«تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST»
یکی از مواد مخدر جدید، شیشه است که به گذشت زمان دیگر این ماده را هم مخدر نمی‌دانند بلکه آن‌را مخرب می‌دانند. شیشه در آمریکا و اروپا به نام آیس معروف است ولی در ایران چون شبیه خورده‌های شیشه است، نام شیشه را به خود گرفت.
سابقه شیشه برمی‌گردد به جنگ جهانی دوم که در جنگ، سربازان و درجه‌داران استفاده می‌کردند تا سرخوش باشند، کم‌تر بخوابند و بیشتر بجنگند. بعضی‌ها هم می‌گویند: در ژاپن ساخته شد و بعضی دیگر معتقدند که در آلمان ساخته شد. یک سری هم می‌گویند: در ایران، شیشه از زهرمار ساخته شد، ولی امروز، شیشه محصول ایران از اسید و متا آمفتامین و ترکیبی از قرص‌های تاریخ مصرف گذشته تهیه می‌شود، که این ماده در انسان ایجاد شادی می‌کند. این ماده مخرب از خود هیچ انرژی ندارد، بلکه انرژی بدن را به مصرف می‌رساند؛ مثلا، انرژی که قرار است چند روز استفاده شود، یک شبه مصرف می‌شود، و بعد از این مرحله، فرد دچار رخوت و سستی می‌شود.
آقای مهندس، شیشه را یک ماده مخرب و هشدار سونامی شیشه اعلام کردند. مصرف شیشه به صورت آشکار و پنهان است. تخریب‌های آشکار آن شامل اختلال در غده پروستات، همزمانی خروج ادرار و اسپرم، کوچک شدن بیضه، بوی بد ادرار، اسیر کبدی و خرد شدن دندان‌ها است.
تخریب‌های پنهان شامل حس تهاجم، توهم، بدبینی و پرخاشگری است.
کسانی که برای اولین بار شیشه مصرف می‌کنند، بستگی دارد چه فازی بگیرند و برای هر فرد، یک فاز وجود دارد. بعضی‌ها فاز معنوی می‌گیرند، بعضی ساعت‌ها به یک نقطه خیره می‌شوند، چون شیشه جایگاه حواس را تغییر می‌دهد.
عواملی و انگیزه‌هایی که باعث افزایش مصرف شیشه می‌شود، عبارتند از:
۱- باور غلط که شیشه اعتیاد ندارد
۲- چون شیمیایی است، مرفین ندارد
۳- برای ترک اعتیاد پیشنهاد می‌شود
۴- برای لاغری و تناسب اندام تجویز می‌شود
راه درمان شیشه و مخدرهای دیگر، توسط آقای مهندس ابداع شده است که به صورت DST و با شربت تریاک انجام می‌گیرد. در بعضی افراد، عوارض شیشه تا آخر عمر باقی می‌ماند.
شیشه، از نظر ظاهری، شبیه خرده شیشه یا مهره‌خاب ریز، نبات سفید و کوچک است. مصرف شیشه باعث می‌شود میزان دوپامین در بدن تا یازده برابر افزایش یابد و شخص احساس سرخوشی و تشنگی فراوان می‌کند. او می‌تواند ساعت‌ها بدون خواب، به کار و فعالیت فیزیکی بپردازد. پس از اثر این ماده، فرد دچار خستگی، رکود، خواب طولانی و سردرد شدید می‌شود و برای برطرف کردن این حالات، مجبور است دوباره آن را مصرف کند.
از دیدگاه کنگره ۶۰، شیشه یک مخدر بسیار قوی و خطرناک است، و اعتیاد آن نسبت به مواد مخدر شناخته‌شده، نظیر تریاک و هروئین، بسیار سنگین‌تر و خطرناک‌تر است. به اعتقاد کنگره ۶۰، هر نوع اعتیادی قابل درمان است.
هم اکنون، بسیاری از مصرف‌کنندگان شیشه در کنگره به درمان قطعی رسیده‌اند. تنها دارویی که می‌تواند اعتیاد به شیشه را کامل درمان کند، داروی OT یا همان شربت تریاک است.
اگرچه سیستم‌های پزشکی معتقد نیستند که اعتیاد به شیشه با داروی اپیوم تینکچر درمان شود، زیرا آن‌ها شیشه را محرک می‌دانند و معتقدند که اپیوم، که یک داروی اپیوییدی است، نمی‌تواند اعتیاد به شیشه را درمان کند، اما در کنگره ۶۰ هزاران مصرف‌کننده، با استفاده از داروی اپیوم تینکچر یا شربت تریاک، موفق به درمان شده‌اند.
این موضوع از نظر کنگره ۶۰، یعنی درمان شیشه با OT، امری ثبت شده و حل‌شده است.
در نتیجه، می‌گیرم که اعتیاد به کلیه مواد مخدر اعتیادآور جدید صنعتی و آزمایشگاهی، با متد DST و داروی OT، به طور کامل قابل درمان است.
نویسنده : همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خمین
- تعداد بازدید از این مطلب :
115