دخالت در امور دیگران عین جهالت است

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر

قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است. قضاوت یعنی داوری کردن درباره موضوعی که ما نسبت به آن دانایی و آگاهی نداریم. ظاهر امر را می‌بینیم و از باطن آن خبر نداریم بیشتر به ظاهر توجه می‌کنیم و هرچه با چشم می‌بینیم، آن را مورد قضاوت قرار می‌دهیم. من در ذهن و فکر خود مدام دیگران را قضاوت می‌کردم؛ اما با ورودم به کنگره یاد گرفتم که تنها در اموری قضاوت کنم که مربوط به خودم می‌باشد و بهتر است دوربین را از روی دیگران برداشته و روی خودم برگردانم تا خودم را بهتر بشناسم. جهالت رابطه مستقیمی با قضاوت دارد و قضاوت کردن دیگران نشانه جهل انسان است. قضاوت از منیت می‌آید و به ترس و بعد از آن به ناامیدی می‌رسد. من در کنگره یاد گرفتم که مسئله قضاوت دو طرفه است؛ یعنی وقتی در مورد دیگران قضاوت می‌کنم اجازه می‌دهم دیگران هم در مورد من قضاوت کنند، نباید با اولین نگاه نسبت به دیگران قضاوت کنم چرا که با اولین نگاه نمک و شکر از هم تشخیص داده نمی‌شود. آقای مهندس می‌فرمایند: تجسس، قضاوت و غیبت، هر سه رابطه نزدیکی با هم دارند، پایه و اساس غیبت و قضاوت، تجسس کردن است. انسان برای قضاوت باید به تشخیص و آگاهی برسد و این تشخیص همراه با دانایی، آگاهی و کسب اطلاعات صورت می‌گیرد. قضاوت در مورد دیگران باعث از بین رفتن انرژی ما می‌شود و در ما تخریب ایجاد می‌کند و آرامش و آسایش را از ما سلب می‌کند. همیشه باید بدانیم که در محضر خداوند هستیم و خداوند همیشه بر قضاوت‌های ما ناظر است. من باید بدانم که هیچ‌کس در دنیا کامل و پاک نیست، اگر از آدم‌ها به خاطر اشتباهاتشان دوری کنم، همیشه تنها خواهم ماند؛ پس کمتر قضاوت کنم و بیشتر عشق بورزم.

سلام دوستان حدیث هستم همسفر

در کنگره۶۰ جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: دوربین را از روی دیگران بردارید و بر روی خودتان بیندازید. یک سفر اولی در کنگره۶۰ بایستی تمام انرژی و توان خود را صرف این مسئله کند که خوب سفر کند و کاری به سفر اولی‌های دیگر نداشته باشد و همین‌طور یک سفر دومی و یا هر کس دیگری اگر توجه‌ روی عملکرد خودش داشته باشد، از انرژی خود به‌جا و درست استفاده کرده است در غیر این‌صورت این انرژی و توان هرز می‌رود، شاید عامل بسیاری از حال‌خرابی‌ها همین قضاوتهای نادرست و نابجایی باشد که اگر از زندگی ما خارج شوند روی آرامش و صلح را خواهیم دید، وگرنه تا زمانی که چشمانمان روی اشتباهات دیگران زوم شده و دائماً دیگران را ارزیابی می‌کنیم و خودمان را بنده مخلص و معصوم خداوند می‌دانیم، بدانیم که در رنج و عذاب خواهیم بود. جالب است که بنیان کنگره۶۰ می‌گویند: وقتی شما اشتباهات دیگران را خیلی پررنگ می‌بینید و روی اشتباهات دیگران حساس می‌شوید، معنی آن این است که خود شما دچار همان وضعیت هستید و خودتان از همان جنس هستید، انسانها اشتباه می‌کنند، همه انسانها در حال آموزش و فراگیری هستند چرا بایستی ما توانمان را برای کشف اشتباهات دیگران و قضاوت در مورد آن‌ها بگذاریم؟ آیا خودمان اشتباه نمی‌کنیم؟ آیا خودمان تا به حال مرتکب ضدارزش نشده‌ایم؟ دوست داریم دیگران در مورد اشتباهات ما چگونه قضاوت کنند؟ کنگره۶۰ اهمیت زیادی برای این مسئله قائل است و کسانی که بخواهند در مورد دیگران قضاوت کنند و حکم صادر کنند و در امور شخصی دیگران تجسس نمایند، از نظر کنگره۶۰ چیزی از آموزش‌های کنگره دریافت نکرده‌اند و قطعاً به تعادلی که مورد نظر می‌باشد، نخواهند رسید.

سلام دوستان افسانه هستم همسفر

در کنگره۶۰ با شروع جلسه، چهارده ثانیه سکوت می‌کنیم و از جهل و نادانی خود که ریشه مشکلات و سختی‌های ما هستند به خدا پناه می‌بریم. ما هرچه بیشتر در جهل و نادانی باشیم، آتش قضاوتمان شعله‌ورتر است. قضاوت کردن کار هر کسی نیست و این فقط مختص خداوند است چون خالق دنیا و هستی و همه موجودات است. در مسائل زندگی هرگاه نیاز به قضاوت باشد، مسلما کسی می‌تواند قضاوت کند که برای این امر دلیل و مدرک و سند معتبر داشته باشد و از آگاهی و علم و دانش کافی بهره‌مند باشد. در کنگره یاد گرفتم که انگشت اتهام خود را از روی دیگران بردارم و ضدارزش‌ها و عیوب خودم را برطرف کنم و با بهره‌گیری از حرمت‌های کنگره به حریم دیگران احترام بگذارم و این را همیشه در نظر داشته باشم که دخالت در امور دیگران و مسائلی که به من مربوط نیست عین جهالت است. خداوندا! یاریمان کن تا از نادانی به دانایی برسیم و از قضاوت نابجا فاصله بگیریم.

سلام دوستان رزا هستم همسفر

قضاوت کردن باعث به‌ وجود آمدن خیلی از مشکلات برای خود شخص می‌شود. من اگر در مورد کسی شناخت کافی ندارم نباید در مورد او قضاوت کنم، چرا که موجب‌ مشکلات‌ بسیاری برای خودم و آن شخص می‌شود. قضاوت و جهالت با هم رابطه مستقیم دارند. قضاوت از جهل‌ و نادانی ما سرچشمه می‌گیرد و تنها چیزی که ما را از قضاوت دور می‌کند، بالابردن دانایی است. آقای مهندس همیشه می‌گویند:  ما از صورپنهان آدم‌ها اطلاعی نداریم؛ پس نباید به خودمان اجازه‌ قضاوت بدهیم، ما خیلی وقت‌ها با حرف‌هایی که از دیگران می‌شنویم بدون تحقیق در مورد موضوعی قضاوت می‌کنیم. ما باید به انسان‌ها و رویدادهای اطراف خود با دید مثبت نگاه کنیم، حرمت اشخاص را حفظ کنیم، با چشم احترام به دیگران نگاه کنیم و به تفاوت‌های فردی احترام بگذاریم. هر چقدر از دانایی دور باشیم این قضاوت‌ها پررنگ‌تر است و زمانی من می‌توانم از جهالت دور شوم و به دانایی برسم که آموزش‌های لازم را دیده باشم و دیگر نیازی به این نیست که در مورد دیگران قضاوت کنم، غیبت کنم، تجسس کنم یا هر چیز دیگر؛ چون به آن آگاهی و دانایی لازم رسیده‌ام.

رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون هفتم)

عکاس خبری: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم)

ارسال: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان