مهندس دژاکام آتش را با آتش خاموش کرد

جلسه چهارم از دور بیست و دوم سری کارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ بیستون کرمانشاه به استادی دیده بان محترم آقای حکیمی و نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر حامد با دستور جلسه(تخریبهای شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن به روش DST)در روز پنج شنبه 26 /۴ /۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .

سخنان استاد:

سپاسگزار خداوند هستم که این توفیق نصیب من شد که در خدمت شما عزیزان باشم. تشکر و قدردانی می‌کنم از تمام خدمتگزاران در این نمایندگی و تشکر می‌کنم از جناب مهندس که چنین بستری را فراهم کرد که که انسان‌ها بتوانند در این بستر و با این روش به درمان برسند. راجع به دستور جلسه همه عزیزان می‌دانند اگر هزار سال دیگر هم بگذرد و انسان هر ماده مخدری را کشف کند و استفاده کند این بر روی مخدرهای طبیعی بدن اثر می‌گذارد و باید به روش DST و با داروی OT شخص به درمان برسد و این یک قانون است که کشف شده است و تا هستی پابرجا باشد این قانون به کار خود ادامه می‌دهد پس هر نوع ماده مخدری چه محرک چه مورفین از یک کانال درمان می‌شود و آن کانال و درمان روش DST است و دارو هم همان شربت اپیوم است.

اپیوم یک ماده‌ای است که تمام مصالحی که یک پیکره را بخواهد درمان کند درون خود دارد و اگر بخواهد طبق یک قانون درست استفاده بشود قطعاً سازندگی و ترمیم دارد. وقتی این روش کشف شد انگار خداوند بذری را به یک انسان داد و آن انسان آن بذر را درون خود کاشت و ثمره آن را دید و این شخص این بذر را درون انسان‌های دیگر کاشت تا از آن بتوانند استفاده کنند و آقای مهندس همین کار را انجام داد و درون انسان‌هایی که این بستر مناسب را داشتند این بذر را کاشت و توانست کنگره را تاسیس کند و ایشان توانستند با خود تریاک مواد های مخدر دیگر را نیز درمان کنند در واقع ایشان با آتش، آتش را خاموش کرد. مهندس این بذر را درون هر انسانی که خواستار خروج از تاریکی بود قرار داد و اما ما باید بدانیم که کاشتن این بذر به تنهایی کافی نیست و باید از این بذر محافظت کرد و به آن رسیدگی کنیم.

الان ما شعبه‌هایی داریم که تازه تاسیس هستند و به سرعت به بهره‌وری رسیده‌اند و تعداد زیادی از افراد در این شعبات حضور دارند اما بعضی شعبه‌ها با اینکه سال‌هاست مشغول فعالیت هستند آن بهره‌وری لازم را ندارند. ما باید بدانیم که وقتی که وارد کنگره می‌شویم چرا به این مکان می‌آییم آیا واقعاً هدف ما رهاییست یا فقط می‌خواهیم راهنمای خود را راضی نگه داریم. کنگره مانند یک سرزمین می‌ماند که ما باید در این سرزمین راه خود را پیدا کنیم به کمک اشاره راهنما.راهنما فقط انگشت اشاره ایست برای رهجو در صورتی که بعضیا هدف را گم کرده‌اند و به همین اشاره راهنما تمرکز کردند و مسیر و هدف خود را گم کرده اند همچین اشخاصی قطعاً به هدف خود که درمان است نخواهند رسید.امیدوارم همه ما در این مسیر موفق و سربلند باشیم.

مرزبان خبری: مسافر اکبر
عکس،تایپ و ارسال: مسافر بهرام