با آرامش به خواسته درونی برسیم

«در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید.» دقیقا همین طور است تفکر شرط لازم و ضروری است؛ اما کافی نیست و تا زمانی که در جهان ذهنی تنها به تصویرسازی بسنده شود هیچ‌گاه قادر نخواهیم بود تا ساختاری را به وجود آوریم. سفر هزار فرسنگی با قدم اول آغاز می‌شود، مانند آقای مهندس که با حذف وعده سوم، گامی مهم برای ابداع متد «DST» برداشتند؛ در نتیجه فکر خالی کافی نیست، فکر باید به مرحله ظهور برسد. وادی پنجم را به‌عنوان وادی حرکت می‌شناسیم؛ چرا که در این وادی تمرین می‌کنیم تا ساختار تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم.

اگر انسان جهان ذهنی خود را نشناسد، عملا نمی‌تواند از وادی پنجم حرکت کند. جهان ذهنی خلق شد؛ زیرا انسان نیاز به ابزاری داشت تا به اختیار و جایگاه خود برسد. در جهان ذهنی، انسان برای خلق تصاویر انرژی مصرف می‌کند؛ اگر به موضوعات منفی فکر کند حتما جاذبه‌ای برایش داشته و از جنس آن تاریکی در وجود خودش بوده و از طرفی هم انرژی بسیار را هدر می‌دهد. حال زمانی‌که شروع به خودداری کند؛ یعنی از افکار منفی دست می‌کشد یا از خواسته‌هایی که شاید بد نباشند؛ اما مانع رسیدن به اهداف می‌شوند، آن وقت به جهان ذهنی آرام دست پیدا می‌کند. اگر جهان ذهنی آرام باشد انسان می‌تواند با محیط و جهان هستی ارتباط برقرار کند؛ حتی حرکت کند و از آن لذت ببرد.

برای اجرایی کردن خواسته‌ها نیازمند فراهم کردن بستری مناسب هستیم تا بذر خواسته درونی ما در بستری مناسب بتواند به بار برسد. اولین مورد آرامش است که از پاکسازی و سازندگی سرچشمه می‌گیرد؛ یعنی دوری از ضدارزش‌ها مانند تجسس، قضاوت، سرزنش، غیبت، مصرف مواد مخدر و بسیاری موارد دیگر که آرامش را از انسان سلب می‌کند. وقتی روان آدمی به ضد ارزش‌ها آلوده می‌گردد بی‌قرار می‌شود و به جای این‌که روی خود و توانایی‌هایش تمرکز کند سرگرم موارد بیهوده و حاشیه می‌گردد؛ پس چگونه در این پریشانی و بیماری که خود با اعمال ضدارزشی به‌وجود آورده می‌توان افکار منطق را عملی کرد؟

یکی از مؤلفه‌های ضروری زندگی صبر است. زمان برای جهانی که ما در آن در حال زیستن هستیم واقعیتی است که به ما صبر را می‌آموزد و ما با سپری کردن زمان همراه با تلاش و کوشش فرصت می‌دهیم تا بهترین نتیجه در زمان مناسب خودش رخ دهد. ما باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی داشته باشیم تا پایه‌های مالی زندگی‌مان را مستحکم کنیم. قناعت و پس‌انداز برای تمامی انسان‌ها ضروری است. شاید شروع یک کار و به اجرا در آوردن تفکراتمان سخت باشد و نیاز به امکانات بسیار داشته باشیم؛ اما این یک هنر و توانمندی با ارزش است که بتوانیم همانند طبیعت با ساده‌ترین و حداقل امکانات بهترین شرایط را فراهم کنیم و در ادامه با پس‌انداز تا حدودی این مسیر را می‌توان هموار نمود.

همان‌طور که می‌دانیم حس معادل نیرو است. نیروهای منفی و بازدارنده تنها کاری که به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند این است که حس انسان را آلوده می‌کنند و مانع حرکت می‌شوند. از این رو تزکیه و پالایش حس از اهمیت بالایی برخوردار بوده و بهتر است برای انجام هر خدمت یا کاری با حس خوب شروع کنیم.

خداوند به انسان برتری‌هایی بخشید که او را از دیگر موجودات متمایز می‌کند؛ پس بر انسان ضروری است که در جهان ذهنی محدود نشود و در این جهان خاکی آنچه معقول است را به اجرا درآورد. گاهی در ذهن خود تصویری از درمان، سلامتی و رهایی دارد؛ اما در واقعیت متزلزل است. بایستی سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را همیشه در نظر داشته باشیم تا به عمل صالح و صلح آمیز هدایت شویم. هر قدر ذهن آرام‌تر باشد القائات بهتر و بیشتر به ما کمک می‌کنند. با تفکر، تلاش و کوشش حرکت کنیم و همواره به قدرت مطلق توکل نمائیم. در نهایت به آنچه از طرف خداوند برای ما مقدرشده تسلیم باشیم.

نویسنده: همسفر سوده رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی