شروع تفکر سالم: برگشت تدریجی از همه ضد ارزش ها

چهارمین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌۶۰ نمایندگی صبا به استادی مسافر مصطفی، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه «وادی پنجم( در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست بلکه توام با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید) و تاثیر آن روی من» دوشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد

سخنان استاد:

سلام دوستان، مصطفی هستم یک مسافر؛ در ابتدا جا دارد از راهنمای محترم آقااردلان بابت فرصتی که برای تجربه این جایگاه به من داده‌اند تشکر کنم. همچنین از ایجنت و مرزبانان محترم دوره قبلی و فعلی و از تک‌تک عزیزانی که با انرژی و حس خوبشان به نمایندگی رنگ و روح قشنگی بخشیده‌اند، صمیمانه سپاسگزاری می‌کنم. به نظر من انرژی‌ای که از هرکدام از ما در این مکان ساطع می‌شود مستقیماً روی حال‌و‌هوای افراد اثر می‌گذارد. وقتی کسی وارد این فضا می‌شود ناخودآگاه آن حس خوب را دریافت می‌کند که این نتیجه زحمات افراد و خدمتگزارانی است که با عشق و تجربه خود، این نمایندگی را به چنین جایگاهی رسانده‌اند. ان شا الله همیشه قدردان آن‌ها باشیم و نقششان را نادیده نگیریم. از خداوند می‌خواهم اگر توفیق خدمت در مسیر کنگره را به من داد بتوانم با تلاش، خواست قلبی و الگو گرفتن از بزرگ‌ترها همان عشق و شیوه‌ رفتاری آن‌ها را در خودم جاری کنم و امیدوارم نه فقط من بلکه هر کسی که نیت قلبی خدمت دارد، بتواند این راه را بیاموزد و با همان کیفیت، عشق و انرژی را به دیگران منتقل کند.

در خصوص دستور جلسه، باید بگویم که من در وادی اول(با تفکر ساختارها آغاز می‌شود) آموختم که باید پیش از هر کاری تفکر کنم. تفکر نسبت به هر موضوعی لازمه‌ شروع حرکت است. یعنی برای حل هر مشکلی، ابتدا باید ببینم چه چیزی در اختیار دارم و چه راه‌حلی می‌توانم پیدا کنم و از کجا شروع کنم. در چهار وادی اول، مرتب به من گفته می‌شود: "تفکر کن". هیچ‌کس بهتر از خودت نمی‌تواند به تو کمک کند تا اینکه به وادی پنجم می‌رسیم یعنی در این جهان فقط فکر کردن کافی نیست بلکه باید حرکت کرد. شاید در جهان‌های دیگر، تفکر به تنهایی کار را پیش ببرد ولی در این‌جا باید برای فکرهایم اقدامی بکنم. گاهی ممکن است ذهن، ما را به رویاپردازی بکشاند. ما خیال می‌کنیم چون در ذهنمان چیزی را ساخته‌ایم، پس حتماً در جهان بیرون هم  واقع می‌شود ولی اگر آن تفکر از سرچشمه‌ای آلوده به حس‌های منفی آمده باشد نه تنها سازنده نیست بلکه می‌تواند ما را به ناکجاآباد ببرد. همان‌طور که استاد امین می‌فرمایند: انسان گاهی به نقطه‌ای می‌رسد که فکر می‌کند از پس هر کاری برمی‌آید، اما این‌گونه نیست؛ این توهم علم است. در صور پنهان ما نیروهای منفی بسیار فعال هستند. اگر مراقب نباشیم و تفکر ما سالم نباشد، همین تفکر می‌تواند منشأ تخریب شود.

در کنگره به من یاد داده‌اند که تفکر سالم و عمل سالم در ارتباط با هم هستند. اگر می‌خواهم خدمتی بگیرم بایدظرفیت خودم را به اندازه آن جایگاه نزدیک کنم. وقتی برای انتخاب مسئولین، بچه‌ها رأی می‌دهند این رأی‌ معمولا از روی شناخت و عملکرد است. از نحوه رفتار و نوع نگاه من مشخص می‌شود که به چه چیزی اعتقاد دارم. نکته مهم دیگری که کنگره به من یاد داد و تفاوتش را با سایر <NGO> ها برایم روشن کرد این است که کنگره با ضد‌ارزش‌ها سازش نمی‌کند. یا چیزی ضد‌ارزش هست یا نیست؛ موضوع خاکستری در کار نیست. البته آقای مهندس می‌فرمایند که قطع ناگهانی ضد‌ارزش‌ها ممکن است به انسان یا خانواده‌اش آسیب بزند ولی با دوری تدریجی از همه ضد‌ارزش‌ها و حرکت به سمت ارزش‌ها به پالایش درونی نزدیک می‌شویم و این همان مسیر تفکر سالم است؛  تفکری برای ساختن ساختار سالم درونی و حرکت به سوی فردایی بهتر. از اینکه به حرف‌های من گوش کردید از همه شما سپاسگزارم.

تهیه مطالب: مسافر رضا
ارسال: مسافر حیدررضا
خدمتگزاران سایت نمایندگی صبا