باید آموخته‌هایمان را به عمل تبدیل کنیم

اولین جلسه از دوره‌ی سیزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی دلیجان، با استادی مرزبان مسافر مجتبی، نگهبانی مسافر رضا و دبیری همسفر پیمان، با دستور جلسه:"وادی پنجم و تأثیر آن بر روی من " شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

از تمامی اساتید گرانقدر، به ویژه آقای مهندس، خانواده محترم ایشان و اعضای نمایندگی دلیجان که این فرصت را در اختیارم گذاشتند تا در این جایگاه آموزش بگیرم، صمیمانه سپاسگزارم.  

دستور جلسه امروز، وادی پنجم است. همانطور که می‌دانید پس از گذراندن چهار وادی نخست که بیشتر جنبه نظری و گفتاری داشت، در وادی پنجم باید آموخته‌هایمان را به عمل تبدیل کنیم.  

* در وادی یک فراگرفتیم که ساختار وجود با تفکر آغاز می‌شود.  

* در وادی دو آموختیم هیچ مخلوقی بیهوده آفریده نشده است.  

* وادی سه به ما یادآوری کرد که هیچ موجودی مانند انسان به "خویشتن" خود فکر نمی‌کند و باید بر وجود خود متمرکز شویم.  

* و در وادی چهار پذیرفتیم که مسئولیت اعمال خود را برعهده بگیریم؛ یعنی برخلاف رویه رایج، ابتدا خودمان حرکت می‌کنیم و سپس با توکل، زانوی اشتر می‌بندیم.  

برداشت بنده از وادی پنجم این است: هرچه در عمق ظلمت و ضد ارزش‌ها فروتر رفته باشیم – مانند کسی که در چاه ۱۰۰ متری است، نه ۱۰ یا ۲۰ متری – برای خروج و رسیدن به نور، به تلاش، صبر و آموزش بیشتری نیاز داریم. رسیدن به سطح زمین و مبدأ صفر، یک‌شبه اتفاق نمی‌افتد. این مسیر با آموزش مستمر، صبر، اصلاح جهان‌بینی، گوش‌به‌فرمانی راهنما و حضور منظم در جلسات، ذره‌ذره محقق می‌شود. رسیدن به "سطح زمین" پایان سفر اول بهبودی است و از این نقطه، رشد واقعی ما با نوشتن CD و ادامه مسیر آموزش آغاز می‌گردد.  

همانطور که آقای مهندس اشاره فرمودند، هفت نقطه کلیدی در این وادی وجود دارد:  

اول، برگشت از ضد ارزش‌ها، یعنی پشت کردن به تاریکی‌ها و روی آوردن به ارزش‌ها.  

دوم، خودداری؛ به این معنا که در تصمیم‌ها و موقعیت‌های نامطمئن (۵۰-۵۰) اقدام نکنیم و تنها زمانی عمل کنیم که به نتیجه مثبت آن یقین داریم.  

سوم، قناعت است؛ مانند مثال تاریخی صندوق‌های پس‌انداز طلای خانواده‌ها که همواره بخشی از دارایی را برای روز مبادا ذخیره می‌کردند.  

چهارم، صبر، که لازمه عبور از سختی‌هاست.  

پنجم، پرهیز از تجسس، غیبت و قضاوت درباره دیگران.  

ششم، پساانداز، که یک اصل کلیدی و ضروری برای همه اعضای کنگره ۶۰ جهت استقلال مالی و عبور از بحران‌هاست.  

و هفتم، تمرکز، رضا و تسلیم؛ یعنی انجام وظیفه خود را به بهترین شکل انجام دهیم و نتیجه را به قدرت مطلق الهی واگذار کنیم.  

از توجه و سکوت محترمانه‌ای که به سخنان بنده داشتید، از همگی شما سپاسگزارم.

عکس: مسافر محمد- رهجوی لژیون یکم 

تایپ، ویرایش و ارسال خبر: همسفر مسعود- لژیون یکم 

نمایندگی دلیجان