قضاوت و جهالت لازم و ملزوم هم هستند؛ یعنی قضاوت بدون جهالت و جهالت بدون قضاوت هم نداریم، اینهادو جزء جدایی ناپذیرند.جهالت به معنای نادانی و در مقابل دانایی استفاده میشود.
من به این فکر میکنم که من در مورد خودم چه میدانم؟ در مورد اینکه چرا الان در این جایگاه در زندگی هستم، چرا این شکلی هستم، چرا پدر و مادرم اینها هستند، چرا شوهرم این است، چرا این بچه من است وخیلی چراهای دیگر که ممکن هر کسی از خودش بپرسد؛ من جواب هیچکدام از این چراها را نمیدانم، فقط میدانم خودم خواستم؛ اینکه من در مورد خودم آنقدر جاهل و نادان هستم، چهطور میتوانم درمورد چراهای زندگی دیگران نظر دهم و این همان قضاوت است؛ من چهطور میتوانم به این فکر کنم که چرا بقیه طرز زندگی، استعداد، رفتار، گفتار و برخوردشان اینگونه است.
من وقتی در مورد خودم هیچ چیزی نمیدانم؛ حتی نمیدانم مثلا در کیف یا در جیب لباسم چه چیزهایی هست؛چگونه میخواهم در مورد دیگران آن چراها را پیدا کنم و نظر دهم.
این قضاوت و جهالت بر اثر همین ندانستن و جاهل بودن است.
قضاوت نه فقط به خاطر خود صفت قضاوت، منفی است؛ بلکه بهخاطر صفاتی که همراه قضاوت میآید.من قطعا اگر قضاوت میکنم؛ قطعا تجسس و غیبت هم میکنم؛ هیچ قضاوتی بدون تجسس و غیبت امکانپذیر نیست، به استثنای آن افرادی که شغل آنها قضاوت و تجسس است. پس قضاوت به دلیل اینکه همراه خودش صفات منفی دیگری هم برای من به دنبال میآورد، عمل صالح و سالمی نیست.
آقای مهندس میفرمایند: «هیچ چیز و حرفی مرا ناراحت نمیکند، مگر غیبت کردن».پس اگر قضاوت کردم، غیبت هم کردم، یعنی زشتترین عمل را انجام دادهام. انسان نسبت به چیزی که است، جهالت دارد و همینطور نسبت به آن چیزی که دیگران هستند، یعنی نه از خودش آگاهی دارد و نه از دیگران. وقتی بفهمم من حتی از خودم چیزی نمیدانم، قضاوت اتفاق نمیافتد.
زندگی شالودهای از خوبیها و بدیهاست و درهم است؛ انسان دارای فضایل و رذایل هردو باهم است؛ نباید فکر کرد اگر کسی کاری کرد، چرا اینکار را کرد، او هم دارای همه ویژگیهاست.
خداوند را شاکر هستم برای این خدمت که در ابتدا خود آموزش بگیرم و بعد دیگران. مهربان باشیم...
نویسنده: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر شیرین (لژیون پنجم)
ویراستار و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر آسیه (لژیون اول)دبیر سایت
همسفران نمایندگی عمانسامانی شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
91