English Version
This Site Is Available In English

دایره قضاوت

دایره قضاوت

همسفر مژگان و مسافرشان کاظم با بیش از ١٧ سال تخریب، آنتی‌ایکس مصرفی شیره و تریاک کشیدنی وارد کنگره شدند، به‌مدت ۱۰ ماه و ۱۸ روز سفر کردند با متد DST، شربتOT، به راهنمایی مسافر رضا حسین‌زاده و  همسفر شفيعه سفر كردند و رشته ورزشی مسافر فوتبال، رشته ورزشی همسفر والیبال اكنون رهایی به خواست خدا و دستان‌پرمهر استاد امین٣ سال و ٨ ماه است كه آزاد‌‌ و رها هستند.

تعریف شما از قضاوت و جهالت چیست؟ چه عواملی ممکن است در نوع قضاوت‌های ما تاثیرگذار باشد و چطور ‌می‌شود از قضاوت‌های ناشی از جهالت جلوگیری کرد؟
انسان وقتی آفریده شد به او اختیار نیز داده شد و قدرت مطلق انسان را بر سر دوراهی قرار داد، از همان زمان انسان شروع به قضاوت کردن نمود، یعنی برای حرکت در مسیر ارزش‌ها و ضدارزش‌ها همیشه در حال قضاوت کردن خودش می‌باشد که آیا این کار را انجام دهم یا انجام ندهم؛ آیا این سخن را بگویم یا نگویم و یا حتی در مورد آمدن به کنگره، بروم یا نروم و همیشه در حال قضاوت کردن در مورد مسائل اطراف خودش است ولی زمانی که این دایره قضاوت از مسیر خودش خارج شود و بزرگ‌تر شود، یعنی هر انسانی حریمی دارد و هر زمان من از روی جهل و ناآگاهی خودم وارد حریم خصوصی دیگران شوم و نسبت به دیگران گمان و ظن بد داشته باشم و شروع به تجسس و غیبت کرده و بر کرسی قضاوت بنشینم، نشان از جهالت است.
باید از مطالب جلوتر بود و هرچه دانش و آگاهی و جهان‌بینی من از دنیای پیرامون بیشتر باشد و این موضوع را متوجه شوم که باید دوربین را روی زندگی خودم زوم و متمرکز کنم و برای این کار مهم باید روی جهان بینی کار کنم و آموزش بگیرم، هیچ وقت شخص یا جمعی را بر حسب گمان خود قضاوت نکنم.

به عنوان یک همسفر که تحت آموزش ‌‌های کنگره قرار دارد ؛ آیا قضاوت کردن می‌تواند باعث رشد و تعالی یک شخص شود؟ وچه شرایطی برای امر قضاوت لازم است؟
براساس  آموزش‌ها و مطالبی که در کنگره بیان شده‌ موجودی هستم که قدرت اختیار با من است برای رسیدن به هدف و خواسته‌هایم از کدام مسیر حرکت کنم (ارزش‌ها و یا ضدارزش‌ها) و تا زمانی که من فقط کارهای خودم را قضاوت کنم باعث رشد و تعالی من می‌شود، در غیر این صورت هم برای خودم و اطرافیانم مشکل ایجاد می‌کنم. در هر صورت نباید تا جایی که امکان دارد من در مورد کسی قضاوت کنم و فقط قدرت مطلق قادر به قضاوت کردن انسان‌ها است و یا  کسی که علم و آگاهی و عدالت و معرفت و شناخت کافی در مورد خود و دیگران را کسب کرده، مثلاً یک قاضی می‌تواند به امر قضاوت عمل نماید.

با توجه به دستور جلسه قضاوت و جهالت علت اینکه این دو کلمه در کنار هم به کار برده شده چیست؟
هر دستور جلسه و هر سی‌دی هفته یک مسئله و گره از وجود من باز کرده است و همیشه اول جلسه نگهبان جلسه می‌فرمایند که ۱۴ ثانیه سکوت برقرار می‌شود، تا از جهل و نادانی خود به خدا پناه ببرید و همین جهالت انسان باعث همه ضدارزش‌ها می‌شود و یکی از این ضدارزش‌ها قضاوت کردن است، هرچه دامنه جهالت بیشتر باشد دامنه قضاوت هم بیشتر است، قضاوت رابطه مستقیمی با جهالت دارد، هرچه سطح دانایی بالاتر باشد قضاوت راجع به دیگران پایین‌تر است و وقتی فردی در مورد دیگران قضاوت می‌کند مانند شخصی است که در انتهای شاخه درختی نشسته و در حال  بریدن آن شاخه است و بنابراین بیشترین کسی که در این قضیه ضربه می‌خورد خود ما هستیم.

در صورتی که مورد قضاوت اشتباه قرار گرفتیم بر‌خورد ما با توجه به جهان‌بینی که در کنگره یاد گرفتیم باید چگونه باشد؟
من یاد گرفتم که با تفکر، ساختارها آغاز می‌شود؛ بنابراین قبل از هر کلمه یا جمله و عکس‌العملی باید تفکر کنم تا با انتخاب بهترین گفتار و کردار از خود دفاع و مسئله و مشکلم را برطرف کنم.

نظر شما در مورد قضاوت‌های احساسی که در اکثر موارد باعث ایجاد مشکلاتی می‌شوند چیست؟
باید دانایی خودم را به دانایی موثر تبدیل کنم و از آن درخت جهالت که زیر مجموعه آن خودخواهی، منیت، ترس، اضطراب و ناامیدی و تاریکی و خود برتری هست فاصله بگیرم و مثبت‌ دیدن باعث می‌شود بیشتر آرامش داشته باشم و آرامش درونی و بیرونی نتیجه زیبایی تعادل است.

با توجه به سی دی (درب دیگر) سختی‌ها و مشکلات برای رشد و تکامل انسان‌ها است قدری راجع به این موضوع برایمان توضیح دهید؟
انسان تا زمانی که یک‌سری سختی‌ها را متحمل نشود به هیچ نمی‌رسد، این رنج‌ها هستند که انسان را پخته یا درخشان می‌کنند، چون تجربه می‌کند و در سختی‌ها کارآزموده می‌شود، بنابراین وقتی مشکل یا مسئله‌ای پیش می‌آید باید در مرحله اول آرام و صبور باشم و تفکر کنم و تمام جوانب و زوایا را در نظر بگیرم .صبرکردن و تفکر درست است که من به نتایج خوب می‌رسم. و با همه مشکلات و مسائلی که از قبل کنگره تا به امروز داشتم متوجه شدم هیچ چیزی ابدی نیست حتی بزرگترین مشکل روزی حل می‌شود فقط بستگی به افکارمن دارد که چطور تمامش کنم، با حال خوب و یا حال بد، در لحظه زندگی کنم و از زندگی لذت ببرم و همیشه شکرگزار خداوند باشم که چقدر قشنگ هر چیزی را در زمان و مکان و وقت خودش در مسیر زندگی من قرار داده تا من بتوانم آموزش بگیرم و ارتقا پیدا کنم.

لطفاً اگر صحبتی دارید که مایل هستید در این گفتگو بیان شود، بفرمایید؟
خداوند را هزاران هزار مرتبه شکر می‌کنم، که درمکانی هستم که با انسان‌هایی همنشین شدم که خدمت می کنند و احیای انسان‌ها با همه مشکلات و دغدغه‌های زندگی هدف اصلی‌شان است.از جناب مهندس و استاد امین و خانواده محترمشان و همه خدمتگزاران کمال تشکر را دارم، این عزیزان که از جان ومال خود گذشتند تا من مژگان حال خوب و زندگی خوب راتجربه کنم. از راهنمای مهربان خودم خانم شفیعه، راهنمای توانمند مسافرم آقا رضا حسین‌زاده تشکر می‌کنم که هرچه داریم از این دو عزیز است.از گروه سایت که پیوند دهنده قلب‌ها هستند کمال تشکر را دارم. از اینکه زمان و وقت گذاشته‌اید و مطالب من را مطالعه کرده‌اید بسیار سپاسگزارم.


طراحان سوال : همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هشتم)، همسفر فخری رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پانزدهم)، همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر نجمه (لژیون دوازدهم)، همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون پنجم)،
ویرایش و مصاحبه‌کننده : همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون هشتم)
ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر اکرم (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی شفا مشهد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .