قضاوت در مقابل جهالت

جلسه ششم از دوره بیست و هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی رودکی با استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر ندا و دبیری همسفر نگین با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز سه‌شنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

خدا را شاکرم که امروز در این جایگاه قرار گرفتم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان سپاسگزارم که چنین بستری را برای ما فراهم کردند. از ایجنت محترم و مرزبانان گرامی تشکر می‌کنم که با خوشروئی از ما استقبال می‌کنند و من شخصاً کلی از ایشان انرژی دریافت می‌کنم. از راهنمای سفر اولم خانم ساره عزیز و راهنمای سفر دوم خانم مدینه عزیزم سپاسگزارم. دستور جلسه این هفته: قضاوت و جهالت می‌باشد. قضاوت به معنی کفر کردن و جهالت به معنی عدم آگاهی و ندانستن است. زمانی قضاوت اتفاق می‌افتد که من در مورد یک موضوع و یا یک شخص، آگاهی کامل نداشته باشم و فقط از روی ظاهر آنها قضاوت کنم به قول بزرگی؛ اگر می‌خواهید در مورد راه رفتن کسی قضاوت کنید، ابتدا کمی با کفش او راه بروید به طور مثال: شخصی در مورد فرد دیگری قضاوت می‌کرد از بدی‌ها و ظاهر قضیه و دید خودش می‌گفت و من به او گفتم که اول کفش طرف مقابل خود را بپوش و بعد در مورد او قضاوت کن، سختی‌ها و مشکلات زندگی او را ببین آن وقت نظر خودت را بگو در نتیجه می‌بینی که نظر تو کاملاً تغییر می‌کند و ما نباید از ظاهر اشخاص آنها را مورد قضاوت قرار بدهیم. وقتی شخصی در مقام قاضی قرار می‌گیرد؛ بایستی حرف‌های دو طرف دعوی را بشنود، سپس تحقیق و بررسی کند و از یک گروه انسان کار آزموده کمک بگیرد و در نهایت قضاوت کند. اگر در اموری که به ما ربطی ندارد به آن حوزه وارد می‌شویم و داوری می‌کنیم دچار ضد ارزش می‌شویم و زندگی خودمان را خراب می‌کنیم در نتیجه آرامش را از خود می‌گیریم. ریشه‌ی تمام مشکلات قضاوت و جهالت است و پیامد این جهالت؛ حسادت، کینه و رفتارهای منفی می‌باشد. ما بایستی انسان‌ها را همان گونه که هستند بپذیریم؛ حتی بدترین شخصیت‌ها در بدترین داستان‌ها هم برای رفتار خود حتماً دلیلی دارند. کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند معمولا در زندگی خود هدف مشخصی ندارند و یا هدفی را دنبال نمی‌کنند. برای اینکه قضاوت نکنیم باید سطح دانایی خود را بالا ببریم هر قدر انسان داناتر باشد کمتر قضاوت می‌کند و هر قدر جاهل‌تر باشد بیشتر قضاوت می‌کند. در جهان بینی آموختیم که مثلث جهالت در مقابل مثلث دانایی قرار دارد و مثلث جهالت از سه ضلع ترس، منیت و ناامیدی تشکیل شده است و این مثلث در قضاوت ما تأثیر زیادی دارد. انسان معمولاً از نظر ادراک عقلی می‌داند که قضاوت عمل اشتباهی است؛ ولی در نهایت این کار را انجام می‌دهد به این دلیل که دستور قضاوت در مغز انسان در کسری از ثانیه صادر می‌شود و راهکار مقابله با این فرآیند فقط بالا بردن دانش و آگاهی می‌باشد. معمولاً اشخاص برای پنهان کردن نواقص خود قضاوت می‌کنند و از این کار انرژی می‌گیرند؛ اما قطعاً این انرژی مخرب خواهد بود به طور مثال: جمعی دور هم نشسته‌اند و با غیبت کردن در مورد دیگران خود را سرگرم می‌کنند در حالی که نمی‌دانند با این عمل زندگی خود را تخریب می‌کنند و به درستی و یا نادرستی آن تفکر نمی‌کنند؛ چه بسا در محل دیگری این افراد مورد قضاوت دیگران قرار می‌گیرند. حال این که قضاوت بر خود، همیشه مورد ستایش است؛ زیرا با این کار فرد به نواقص خودش اشراف پیدا می‌کند و می‌تواند در پی رفع آنها تلاش کند؛ البته اگر به درستی قضاوت کند. در کنگره ۶۰ ‌می‌آموزیم؛ افرادی که خودشان را بدون عیب و نقص می‌دانند، نور ایمان و دانایی در آنها وجود ندارد و برای این که باغمان آباد شود باید قضاوت کردن را بشناسیم و قضاوت در جایگاه خود درست است. خرابه‌های ویران توسط انسان‌های دانا، آباد می‌شود و دانا کسی است که بداند کجا قضاوت کند و یا قضاوت نکند. انسان‌های دانا دنبال صلح و آرامش هستند؛ زیرا می‌دانند در صلح و آرامش است که همه چیز ساخته می‌شود و در جنگ چیزی جز ویرانی نیست. من قبل از آمدن به کنگره خیلی قضاوت می‌کردم؛ اما بعد از آموزش دیدن در کنگره ۶۰ به افراد با دید مثبت نگاه می‌کنم و سعی می‌کنم دیدگاه منفی را از خود دور کنم. قضاوت دقیقاً بر پایه‌ی مثلث دانایی یعنی تفکر، تجربه و آموزش است در غیر این صورت از روی جهالت می‌باشد و نتيجه‌ی نادرستی دارد. قضاوت کار ما نیست، پس به قضاوت ننشینیم و بدون دلیل و مدرک قضاوت نکنیم تا مورد قضاوت قرار نگیریم. خوشبختی زمانی است که به آنچه به آن می‌اندیشید و به آنچه به زبان می‌آورید و به آنچه که به آن عمل می‌کنید با هم هماهنگ باشند.

اهدای لوح سردار:

مرزبان کشیک: همسفر فاطمه

تایپیست: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)

ویرایش و ارسال: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر افسانه(لژیون دهم) نگهبان سایت

همسفران نمایندگی رودکی