بنفشه (لژیون ششم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دانیال اهواز
- تعداد بازدید از این مطلب :
137