بدن ما مثل یک خانوادهٔ بزرگ است

بنام قدرت مطلق الله
 

نردبان
در این سی دی آقای مهندس می‌گویند: ما باید در زمان حال زندگی کنیم و از گذشته نتیجه بگیریم و برای آینده برنامه‌ریزی داشته باشیم.
بدن ما مثل یک خانوادهٔ بزرگ است از پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و کودک است.
هرکس یک‌جوری زندگی می‌کند، مثلاً پیرمرد مثل یک کودک نمی‌تواند زندگی کند.
ما در زندگی باید قاضی خودمان باشیم، وقتی کسی در تاریکی است اگر یک‌دفعه به‌طرف روشنایی بیایید، نور چشمانش را اذیت می‌کند؛ باید ذره‌ذره از تاریکی‌ها خارج شود و به روشنایی برسد. تاریکی مثل دروغ‌گویی، کینه، تهمت زدن، انتقام و از این موارد.
انسان مثل یک قطره و خداوند مثل دریا است و در آخر همهٔ انسان‌ها به این دریا می‌پیوندند. انسان؛ باید در مسیر درست باشد و تلاش کند.
انسان اگر بخواهد به آرامش برسد؛ باید خودش از یک سری چیزها بگذرد تا بتواند به آرامش و آسایش برسد.
این‌ها برای تعلیم و تربیت ما است که ما؛ باید یاد بگیریم.
زندگی کردن و علم زندگی؛ مانند شنا کردن که باید فن آن را یاد بگیریم، اگر فن شنا کردن را یاد بگیریم راحت می‌توانیم شنا بکنیم و از شنا کردن لذت می‌بریم؛ ولی اگر شنا کردن بلد نباشیم توی آب‌دست و پا می‌زنیم و غرق می‌شویم و خفه می‌شویم.
علم زندگی هم همین است. اگر علم زندگی را یاد بگیریم، از زندگی خوب برخوردار می‌شویم.
اگر یاد نگیریم همیشه دچار ناامیدی و درگیری و این مسائل هستیم.
فرد مصرف‌کننده براثر جهل و نادانی و کمک نیروهای منفی بدهکار و ورشکسته می‌شود؛ ممکن است خیلی از مال و اموالش را از دست بدهد.
بعضی از انسان‌ها شب احیا، شب زنده داری می‌کنند و قرآن به سر می‌گیرند و فکر می‌کنند که دیگر همه چیز درست شده است.
انسان همان‌طور که ذره ذره به عمق تاریکی رفته‌است، همان قدر هم زمان می‌برد تا از تاریکی بیرون بیاید و به آرامش برسد.

نویسنده: همسفر بانو لژیون دوم
منبع: برداشت از سی دی نردبان
ویرایش، ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر سهیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی فیروزآباد