تفکر و عمل در کنار هم مؤثر و لازم هستند

سلام دوستان منصوره هستم یک همسفر

وقتی وادی پنجم را خواندم، حس کردم دقیقاً چیزی بود که باید بشنوم. همیشه در فکر بودم و می‌گفتم باید آرام‌تر و قوی‌تر باشم تا بتوانم تغییر کنم؛ ولی واقعاً هیچ‌کاری انجام نمی‌دادم، این‌ها فقط در ذهن من می‌ماند. وادی پنجم به من گفت: بلند شو، از فکر بیرون بیا و حرکت کن. فهمیدم اگر می‌خواهم حال خوبی داشته باشم، باید کاری هرچند خیلی کوچک انجام دهنم. مثلاً: یک روز خود را کنترل کنم، یک بار غیبت نکنم یا کمتر قضاوت کنم. همین کارهای ساده می‌تواند مسیر مرا تغییر دهد، من هم گفتم چشم و آرام‌آرام از خود شروع کردم. این وادی باعث شد بفهمم، فقط خواستن کافی نیست؛ باید عمل هم باشد. هیچ‌کس قرار نیست بیاید مرا نجات دهد، خود باید حرکت کنم. حال هر روز سعی می‌کنم یک قدم بردارم؛ اگر راه طولانی باشد اشکالی ندارد مهم این است که در جا نزنم، فهمیدم عمل کردن یعنی؛ خود را دوست داشته باشم، نمی‌خواهم فقط خیال پردازی کنم، می‌خواهم واقعاً تغییر کنم، اکنون به امید خداوند کم‌کم خود را می‌سازم.

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

این وادی نگاهی عمیق به نقش تفکر و حرکت در مسیر درمان، خودسازی و رسیدن به تعادل دارد و می‌گوید؛ تفکر به‌ تنهایی کافی نیست. در بسیاری از مواقع انسان‌ها تنها به فکر کردن اکتفا می‌کنند و این تصور را دارند که صرفاً با برنامه‌ریزی ذهنی یا تجسمِ هدف، می‌توان به آن دست یافت؛ اما وادی پنجم بیان می‌کند که تفکر، اگر با حرکت همراه نباشد، راهگشا نیست. این وادی می‌گوید: تفکر مانند طراحی یک نقشه است؛ اما بدون قدم گذاشتن در مسیر، رسیدن به آن امکان‌پذیر نیست؛ حتی اگر بهترین نقشه‌ها هم فقط روی کاغذ باقی بمانند، انسان را به مقصد نمی‌رسانند. وادی پنجم تأکید دارد که برای رسیدن به هر مقصدی، باید از جایگاه کنونی حرکت کرد. این حرکت می‌تواند فیزیکی، ذهنی، روحی یا معنوی باشد. در فرآیند درمان اعتیاد، تنها دانستن اینکه اعتیاد مخرب است، کافی نیست؛ بلکه باید وارد مرحله عمل شد؛ سفرکردن، نظم، آموزش و مشارکت پیروی از راهنما است. این وادی به ما می‌آموزد که تحول و رهایی با اقدامات کوچک، منظم و مداوم آغاز می‌شود. مثل: قطره‌قطره جمع شدن آب، یا کاشت یک بذر در دل خاک، انسان با هر قدمی که برمی‌دارد، به آگاهی بیشتری دست می‌یابد و به سوی حقیقت نزدیک‌تر می‌شود. آقای مهندس دژاکام در کتاب ۶۰ درجه زیر صفر، از تجربه شخصی خود در ترک اعتیاد می‌گویند؛ با شروع حرکت تدریجی، علم، صبر و عشق مسیر رهایی را پیمودند. این نشان می‌دهد که تفکر و عمل در کنار هم مؤثر و لازم‌ هستند. وادی پنجم یک پیام روشن دارد؛ اگر می‌خواهید به مقصد برسید، برخیز و با داشتن نقشه حرکت کن و تفکر هم داشته باش و پا در راه بگذار. حرکت در مسیر درست، حتی با گام‌های کوچک، انسان را به مقصد می‌رساند. این وادی دعوتی برای تبدیل خواسته به عمل است‌.

سلام دوستان سمانه هستم یک همسفر

وادی پنجم می‌گوید؛ در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند. یعنی: فکر کردن تنها مسائل زندگی را حل نمی‌کند، توأم با رفتن و رسیدن حل می‌شود. به عنوان مثال: فردی می‌گوید من همه‌چیز را می‌دانم. مولانا، نظامی و ملاصدرا این را می‌گویند، خوب تو چه می‌گویی؟ آیا مجموع این گفتارها را می‌توانیم عمل کنیم؟ بلد بودن زمانی معنی پیدا می‌کند که بتوانیم به آن عمل کنیم. مثلاً: تمام فنون دفاع شخصی را بلد باشیم؛ ولی نتوانیم از آن استفاده کنیم. آقای مهندس می‌فرمایند: درون زمینی که در آن زندگی می‌کنیم، سه جهان وجود دارد؛ جهان اول همین زمین خاکی است که در آن زندگی می‌کنیم، جهان دوم که به صورت ناخودآگاه در آن زندگی می‌کنیم جهان خواب است و سوم جهان ذهنی که فوق‌العاده پیچیده است. وادی پنجم می‌گوید؛ باید حرکت کنیم تا حرکت نداشته باشیم، هیچ اتفاقی نخواهد افتاد، باید برای رسیدن به هدف، تمام تلاش خود را انجام دهیم و نتیجه را به خداوند بسپاریم. گاهی اوقات هرچه فکر می‌کنیم به نتیجه نمی‌رسیم و نمی‌دانیم آن کار به نفع ما است یا نه و نباید آن کار را انجام دهیم. وادی پنجم و تأثیر آن روی من خیلی زیاد بود، بهترین آن این است که برای به دست آوردن هدفی که داریم باید تلاش کنیم و در جهت مثبت و دوری از ضدارزش‌ها حرکت کنیم و بقیه را هم به خداوند بسپاریم و توکل کنیم.

سلام دوستان زهره هستم یک همسفر

وادی پنجم به ما می‌آموزد که برای رسیدن به اهداف، خواسته‌ها و حل مشکلات خود، باید به دنبال عملی کردن افکار و اندیشه‌ها بود. در این وادی می‌فهمیم که ما هم‌زمان باید تفکر، حرکت و تلاش هم داشته باشیم و برای رسیدن به تعادل، آرامش و حال خوب، از ضدارزش‌ها دوری کنیم و به تزکیه و پالایش نفس بپردازیم. ما در وادی پنجم چند مورد را باید مدنظر داشته باشیم که عبارتند از؛ برگشت از ضدارزش‌ها و رفتن به سمت ارزش‌ها، خودداری از القاعات و الهامات منفی، قناعت کردن یعنی از کم‌ترین امکانات بیشترین بهره را ببریم و مانند: درختی باشیم که با یک کود ساده، آب‌شور بهترین و خوشمزه‌ترین میوه را به ثمر می‌رساند. صبرکردن یعنی؛ پشت سرگذاشتن، طی کردن یا تحمل زمان، البته با تلاش و کوشش برای رسیدن به اهداف خود دوری از تجسس، قضاوت و غیبت کردن دیگران که کار زشت و ناپسندی است. پس‌انداز کردن که متعلق به تمام انسان‌ها است، چه فقیر و ثروتمند که هم می‌تواند مادی باشد و معنوی، تا پس‌انداز نکنیم به عظمت و قدرت آن پی نخواهیم برد. توکل، رضا، تسلیم؛ ما با قلب، زبان و عمل، تلاش و حرکت کردن، آن‌چه از طرف قدرت‌مطلق برای ما مقدر شده است باید رضایت داشته باشیم و در مقابل قدرت الهی تسلیم باشیم.

نویسندگان: همسفر منصوره، همسفر فاطمه، همسفر سمانه، همسفر زهره رهجویان راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر عالیه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون شانزدهم)
ارسال مطلب: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم) نگهبان سایت
نمایندگی همسفران شعبه فردوسی مشهد