باید فکر را به عمل در بیاوریم

مشارکت همسفران لژیون هفتم، راهنما همسفر سعیده

همسفر آمنه
وادی پنجم می‌گوید؛ تفکر قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. در این وادی می‌خواهد به من بگوید که فقط فکرکردن در مورد یک کاری کافی نیست؛ بلکه باید بتوانیم آن کاری را که در ذهنمان راجع به آن فکر کردیم را اجرایی و عملیاتی کنیم. مثلاً من در ذهن خودم خریدن یک‌خانه را تجسم می‌کنم و با خودم فکر می‌کنم که ماهیانه یک مبلغ پول پس‌انداز کنم، یا اینکه مثلاً خودرو خود را تبدیل به پول کنم تا بتوانم آن خانه را خریداری کنم و یا خانه‌ای که می‌خواهم بخرم با بودجه من بخواند و. ... خوب در مرحله بعد؛ اول باید تلاش کنم بودجه موردنظر را فراهم کنم و در منطقه مناسب دنبال خانه‌ای که با شرایط من مناسب است را پیدا کنم. همه اینها مستلزم تلاش و زمان‌گذاشتن برای عملیاتی‌کردن خرید خانه هستند. جهان ذهنی ما خیلی گسترده است و ممکن است خیلی چیزها در آن شکل بگیرد؛ ولی اینکه آیا می‌شود آن تفکر را در دنیای خارج از ذهن هم اجرا کنیم، خیلی مهم است. پس من باید یاد بگیرم که جهان ذهنی خودم را کنترل کنم و به دنبال تفکرات مثبت و خواسته‌های معقول خودم بروم. تا بتوانم آنها را با تلاش و کوشش اجرایی کنم.

همسفر زهرا
از وادی یکم تا وادی چهارم آموختیم که چگونه باید درست تفکر کنیم. وادی پنجم به ما می‌گوید: باید ساختارهای ذهنی و فکری خود را تبدیل به ساختارهای عملیاتی بکنیم تا به نتیجه برسیم. تفکر و فکرکردن به‌تنهایی حلال مشکلات نیست باید حرکت کنیم و تفکرات خود را از قوه به فعل در بیاوریم. انسان اگر زیبا فکر کند و زیبا سخن بگوید و اگر چیزی را که می‌داند به آن عمل نکند؛ هیچ ارزش و فایده‌ای ندارد. باید به کردار در بیاید. برای رسیدن به آرامش هم بایستی پاک‌سازی و سازندگی خود را آغاز کنیم و سه اصل مهم که پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم است را همیشه در نظر داشته باشیم؛ چرا که ما را به عمل صالح و صلح‌آمیز هدایت می‌کند. آقای مهندس در وادی پنجم می‌فرمایند: برای اینکه به‌درستی و اصولی حرکت کنیم هفت راهکار و یا هفت پله برای ما بیان کرده‌اند. این هفت پله عبارت‌اند از: ۱- برگشت از ضد ارزش‌ها ۲- خودداری ۳- قناعت ۴- صبر ۵-تجسس و قضاوت ۶-پس‌انداز ۷-توکل، رضا و تسلیم است. ما اگر بتوانیم از تاریکی به روشنایی برسیم، مثلاً از ترس، اضطراب، عدم اعتمادبه‌نفس، ناامیدی و از بیماری و سایر نکات منفی خارج بشویم، می‌توانیم این هفت پله را عملیاتی بکنیم. در کل انسان دانا تمام تفکرات خود را از راه مستقیم عملیاتی و کاربردی می‌کند و کلید کسب علم، عملی‌کردن آن است.

همسفر آمنه
وادی پنجم و تأثیر آن روی من در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. از وادی اول تا وادی پنجم آموختیم که قبل از انجام هر کاری فکر کنیم؛ اما در این وادی می‌گوید فکرکردن تنها به درد نمی‌خورد؛ بلکه باید فکر را به عمل در بیاوریم. هر انسانی برای رشد و تکامل خودش باید یک سری دستورات را عمل کند و در این وادی هفت تا از پله‌هایی که انسان به درجه انسانی خود نزدیک می‌شود را به ما یاد می‌دهد. اولین و مهم‌ترین آن برگشت از ضد ارزش‌ها: و در راه مستقیم حرکت‌کردن است. ضد ارزش‌ها را ذره‌ذره از خود دور کنیم. پله دوم خودداری است؛ به این مفهوم هست که در بعضی از مسائل زندگی انسان نمی‌تواند تشخیص بدهد که این کار به نفع ما است تا به ضرر ما، در این شرایط بهترین کار خودداری است. از انجام آن کار خودداری می‌کنیم. پله سوم: قناعت است. قناعت‌کردن در همه امورات، باید سعی و تلاش کنیم تا بتوانیم از حداقل امکانات، بهترین شرایط را برای زندگی‌کردن فراهم نماییم. قناعت‌کردن به معنی خسیس بودن نیست؛ بلکه به معنای درست و به جا استفاده‌کردن است. مانند طبیعت که الگوی ما در زندگی است. پله چهارم صبر است، گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی. می‌توان گفت صبر عبارتی است؛ از پشت سر گذاشتن، طی‌کردن و یا تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف تعیین شده است. پله پنجم: تجسس، قضاوت، غیبت و دوری از ضد ارزش‌ها است. تمام این صفات از جهل و نادانی خودمان سرچشمه می‌گیرد و ما همیشه در دعا می‌گویم خداوندا ما را از بزرگ‌ترین دشمن خودمان که جهل و ناآگاهی خودمان است نجات بده. پله ششم: پس‌انداز هست ما باید یاد بگیریم پس‌انداز داشته باشیم هر چندکم؛ دانه‌دانه هست غله در انبار. پس‌اندازکردن فقط مال پول‌دارها نیست. در این وادی به ما می‌آموزد که پس‌اندازکردن برای کسانی هست که وضع خوبی ندارند تا همیشه بتواند سربلند زندگی کنند و معجزه و برکت زیادی دارد. پله هفتم: توکل، رضا، تسلیم است. تمام کارها را که انجام دادیم، تلاش کردیم، در راه صراط مستقیم حرکت کردیم؛ اما نتیجه آخر را باید بسپاریم به خداوند. البته اوایل کار سختی است که رضا باشیم به رضای خداوند، تسلیم باشیم به خواسته خداوند و توکل کنیم هر آنچه خیر است پیش بیاید، اما در مسیر یاد می‌گیریم که ما سعی کردیم و از هیچ تلاشی فروگذاری نکردیم؛ پس راضی هستیم به امر خداوند آن کنیم که فرمان است.

رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون اول)
ویراستاری:همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر فاطمه(لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج