سلام دوستان اسماعیل هستم مسافر سیگار. جلسه امروز که آخرین جلسه پیش از تعطیلات تابستانی کنگره است، فرصتی است برای اعضاء تا نه‌تنها دستاوردهای خود را مرور کنند، بلکه با چشم‌اندازی روشن و انگیزه‌ای بیشتر به فصل تازه آموزش‌های کنگره پای بگذارند. این فاصله دو هفته‌ای، صرفاً تعطیلی محسوب نمی‌شود، بلکه زمانی است برای تعمیق پیوند با آموزه‌های راهبران، بازنگری در عملکردهای فردی، و بازخوانی رهنمودهایی که در طول جلسات و به‌ویژه توسط آقای مهندس در جلسه پیش مطرح شد. توصیه می‌شود همه اعضاء در این مدت مطالعه کتاب‌های کنگره را جدی بگیرند، سی‌دی‌های آموزشی خود را با دقت بیشتری خلاصه و یادداشت کنند و به هیچ‌وجه ارتباط خود را با ساختار کنگره و راهنما قطع ننمایند تا زمانی که جلسات از سر گرفته شد، با نیروی مضاعف و برنامه دقیق به مسیر رشد بازگردند.
در محور بحث امروز که به لژیون سیگار مرتبط است، وادی پنجم و تأثیر آن بر عملکرد فرد مورد توجه قرار گرفت. این وادی به وضوح تصریح می‌کند که در جهان ما، فقط فکر کردن کافی نیست؛ بلکه باید به آن فکر، عمل و حرکت پیوست شود تا به رشد و موفقیت حقیقی برسیم. جهان ذهن، جهان خواب و جهان فیزیکی سه بُعد اساسی از زندگی ما را تشکیل می‌دهند. جهان فیزیکی جایی است که رفتارهای ما نمود عینی پیدا می‌کند؛ در جهان خواب، ضمیر ناخودآگاه فعال می‌شود و افکار و تجربیات ما به نوعی پردازش و تثبیت می‌گردد؛ و جهان ذهن، همان عرصه‌ای است که در آن تصویرسازی، آرمان‌سازی و برنامه‌ریزی معنوی صورت می‌گیرد، اما واقعیت این است که بدون پیوند این سه جهان از طریق عمل، هیچ روند تحول پایداری رخ نخواهد داد.
در مسیر ترک سیگار، دو ماه اول نقش مهمی دارد؛ فرصتی است که فرد می‌تواند در جهان ذهن خود تصویری روشن و واقعی از موفقیت بسازد، اما تا زمانی که این تصویر به حرکت واقعی تبدیل نشود، نتیجه‌ای نصیب فرد نخواهد شد. بسیاری از افراد برای درمان قدم به کنگره می‌گذارند و آنچه در ابتدا با خود به ارمغان می‌آورند، باور به مشکلات و تمایل به رهایی است. اما نباید فراموش کرد تا زمانی که این باورها به حرکت و اقدام عملی منجر نشود، سراسر آرزو و تصور باقی خواهد ماند. درست مانند آن CD یا کتاب پر از اطلاعاتی که بدون اجرا و کاربرد، هیچ ارزش عملی ندارد.
در همین راستا، وادی پنجم مراحل مشخصی برای تعالی و پالایش انسان ارائه می‌دهد: نخست، دوری از ضد‌ارزش‌هایی همچون دروغ، غیبت و خودفریبی؛ یعنی هر رفتار یا باوری که حساسیت‌های وجدانی را تحت تأثیر منفی قرار می‌دهد باید کنار گذاشته شود. در کنار این، پرداختن به ارزش‌هایی مانند صداقت، مهربانی، و درستکاری وجود دارد که از خرد جمعی و نجوای قلبی سربرمی‌آورد. خودداری یا همان دوری از تصمیمات و رفتارهای هیجانی و غیرمنطقی مرحله دیگری است که انسان را در لحظات حساس از خطا و لغزش حفظ می‌نماید.
پس از آن قناعت مطرح می‌شود؛ قناعت نه به معنای خساست یا انفعال، بلکه به مفهوم رضایت و بهره‌مندی عاقلانه از داشته‌های موجود بدون اسراف و حرص ورزی. این اصل را می‌توان در طبیعت نیز دید، آنجا که درختان مناطق خشک، ریشه‌های خود را در دل زمین فرو می‌برند و با استفاده هوشمندانه از منابع محدود، بقای خود را تضمین می‌کنند.
یکی دیگر از اصول کلیدی، صبر واقعی است. در تلقی کنگره، صبر صرفاً به معنای سکون و انتظار نیست، بلکه تلاشی پیوسته همراه با درک صحیح از زمان‌بندی امور را شامل می‌شود. کشاورزی را تصور کنید که پس از کاشت بذر، ماه‌ها زمین را رسیدگی می‌کند، اما هرگز گوشه‌ای نمی‌نشیند و صرفاً منتظر معجزه نمی‌ماند؛ او هر روز برای رشد گیاه تلاش می‌کند و نتیجه مطلوب را به زمان واگذار می‌نماید. در مسیر درمان سیگار نیز همین رویه باید رعایت شود. سفر درمانی فرد غالباً ده ماه طول می‌کشد و در این مدت او باید با انگیزه، امید و پشتکار گام به گام به سوی رهایی حرکت کند.
اصول توکل، رضا و تسلیم از مراحل عالی‌تر عرفانی هستند که فرد را به بالاترین سطح هماهنگی و آرامش درونی می‌رسانند. توکل، یعنی اعتماد کامل به راهنما و نظام کنگره در فراز و نشیب‌های سفر؛ رضا، رضایت قلبی از مسیر و پذیرش فراز و فرودهای آن؛ و سرانجام تسلیم، یعنی پذیرش بی‌چون‌وچرا و اجرای کامل فرامین راهنما بدون هیچ مقاومتی. وقتی فردی واقعاً تسلیم راهنما و دستورات نظام درمان باشد، بی‌شک به نقطه رهایی و آرامش خواهد رسید. نمونه این رویکرد را در اعضایی دیده‌ایم که با اعتماد کامل به راهنما، عمده وظایف و توصیه‌ها را بدون چون‌وچرا انجام دادند و موفق شدند مراحل درمان را به بهترین شکل طی کنند. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید سپاسگزارم.
تهیه و تنظیم گروه خدمتگزاران سایت شعبه دنا، شهرضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
150