تفکر به تنهایی نمی تواند مشکلات و مسائل ما را حل کند

نهمین جلسه از دوره شانزدهم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60، نمایندگی کاشمر، با استادی مسافر جواد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر عباس با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن روی من» یکشنبه 29 تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان جواد هستم یک مسافر از نگهبان جلسه محمد آقا تشکر می کنم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه این هفته (وادی پنجم و تاثیر آن روی من) می باشد.
در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل می نماید وادی اول تا چهارم بیشتر آموزش ها به صورت تئوری می باشد ولی از وادی پنجم وارد مرحله عملیاتی می شویم یعنی آموزش ها را باید کاربردی نماییم. بیشتر ما انسان ها وقتی می خواهیم کاری را انجام دهیم بیشترین وقت خود را صرف فکر کردن آن می کنیم و در ذهن خود آن را مرور کرده و خیال می کنیم با تفکر تنها همه کارها انجام می شود ولی بعد متوجه می شویم همه این افکار خیال بافی بوده است و بعد از گذشت مدتی به در بسته می خوریم و باید به عقب برگردیم و مشکل کارمان را پیدا کنیم.
زمانی که در گذشته با مشکلی برخورد می کردم با خود می گفتم من که همیشه فکر می کنم پس چرا به نتیجه دلخواه نمی رسم؟ ولی در وادی پنجم آموختم که باید با تلاش، کوشش و حرکت کردن  همه آن افکار را از مرحله ذهنی به عملی تبدیل کنم و این مسئله بسیار مهم است. حال که می خواهم حرکت کنم با ترس، اضطراب و ناامیدی مواجه می شوم برای مثال اگر از رانندگی ترس داشته باشم هیچ وقت نمی توانم راننده خوبی باشم.

در این وادی به نکات مهمی اشاره می شود از جمله این که: چگونه می توانیم از ترس عبور کنیم و به آرامش برسیم؟ با دوری کردن از ضد ارزش ها و در ادامه با تزکیه و پالایش به این مرحله می رسیم، نکته بعدی خود داری کردن از کاری است که از آن اطلاعی  نداریم. قناعت یعنی با کمترین امکانات بهترین نتایج را بگیریم برای مثال با زمین شور و آب تلخ و کود حیوانی  بهترین و شیرین ترین میوه ها را به عمل می آوریم.
پس انداز کردن یعنی باید هم پس انداز مادی و هم معنوی داشته باشیم چون بهترین پشتوانه برای هر انسانی پس انداز است. صبر یعنی برای رسیدن به اهداف مان احتیاج به گذشت زمان داریم شاید صبر طاقت فرسا و تلخ باشد ولی نتیجه آن شیرین است. تجسس، قضاوت و غیبت مثل یک دیوار پوسیده و خراب است که نباید به آن تکیه کرد چون هر لحظه ممکن است روی سر خودمان خراب شود.
توکل، رضا و تسلیم که در تمام مراحل زندگی باید تلاش خودمان را انجام بدهیم و به خداوند توکل کنیم، در پایان این وادی به ما می آموزد که تفکر به تنهایی نمی تواند مشکلات و مسائل ما را حل کند تا زمانی که تفکرات به عمل تبدیل نشود هیچ ارزشی ندارند.
ازاین که سکوت کردید و به صحبت های من توجه نمودید از همه شما سپاسگزارم.
عکاس: مسافر احمد لژیون هشتم راهنما مسافر امید
تایپ: مسافر حسین لژیون یکم راهنما مسافر احمد
ویراستاری: مسافر جواد لژیون دوم راهنما مسافر مرتضی
ارسال خبر: مسافر علی لژیون یکم راهنما مسافر احمد
مرزبان کشیک: مسافر مرتضی