بار سنگین ناشی از قضاوت

همسفر شقایق همراه مسافرشان با تخریب شیشه و هروئین وارد کنگره شدند به مدت ۱۰ ماه و ۱۵ روز سفر کردند به روش Dst و با داروی درمان شربت OT با راهنمایی، راهنما همسفر الهام و راهنما مسافر مهدی سفر کردند ورزش ایشان ایروبیک و در جایگاه رابط خبری خدمت کرده و 1 دوره عضو لژیون سردار بوده‌اند.

به نظر شما چرا قضاوت با جهالت در دستور جلسه مطرح شده است؟

همان‌طوری که می‌دانیم آقای مهندس در اول هر سی‌دی همیشه تکرار می‌کنند: بزرگ‌ترین دشمن هر شخصی جهل و نادانی‌اش است. به نظر من هم وقتی که ما نمی‌‌توانیم تفکر درستی داشته باشیم و راجع‌ به چیزی اطلاعاتی نداریم، منجر به قضاوت و تفکر نادرست نسبت به دیگران می‌شود، به همین دلیل هم فکر می‌کنم که این ۲ موضوع هم‌زمان با هم مطرح شده است.

این دستور جلسه چه تأثیری در مسیر درمان و سفر اول مسافر و همسفر دارد؟ آیا تجربه‌ای در این مورد داشته‌اید؟

این دستور جلسه‌، موضوع مهمی است. من هم قبل از این که وارد کنگره شوم اطلاع دقیقی از اعتیاد و رفتار با مسافرم نداشتم، بنابراین باعث می‌شد نسمسافرم قضاوت‌های نادرستی داشته باشم. وقتی که به کنگره آمدم و آگاهی پیدا کردم، قضاوتم نسبت به این مسافرم تغییر کرد و فهمیدم که اگر او مشکل دارد و هنوز نتوانسته از اعتیاد بیرون بیاید به دلیل این اسآ‌هایی که جایگزین مخدر‌های طبیعی بدنش شده، باعث ایجاد اختلال در سیستم‌ حیاتی‌اش‌ شده و   مسئله نیاز مسبب این بوده که این کار را انجام می‌دهد. وقتی این آموزش‌ها را می‌بینم کمتر قضاوت می‌کنم و در مسیری که من و مسافرم در حال طی‌کردن هستیم باعث می‌شود کمکش کنم و همراهش باشم.

باتوجه‌به آموزش‌های کنگره از نظر شما قضاوت چه پیام‌هایی برای قضاوت‌کننده و قضاوت شونده دارد؟ آیا مورد عینی برای خودتان پیش‌آمده است؟

بله برایم خیلی پیش‌آمده، من خیلی قضاوت می‌کردم؛ البته هنوز هم یک مسیر درازی را پیشرو داریم و آموزش می‌بینیم. وقتی انسان قضاوت می‌کند بار سنگینی روی دوش خودش می‌افتد، من وقتی راجع‌به کسی قضاوت می‌کنم سنگینی‌اش را بیشتر حس می‌کنم، البته الان با آموزش‌های کنگره یاد گرفتم که اول تفکر کنم و خودم را در جایگاه آن شخص بگذارم و بعد قضاوتش کنم، ببینم آیا اگر خودم در آن جایگاه بودم این کار را انجام می‌دادم یا خیر؟

آیا شما تفاوتی در خود از نظر قضاوت دیگران قبل و بعد از حضور و آموزش در کنگره احساس می‌کنید؟

بله خیلی فرق کرده‌، من قبلاً قضاوت می‌کردم و سریع به یک نتیجه می‌رسیدم؛ ولی الان با آموزش‌هایی که می‌بینم با راهنمایی‌ای که راهنمایان عزیز انجام می‌دهند با سی‌دی‌هایی که گوش می‌کنیم و صحبت‌هایی که آقای مهندس هر هفته انجام می‌دهند خیلی تفاوت کرده‌ام‌. اول سعی می‌کنم که تفکر کنم و بعد خودم را در جایگاه آن شخص بگذارم و راجعش خیلی فکر می‌کنم و می‌گویم که اگر من آنجا بودم چه تفکری می‌کردم؟ چه کاری انجام می‌دادم؟ این باعث می‌شود که آرام‌تر باشم، اول فکر کنم و بعد راجع‌به شخص قضاوت کنم که خیلی آموزش‌های کنگره برایم مؤثر بوده است.

شما برای خودداری از قضاوت چه راهکارهایی را انجام می‌دهید، چقدر موفق بوده‌اید و چه پیشنهاداتی را دراین‌خصوص برای همسفران دارید؟

راه خیلی درازی در پیش داریم و ما هنوز در حال آموزش هستیم. درست است که من سه سال‌ می‌گذرد که وارد کنگره شده‌ام؛ ولی فکر می‌کنم راه درازی را پیشرو دارم که بخواهم به مرحله‌ای برسم که کاملاً از این قضیه کنده شوم. همان‌طور که قبلاً هم گفتم بیشتر سعی می‌کنم روی تفکرم کار کنم؛ یعنی اول فکر کنم ببینم که چرا شخص این کار را انجام می‌دهد یا در فکرش چه می‌گذرد؟ خودم را در جایگاه او قرار می‌دهم که ببینم اگر من بودم چه کاری انجام می‌دادم این باعث می‌شود آرامش بیشتری و تصمیم بهتری بگیرم، کمتر قضاوت کنم و به فرموده راهنمای عزیزم بیش از ۹۰ ٪ قضاوت‌های ما اشتباه است؛ بنابراین باید سعی کنیم روی خودمان کار کنیم و صفات بدی که در ما وجود دارد را از بین ببریم و همان‌طور که استاد امین هم در سی‌دی قضاوت بیان کردند: وقتی ما از چیزی بدمان می‌آید یا مسئله‌ای را در مورد دیگران بزرگ می‌کنیم آن در خود ما وجود دارد؛ ولی هنوز رشد پیدا نکرده است.
پس من سعی می‌کنم که تفکر کنم، آرامشم را حفظ کنم و خودم را در جایگاه آن شخص قرار دهم و فکر کنم ببینم چرا این کار را انجام داده است و  به خودم برگردم ببینم آیا این صفت بد در وجود من هم هست یا خیر؟ سعی کنم اول خودم آن را برطرف کنم و بعد بخواهم برای دیگران توصیه‌ای داشته باشم.

انجام مصاحبه، طراح سؤالات و تایپ: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر مریم ر (عضو لژیون سردار)
عکاس: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دهم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر خندان (دنور) دبیر سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور