قاضی خدا است

سلام دوستان تهمینه هستم راهنمای یک همسفر

دستور جلسه قضاوت و جهالت من را عمیقاً به تفکر مجبور می‌سازد؛ زیرا کسی که قرار است بر کرسی قضاوت بنشیند؛ باید فردی نا‌آگاه و نادان باشد و با جهالت تمام موضوعات و افراد مختلف را با دید خود قضاوت کند، به بیانی می‌گویند: تا کفش کسی را به پا نکرده‌ای راه رفتن او را قضاوت نکن. ما با ظاهربینی قضاوت می‌کنیم؛ ولی از بطن کار خبر نداریم و با قاطعیت حکم صادر می‌کنیم. این را می‌دانم اگر قضاوت نادرستی در مورد کسی بکنم دنیا تمام تلاشش را می‌کند تا مرا در شرایط او قرار دهد تا به من ثابت کند در تاریکی همه ما شبیه یکدیگر هستیم. خداوند را سپاس که آموزش‌های کنگره باعث شد تا از دیگران دست برداشته و به خود و درون خود رجوع کنم، قضاوت را راجب خودم انجام دهم تا بتوانم بهترین راه را انتخاب کنم.
«گر ندانی دانش ترکیب رنگ
بین گلها زشت یا زیبا مکن
خوب دیدن، شرط انسان بودن است
عیب را در این و آن پیدا مکن»

سلام دوستان نجمه هستم یک همسفر

متن جمله ( قضاوت و جهالت) انسان را به فکر مجبور می‌کند که قضاوت کردن از جهل آدمی سرچشمه می‌گیرد و یک حسی است که انسان را اول وارد مرحله تجسس و بعد قضاوت کردن می‌کند. قضاوت یک نیرویی است که از طرف درون ناآگاه من سرچشمه می‌گیرد و باید بدانم اگر در کسی حرکتی دیدم که از آن خوشم نمی‌آید به این معنا است که در وجود خودم همان بینش و تفکر وجود دارد؛ پس باید خودم را پاکیزه کنم. برای قضاوت کردن اول باید تجسس را انجام بدهم، یعنی من به خودم اجازه می‌دهم، که در کاری که به من اصلاً مربوط نیست دخالت کنم و بر کرسی قضاوت می‌نشینم و حکم را اجرا می‌کنم؛ پس باید بدانم که تمام این کارها از جهالت من سرچشمه می‌گیرد و باید خودم را تزکیه و پالایش کنم.

سلام دوستان الهه هستم یک همسفر

قضاوت به معنی حکم دادن و قاضی بودن است و جهالت به معنی نادانی و ناآگاهی است و این دو مقوله به هم پیوسته و مکمل یکدیگر هستند. وقتی که خداوند انسان را خلق کرد به او اختیار داد و بعد به او قدرت قضاوت را تا در مورد خودش قضاوت کند که زمانی که بر سر دوراهی‌ها قرار گرفت، راه درست را تشخیص دهد؛ ولی مشکل اصلی آن است که ما در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم و در مسایلی که به ما ارتباطی ندارد دخالت می‌کنیم و وارد مرحله گمان و ظن می‌شویم و در آخر در مورد دیگران قضاوت کنیم که به آن جهالت می‌گوییم.

سلام دوستان عاطفه هستم یک همسفر

پیش نیاز قضاوت صبر، بی‌طرفی، آموزش و...هست؛ ولی برای جهالت هیچ‌کدام از این موراد نیاز نیست. مسئله نادانی و دانایی هم همین هست، موقعی که چیزی نباشد نادانی می‌شود، یعنی خودخواهی و خرافات، خود میوه جهالت است. برای جاهل بودن نیاز به هیچ هزینه‌ای نیست؛ ولی برای قضاوت باید هزینه پرداخت شود. وقتی انسان خلق شد خداوند فرمود: «موجودی آفریدم که کالبد فیزیکی آن از خاک است، یعنی هر چیزی در خاک وجود دارد در او هم هست و دارای ویژگی هست که هیچ موجود زنده دیگری آن را ندارد و آن فجور و تقواست»؛ پس به آن امید که بتوانم با آموزش‌های که از کنگره گرفته‌ام الهام تقوا را بیشتر دریافت کنم.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

قضاوت کردن بسیار دشوار است و هر کسی نمی‌تواند قضاوت کند کسی می‌تواند قضاوت کند که علم و دانش آن را داشته باشد. در جهان‌بینی، مثلث جهالت مقابل مثلث دانایی قرار دارد. مثلث جهالت از سه ضلع تشکیل شده است: ترس، منیت و نا‌امیدی. جهل در قران 24 مرتبه به کار رفته است. جهل دو بعد دارد، یک مرتبه جهل در برابر علم و در مرتبه بعدی جهل در برابر عقل است، یعنی شخص خودش را به جهالت بزند و به علم خود عمل نکند. من در کنگره60 یاد می‌گیرم که فقط دوربین را روی زندگی خودم بزرگ‌نمایی کنم و فقط عیب‌های خودم را ببینم.

سلام دوستان فریبا هستم یک همسفر

جهالت از جهل می‌آید جهل در واقع به دو معناست یکی مخالف علم و دوم حماقت هست و جهل انسان همان عدم شناخت خویشتن است. قضاوت ستاندن حق از شخص خاصی به شخص شاکی توسط نهاد حکومتی است. اکنون هر چه انسان‌ها جهل و نا‌آگاهی‌شان بیشتر باشد قضاوت‌شان هم بیشتر است، قاضی خدا است؛ پس باید انسان جهان‌بینی او در تکامل خود، رشد و ارتقا بدهد و هر چه دور از جهل یا نادانی باشد و علم و دانش را بیشتر کنم در واقع خودم را تزکیه و پالایش می‌کنم  وکمتر در میان قضاوت کردن می‌نشینم.

سلام دوستان پروانه هستم یک همسفر

برای قضاوت ما به پیش‌نیازهایی مانند صبر، تحمل، آگاهی، بی طرف بودن، آموزش، اعتماد به نفس و ایمان نیاز داریم. جهالت پیش نیاز ندارد و مترادف نادانی است و نادانی هم عدم دانش است، وقتی نور می‌آید ظلمت و تاریکی می‌رود. زمانی‌که جهالت داشته باشیم و دانایی نباشد، منیت، ترس و نا‌امیدی را به ارمغان می‌آورد. وقتی خداوند انسان را آفرید در قدرت قضاوت هم به او داده شد، در کنگره با آموزش‌هایی که من می‌گیرم و به یک دانایی می‌رسم که باید فقط در مورد خودم قضاوت داشته باشم.

سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر     

به نظر من قضاوت کردن، کار هر کسی نیست و تنها قدرت مطلق که خالق تمام موجودات و هستی است می‌تواند قضاوت کند. من قبل از کنگره خیلی قضاوت می‌کردم؛ چون دانایی نداشتم. در کنگره از شروع جلسه می‌گویند: ۱۴ ثانیه سکوت می‌کنیم تا از جهل و نادانی خودمان که بزرگ‌ترین دشمن خودمان است دوری کنیم. در جهان‌بینی مثلث جهالت، مقابل مثلث دانایی قرار دارد که از سه ضلع تشکیل شده است: منیت، ناامیدی و ترس است. ما همیشه ظاهر قضیه را می‌بینیم و از باطن آن خبر نداریم، اگر می‌خواهیم کسی را قضاوت کنیم باید راهی که رفته است برویم تا شاید بتوانیم آن را قضاوت کنیم.

رابط خبری: همسفر نجمه رهجوی راهنما همسفر تهمینه (لژیون یازدهم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر هاجر (لژیون هفتم)نگهبان سایت
همسفران نمایندگی میرداماد اصفهان