کسی که به دنبال آرامش و آسایش است، باید به شدت از غیبت، قضاوت و تجسس در کار دیگران خودداری کند. (نمایندگی نسترن اصفهان)

پنجمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی کنگره ۶۰، ویژه خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی نسترن اصفهان، با استادی همسفر غزل، نگهبانی مسافر نسرین و دبیری مسافر سارا، با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، غزل هستم یک همسفر.

خدا را شکر و سپاس بابت این لحظه و این خدمت ارزشمند. از راهنمای خوبم سپاسگزارم که به من اجازه خدمت دادند.

وادی پنجم می‌گوید: «در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.» یعنی فکر کردن به تنهایی، حلال مشکلات نیست و برای رسیدن به نتیجه و حل مشکل، باید حرکت کنیم. تا وقتی که حرکت نکنیم، هیچ تغییری رخ نخواهد داد.

ما در کنگره آموزش می‌بینیم تا هر کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم، ابتدا خوب فکر کنیم و تمام جوانب امر را در نظر بگیریم و سپس اقدام به عمل نماییم. اما تفکر به تنهایی کافی نیست و باید به آن عمل کرد.

بعد از تفکر، برای آغاز کار باید حرکت اصولی داشته باشیم و به بیراهه نرویم. برای این منظور چند نکته مهم وجود دارد که با در نظر گرفتن آن نکات، می‌توانیم حرکت درست خود را شروع کنیم تا به آرامش برسیم.

ابتدا برگشت از ضد ارزش‌ها و پرداختن به کارهای ارزشمند و مفید است. برای تبدیل شدن به انسانی دانا نیاز به تزکیه و پالایش داریم؛ یعنی حرکت به سمت ارزش‌ها و پرهیز از غیبت، تجسس، حسادت و قضاوت کردن.

دوم: خودداری؛ یعنی در اختیار داشتن خود. انسان خوددار کسی است که فرمانده خودش است و اختیار خود را دارد. خودداری از انجام کارهایی که خوبی یا بدی آن‌ها برای ما توأم با شک و تردید است.

سوم: قناعت‌ کردن. ما باید یاد بگیریم با کمترین امکانات، بهترین شرایط زندگی را برای خود فراهم کنیم و با برنامه‌ریزی دقیق، به مرور زمان پایه‌های مالی را محکم کنیم؛ زیرا مسئله مالی در زندگی روزمره ما نقش بسیار مهمی دارد.

چهارم: صبر و بردباری است. ما باید برای رسیدن به هدف خود، صبور باشیم؛ چون تمام ساختارهای فکری با عمل و صبر به نتیجه می‌رسد. صبر یعنی پشت سر گذاشتن یا تحمل زمان، همراه با تلاش و کوشش.
گاهی صبر می‌تواند بسیار سخت و طاقت‌فرسا باشد اما پایان شب سیاه، سفید است.

نکته پنجم: پرهیز از غیبت و تجسس است. کسی که به دنبال آرامش و آسایش است، باید به شدت از غیبت، قضاوت و تجسس در کار دیگران خودداری کند؛ چون ممکن است باعث قیاس شود و به قضاوت نابجا برسد و تخریب ایجاد کند.

نکته مهم دیگر که در وادی تأکید شده، توکل کردن به خداوند است. بایستی در مسیر، به خدا توکل کنیم تا مورد عنایت و توجه او قرار گرفته و دلمان قرص و محکم باشد.

«رضا» که در وادی پنجم به آن اشاره شده، یعنی ما بایستی راضی به رضای خداوند باشیم. کسانی که دائماً در حال گله و شکایت هستند و به نقاط مثبت زندگی توجهی ندارند، از زندگی و کارهای خود لذت نمی‌برند و زندگی را برای خود و اطرافیان تلخ می‌کنند. رضایت داشتن و راضی بودن، یکی از صفات زیبایی است که هر انسانی می‌تواند داشته باشد.

مرحله تسلیم، در درجه‌ای بالاتر از رضا قرار دارد؛ یعنی برای ترک کردن خواسته‌ها و تسلیم بودن کامل در برابر خداوند و پذیرفتن همه وقایع، خوب یا بد. یعنی انسان در مرحله‌ای قرار بگیرد که هیچ خواسته‌ای نداشته باشد و این مرحله بسیار سخت و دشوار است. اما کسی که به این مرتبه از دانایی برسد، در کمال آرامش به سر خواهد برد.

این وادی، یک قانون است و در تمام سطوح زندگی ما حکم‌فرماست. در این وادی ما می‌آموزیم که برای رسیدن به موفقیت و تعادل در زندگی، باید تفکرات خود را به نقطه عمل برسانیم و با کاربردی کردن آموزش‌های کنگره، به آرامش برسیم.

تایپ: همسفر مهلا، لژیون دوازدهم، نمایندگی نسترن اصفهان.
ویرایش: مسافر کبری، لژیون یکم، نمایندگی نسترن اصفهان.
بازبینی و ارسال: راهنما همسفر سولماز