جهالت و عدم آگاهی

همسفر سمانه رهجوی لژیون شانزدهم از نمایندگی رودکی در مقاله‌ی خود در باب دستور جلسه ((قضاوت و جهالت)) چنین نوشت:

با توجه به آموزش‌های ناب کنگره‌ ۶۰ دریافتم که قضاوت امری است که برای هدایت انسان لازم و ضروری است؛ اما مانند تمام امور دیگر ممکن است انسان در جهت منفی از این امر استفاده کند که متاسفانه ناآگاهانه به سمت اشتباه و گمراهی می‌رود و منشأ قضاوت او جهالت است. قضاوت خصوصیتی است که خداوند در خلقت انسان و در نهاد او قرار داده، زیرا انسان موجودی است که اختیار دارد و همین امر قدرت تجزیه و تحلیل مسائل و سپس تصمیم گیری بر مبنای اختیار را نیز پیدا کرده است؛ اما لازم به ذکر است که باید از قضاوت‌های نابجا پرهیز کرد و با افزایش آگاهی و دانایی، از دام جهالت رهایی یافت. قضاوت و جهالت دو مقوله مرتبط با یکدیگر هستند. جهالت به معنای نادانی و عدم آگاهی است و قضاوت به معنای داوری و ارزیابی دیگران است. نکته بسیار مهم که کنگره ۶۰ در آموزش‌های خود یادآور می‌شود این است که قضاوت های نادرست و نابجا، اغلب ناشی از جهالت و عدم آگاهی است و متاسفانه این نوع قضاوت‌ها می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و اختلافات شود و این جهالت و عدم آگاهی انسان است که او را به سمت قضاوت نادرست هدایت می‌کند. تجسس در امور دیگران و قضاوت در مورد سایر انسان‌ها در هر مرتبه و جایگاه که قرار دارند همان انرژی و قدرتی است که باید صرف امورات و عملکرد خودمان شود. انسان برای رسیدن به آرامش و حال خوش و صلح با خود و جهان اطرافش نیاز دارد که همیشه متمرکز به اعمال و رفتار خود باشد و خود را مورد قضاوت با گذشته خودش قرار دهد که نسبت به قبل چقدر تغییرات مثبت در او بوجود آمده و چقدر از جهالت و تفکر نادرست فاصله گرفته و به صلح و آرامش درونی نزدیک شده است. تا زمانی که افکارمان روی اشتباهات دیگران متمرکز باشد و دائما دیگران را ارزیابی کنیم و خودمان را بنده مخلص و معصوم خداوند بدانیم، همیشه در رنج و عذاب خواهیم بود؛ زیرا با این طرز فکر مسیر آموزش پذیری خود را و عیب یابی خود را مسدود می‌‌کنیم و به جهالت خود می‌افزاییم. ما در کنگره ۶۰ آموختیم که زمانی که خطا یا نکته منفی اخلاقی و رفتاری از فردی را پررنگ می‌بینیم و حساس می‌شویم نشان دهنده این است که همان نکته منفی بذرش در وجود خود ما وجود دارد و خود ما از همان جنس هستیم. فقط دقت نکرده بودیم تا این نکته منفی را از بین ببریم. پس باید دوربین خود را روی خودمان و عملکرد‌های خود قرار دهیم و سعی کنیم از نظر روحی و جسمی و عقلی به تعادل برسیم تا آرامش و آسایش در زندگی سایه افکند و قلبمان مملو از الطاف الهی شود.

در پایان شکرگزار خداوند هستم که مرا لایق دانست که در مسیر سبز آموزشی کنگره ۶۰ قرار گیرم و توسط راهنمای محترم و بزرگوارم سر‌کار خانم عفت که با آرامش قلب و کلام شیوای ایشان، دانش جناب آقای مهندس دژاکام و فرزند برومندشان استاد امین را به من آموزش می‌دهند تا علم و آگاهی کسب و در زندگی خود کاربردی کنم. ان‌شالله که از آموزش‌های کنگره ۶۰ بهترین بهره را ببریم و برای خود و خلق خدا مفید باشیم.

رابط خبری:همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون شانزدهم)

ویرایش، تنظیم و ارسال مطلب: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم) نگهبان سایت

همسفران نمايندگی رودکی