در وادی اول با مفهوم تفکر آشنا میشویم. وادی دوم آموختیم هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم. وادی سوم به ما میآموزد درمسیر حرکت فقط بر روی تواناییهای خود حساب کنیم. در وادی چهارم آموختیم کلیه مسئولیت زندگی بر عهده خود ما است. نبایستی مسئولیتهای حیاتی را به خداوند واگذار کنیم.
وادی اول تا چهارم درمورد تفکر هستند؛ اما وادی پنجم فرمان حرکت کردن را صادر میکند. در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توام با رفتن و رسیدن آن را کامل مینماید. این وادی به ما گوشزد میکند که بایستی حرکت کنیم و تا زمانی که حرکت نکنیم هیچ اتفاقی نمیافتد. تفکر به تنهایی قادر به حل مشکلات نیست و برای رسیدن به نتیجه درست بایستی حرکت کنیم. در واقع با حرکت کردن به تفکرات خود جامه عمل میپوشانیم و به هدف خود میرسیم.
با حرکت کردن، تفکرات از قوه به فعل تبدیل میشوند. تفکری که به عمل نرسد بیفایده است و تنها دانستن؛ اگر بدون عمل باشد به درد نمیخورد. بایستی نقشهای که در جهان ذهنی خود ترسیم کردهایم را در جهان فیزیکی به اجرا در آوریم.
برای اجرایی کردن افکار از قوه به فعل بایستی از اضطراب، ناامیدی و نکات منفی خارج شویم تا به آرامش نسبی برسیم. همه اینها نیازمند تزکیه و پالایش است یعنی دوری از ضدارزشها و رفتن به طرف ارزشها. در این وادی هفت پله برای ارتقاء و صعود ذکر شدهاند که عبارتند از: ۱-برگشت از ضدارزشها ۲- خودداری ۳- قناعت ۴- صبر ۵- تجسس، قضاوت و غیبت ۶- پسانداز ۷- توکل، رضا و تسلیم.
نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر بهجت(لژیون دوازدهم)
تایپیست: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر بهجت(لژیون دوازدهم)
عکاس:همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس( لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مینا( لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
38