پانزدهمین جلسه از دوره سیزدهم سری کارگاه‌های آموزشی-خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی رز تهران، با استادی راهنما مسافر آرزو، نگهبانی همسفر حسنا و دبیری مسافر معصومه، با دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST» روز سه‌شنبه ۲۴ تیرماه رأس ساعت ۱۲ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان، آرزو هستم، یک مسافر.
خیلی خوشحالم که امروز به اتفاق لژیون دوم در خدمت شما عزیزان هستم. دستور جلسه امروز تحت عنوان «شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST» می‌باشد.
ترکیبات شیشه شامل متاآمفتامین و یک سری مواد صنعتی است که در بسیاری از داروها و قرص‌ها مانند دزوکسین، ریتالین، قرص‌های افسردگی، قرص‌های روانگردان و قرص‌های لاغری یافت می‌شود.
در سال ۱۸۸۷ از آمفتامین در دوزهای پایین برای درمان افسردگی و چاقی استفاده می‌کردند. همچنین در جنگ جهانی اول برای ایجاد خوی وحشیانه در جنگ، شب‌بیداری‌ها و به عنوان ماده انرژی‌زا برای سربازان استفاده می‌شد.
زمانی که شخص شروع به مصرف شیشه می‌کند، میزان ترشح دوپامین در بدن او ۱۱ برابر یک فرد معمولی می‌شود و این دوپامین با عبور از سد خونی مغز روی گیرنده‌های مغز می‌نشیند. به همین دلیل، مصرف‌کننده شیشه در صورت عدم مصرف، دچار ناتوانی در لذت بردن، خوشحالی و احساس رضایتمندی می‌شود، چرا که گیرنده‌های دوپامین در مغزش تخریب شده‌اند.
شخص مصرف‌کننده شیشه دچار پارانویا یا همان بدبینی و سوءظن شدید می‌شود؛ تا جایی که فکر می‌کند تمام ارگان‌های جاسوسی و امنیتی به دنبال او هستند، سقف را می‌کاود تا دوربین پیدا کند و احساس می‌کند همه در پی دشمنی و آسیب رساندن به او هستند.
او دست به اقدامات وحشیانه می‌زند و گاهی خود را تافته جدا بافته می‌داند، برتر و بهتر از دیگران. درگیر توهمات معنوی شده و خود را پیامبر، امام زمان، انسانی برگزیده، دست‌نشانده یا تکامل‌یافته می‌بیند. وقتی دوپامین به این میزان ترشح شود، حس‌های خارج از جسم آنها باز می‌شود اما ظرفیت آن در آنها وجود ندارد و دچار انفجار سلولی می‌شوند؛ گاهی فرکانس آنها مانند افراد اسکیزوفرنی تغییر می‌کند، زیرا هاله تابانشان آسیب شدید می‌بیند.
شاید از دیدگاه یک شخص سالم این توهم باشد اما از دیدگاه آنها عین واقعیت است. به همین دلیل مهار و درمان مصرف‌کنندگان شیشه خارج از کنگره گاهی بسیار سخت و غیرممکن است، اما در کنگره۶۰، اسباب درمان شیشه کاملاً فراهم است.
فرق شیشه با مخدرهای دیگر این است که آقای مهندس می‌گویند: شیشه نه مخدر و نه محرک است، بلکه مخرب است؛ مثل بمب اتم که همه چیز را نابود و انسان را تسخیر می‌کند.
عوارض بسیار شدید شیشه شامل جوش‌های چرکی، خرابی دندان و پوست، ریزش مو، پایین آمدن سیستم ایمنی، در آقایان باعث تخلیه ادرار و اسپرم همزمان، و در خانم‌ها باعث به‌هم‌ریختگی هورمونی و روابط جنسی پرخطر می‌شود.
یک باور اشتباه وجود دارد که شیشه اعتیاد ندارد، بدن‌درد و خماری ندارد و همین موضوع باعث سونامی مصرف شیشه شده است.
موضوع دیگر اینکه در تمام دنیا اعتقاد بر این است که اعتیاد بیماری مرموز، لاعلاج و پیش‌رونده است.
اما کنگره ۶۰ خط بطلانی بر این باورها کشید، چرا که رمز و راز اعتیاد کشف و علاج آن پیدا شد. اعتیاد پیش‌رونده نیست، بلکه پس‌رونده است، زیرا در کنگره انسان به اصل و ریشه و خویشتن خویش بازمی‌گردد، به موجودیت خود توجه می‌کند، تغییرات ایجاد و بازگشت می‌یابد.
مصرف‌کنندگان شیشه در کنگره به درمان قطعی می‌رسند. من سال‌ها مصرف‌کننده شیشه و مخدرهای دیگر بودم و به راحتی در کنگره درمان شدم و اکنون ۸ سال و ۷ ماه است که آزاد و رها هستم.
در پایان خداوند را بسیار شاکرم و برای تحقق درمانم از کنگره سپاسگزارم.
تایپ: مسافر مرسده – لژیون دوم – نمایندگی رز تهران
ویرایش: راهنما مسافر سمیرا – نمایندگی رز تهران
بازبینی و ارسال: راهنما همسفر سولماز
- تعداد بازدید از این مطلب :
48