ما باید قاضی اعمال خودمان باشیم

جلسه هشتم از دور اول جلسات لژیون سردار نمایندگی کیش با استادی همسفر معصومه نگهبانی همسفر نازنین و دبیری همسفر بهاره با« دستور جلسه قضاوت و جهالت »روز دوشنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۴  راس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
از خانم ساناز و همین طور نگهبان جلسه تشکر می کنم این فرصت را به من دادند  بتوانم  در کنار شما آموزش بگیرم و خدمت کنم دستور جلسه این هفته لژیون سردار مرتبط است با دستور جلسه این هفته قضاوت و جهالت .
جهالت هیچ پیش‌نیازی ندارد. تمام ضد ارزش‌هایی که ما دچارش می‌شویم و در وجودمان احساس می‌کنیم، نتیجه جهالت ما‌‌ است. جهالت با خود خودخواهی، منیت، غرور، حرص و طمع را به همراه دارد. اگر تاریکی نباشد، نمی‌توانیم نور را تشخیص دهیم. جهالت نیز چنین حالتی دارد و تمام ضد ارزش‌ها را با خود می‌آورد. مثلثی که در جهان‌بینی یاد می‌گیریم، شامل منیت، ترس و ناامیدی است. در واقع جهالت باعث به وجود آمدن این احساسات می‌شود. از نامش پیداست که تمام تصمیمات اشتباه یا قضاوت در مورد دیگران که اصلاً کار ما نیست ناشی از جهالت است. تنها خداوند می‌تواند قضاوت کند و حتی کسی که در جایگاه یک قاضی عادل قرار دارد ممکن است اشتباه کند. ما باید تنها قاضی اعمال خودمان باشیم.از وقتی که به کنگره آمده‌ام، یاد گرفته‌ام قضاوت چیست. هر بار که می‌خواهم کسی را قضاوت کنم، با خود می‌گویم: آیا واقعاً دوست دارم خودم قضاوت شوم یا نه؟ چون همیشه از قضاوت شدن می‌ترسم و نگرانم که خودم مورد قضاوت قرار بگیرم. گاهی اوقات آدم متوجه رفتارهای خودش نمی‌شود و نمی‌داند باید چه رفتاری داشته باشد چه آگاهانه و چه ناآگاهانه. اندیشه‌های نادرست و تفکرات ناسالم نتیجه قضاوت‌های غلط هستند. به جای قضاوت‌های نادرست باید به تزکیه و پالایش خود بپردازیم.خداوند ما را خلق کرد و به زمین فرستاد و اختیار را به ما داد. حالا این که ما از این اختیار به شکل مثبت استفاده کنیم یا منفی، دست خودمان است. چطور می‌توان فردی را از روی ظاهرش قضاوت کرد یا بر اساس اطلاعات ناقصی که دیگران به ما می‌دهند؟ نیروها معادل حس هستند و همیشه کاری که حس انجام می‌دهد، در هر موجودی باعث حرکت می‌شود. درک من این است که اگر حس من منفی باشد، ممکن است فردی را نادرست قضاوت کنم، اما اگر حسم به آن فرد مثبت باشد، اصلاً نیازی به قضاوت نیست.
نوع نگاه و دیدگاه به هر مسئله‌ای باعث می‌شود من چگونه به آن مسئله بپردازم. قدردانی در کنگره به این منظور است که یاد بگیریم در ازای آموزشی که به ما داده شده چه معنوی و چه مادی از آن تشکر کنیم و لحظه‌های خود را قدر بدانیم. خدا را شکر می‌کنم که حالا به نوعی عضو این لژیون سردار هستم و این برای من افتخار بزرگی است و کمک می‌کند به خودم.

عکاس:همسفر ساناز (لژیون یکم کیش )
ویراستاری و ارسال :همسفر بهاره رهجویی  راهنما همسفر ساناز (لژیون یکم کیش
همسفران نمایندگی کیش