رابطه بین ماده مخدر شیشه و دوپامین را به طور ساده می‌توان به این شکل توضیح داد: وقتی لذت یا هیجانی را تجربه می‌کنیم، سطح دوپامین در بدن افزایش پیدا می‌کند. مشکل اینجاست که این احساس لذت برای طولانی‌مدت باقی نمی‌ماند؛ زیرا سطح این ماده پس از رسیدن به هیجان کاهش می‌یابد و احساس بی‌رغبتی و خستگی به بدن دست می‌دهد. این موضوع باعث می‌شود تا دوباره به دنبال چیزی رفته که همان احساس را قوی‌تر و در مدت‌زمان بیشتر در اختیار فرد قرار دهد. شیشه توانایی انجام چنین کاری را دارد تا زمانی که تأثیر آن در بدن باقی می‌ماند احساس شادی و سرخوشی وجود دارد و به‌محض اینکه تأثیر آن تمام شود بدن به حالت خستگی و بی‌حوصلگی پیش می‌رود؛ به همین دلیل شخص برای رفع این مسئله مجدداً برای مصرف، وسوسه می‌شود.
این چرخه مدام تکرار شده و در نهایت باعث اعتیاد به شیشه خواهد شد. متأسفانه در صحبت‌های عاميانه گفته می‌شود كه چون شيشه مورفين ندارد پس اعتياد هم ندارد، فقط مواد مورفین دار و یا مواد برگرفته از خانواده تریاک اعتیادآور هستند و بقیه مواد که صناعی هستند و مورفین ندارند اعتیادآور نیستند. چقدر این نوع نگاه اشتباه و گمراه‌کننده است.
مصرف شیشه بیش از هر نوع ماده مخدر دیگری در مغز ایجاد تخریب می‌کند. تخریب بیش از حد در بخش‌‌هایی از مغز، از جمله هیپوتالاموس که مرکز کنترل احساسات و نیروی جنسی است باعث می‌شود مصرف‌کنندگان شیشه در مسائل متعدد مانند مسائل جنسی، بدبینی شدید نسبت به اطرافیان، احساس تحت‌نظر بودن و… دچار توهم شوند؛ به همین دلیل خطرناک‌ترین رفتارها از آن‌ها سر می‌زند.
واقعیت این است که شیشه باعث می‌شود حس‌های درونی که در هنگام خواب فعال هستند و ما در خواب با آن‌ها سروکار داریم در بیداری فعال شوند؛ در نتیجه در این حالت به یک مصرف‌کننده شیشه گفته می‌شود توهم زده به‌طوری‌که در طول روز و در بیداری انگار خواب می‌بیند. چیزهایی را می‌بیند و می‌شنود که از دید دیگران توهم است؛ اما از دید آن شخص کاملاً واقعی است.
از ديدگاه كنگره۶۰ هر ماده‌اي كه مصرف آن انسان را از تعادل طبيعي خارج كند، مستقيماً روي سيستم ایکس X یا سیستم تولیدکننده مخدرهای طبیعی بدن اثر مي‌گذارد و باعث تخريب آن‌ها مي‌شود. شیشه هم جزو مخدرهاست و مصرف آن باعث برهم‌خوردن سیستم‌های تولیدکننده مخدرهای طبیعی بدن می‌شود. هم‌اكنون مصرف‌كنندگان شيشه بسياری در كنگره به درمان قطعی رسيده‌اند.
لازم به ذکر است تنها دارویی که می‌تواند اعتیاد به شیشه را به طور کامل درمان کند داروی OT یا شربت تریاک است. سیستم‌های پزشکی اعتقادی به درمان اعتیاد به شیشه با استفاده از داروی اپیوم تینکچر ندارند؛ زیرا معتقدند که شیشه از دسته محرک‌هاست و اپیوم به‌عنوان یک داروی اپیوییدی نمی‌تواند اعتیاد به شیشه را درمان کند؛ اما باید بگوییم دانش پزشکی در حال حاضر در این زمینه عقب مانده و در کنگره۶۰ هزاران مصرف‌کننده شیشه با استفاده از داروی اپیوم تینکچر درمان شده‌‌اند.
نویسنده: همسفر سمیه الف رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر سمیه ن رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
39