در سال‌های اخیر، ماده مخدر شیشه به یکی از خطرناک‌ترین مواد مصرفی در میان جوانان تبدیل شده است. ظاهر فریبنده این ماده، و باورهای اشتباهی که درباره آن وجود دارد، باعث شده بسیاری از مصرف‌کنندگان از اعتیاد شدید و عواقب جسمی و روانی آن بی‌اطلاع باشند. از مهمترین عوارض طولانی‌مدت مصرف شيشه كه معمولاً بعد از گذشت چند ماه مصرف خود را نشان مي‌دهد، اختلال در عملكرد دريچه پروستات است كه معمولاً ادرار و اسپرم با هم دفع می‌شوند. آسيب‌های كبدی و جوش‌های صورت، ايجاد عفونت در دستگاه گوارش خصوصاً روده‌ها، كوچك شدن بيضه‌ها به همراه درد و تضعيف قواي جنسي از ديگر عوارض اين ماده مخدر خطرناک است. آن‌ها خود را معتاد نمی‌دانند، مصرف‌کنندگان تریاک را بی‌کلاس می‌دانند و اگر مثلاً به آن‌ها گفته شود که به‌جای شیشه تریاک مصرف کنند که این عوارض را ندارد، عصبانی می‌شوند و می‌گویند: تریاک! من تریاک مصرف کنم! متأسفانه در صحبت‌های عاميانه گفته می‌شود كه شيشه؛ چون مورفين ندارد، پس اعتياد هم ندارد. چقدر این نگرش اشتباه، غلط و گمراه‌کننده است. این نگرش که فقط مواد مورفین‌دار و یا مواد برگرفته از خانواده تریاک اعتیادآور هستند و بقیه مواد که صناعی هستند و مورفین ندارند اعتیادآور نیستند، دنیا را گمراه کرده است.
از ديدگاه كنگره۶۰، شيشه يک ماده مخدر بسيار قوی و خطرناک است و اعتياد آن در مقايسه با مواد مخدر شناخته‌شده، نظير ترياک و هروئين بسيار سنگين‌تر و خطرناک‌تر است. شیشه در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود به رتبه دوم نمودار نوع مواد مصرفی در مراجعین کنگره ۶۰ رسید؛ اما خوشبختانه با اطلاع‌رسانی‌های انجام‌شده خصوصاً سایت کنگره ۶۰، هم‌اکنون شاهد عقب‌نشینی ستون مصرف شیشه در نمودارهای مربوطه هستیم. بدترین تخریبی که شیشه برای مصرف کننده بوجود می‌آورد همان توهم و بدبینی است. از زمانی که شیشه وکراک به بازار وارد شد، یکی از مشکلاتی که بوجود آمده اعتیاد است و هزار جور مشکلات دیگر در کنارش بوجود آمده؛ مانند قتل، خونریزی، طلاق و غیره ...
شیشه باعث می‌شود پیام‌های عصبی در نرون‌ها 1200 برابر بالا برود. انسان‌های شیشه‌ای پرجنب و جوش هستند، تندتند حرف می‌زنند. بخاطر این سرعت پیام‌های عصبی و این باعث اتلاف انرژی است که بعد یکی دو ساعت اتفاق می‌افتد و زمانی‌که شخص می‌خواهد مصرف شیشه را قطع کند، بیماری پارکینسون بوجود می‌آورد و برابر است با از دست دادن توانایی‌های او وخیلی‌ها هم بخاطر همین موضوع برمی‌گردند به سمت شیشه، یکی دیگر از تخریب‌های شیشه، عوض کردن جایگاه حافظه موقت در مغز که باعث فراموشی می‌شود.
مهمترین ماده اصلی شیشه، آمفتامین است و آمفتامین یک محرک می‌باشد. به‌همین‌دلیل شیشه جزو دسته محرک‌ها محسوب می‌شود. آمفتامین، باعث ترشح دوپامین در مغز می‌شود و حس و حال عجیب‌وغریبی به مصرف‌کننده شیشه می‌دهد و همین مسئله باعث می‌شود که فرد بیشتر جذب مصرف شیشه شود. یک فرد شیشه‌ای علاوه‌براین‌که به خودش آسیب می‌زند، به خانواده و اطرافیان خودش هم آسیب می‌رساند. این ماده از نظر ظاهری شبیه خرده شیشه و یا خرده‌های ریز نبات سفید می‌باشد و بدون بو می‌باشد مصرف شیشه باعث می‌شود؛ میزان دوپامین بدن تا ۱۱ برابر افزایش یابد و شخص احساس سرخوشی و نشئگی فراوانی پیدا می‌کند و تا ساعت‌ها می‌تواند بدون خواب به کار و فعالیت فیزیکی بپردازند. پس از آن‌که اثر این ماده از بین رفت، دچار خستگی و رکود و خوابی طولانی می‌شود و بعد از بیدار شدن احساس سردرد شدید و بیقراری دارد که برای برطرف کردن این حالت مجبور است دوباره آن را مصرف کند.
شیشه، ماده‌ای صنعتی و بسیار مخرب است که نه‌تنها فرد مصرف‌کننده؛ بلکه خانواده و اطرافیانش را نیز درگیر و نابود می‌کند. آگاهی، آموزش و اطلاع‌رسانی نقش اساسی در جلوگیری از گرایش جوانان به این ماده دارد. با افزایش شناخت نسبت به اثرات واقعی شیشه، می‌توان گامی مؤثر در مسیر پیشگیری از اعتیاد و نجات جان انسان‌ها برداشت.
منابع: صحبت‌های آقای مهندس در سی‌دی شیشه و سایت خبری کنگره۶۰
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر سایت
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بیرجند
- تعداد بازدید از این مطلب :
33