مقاله در مورد دستورجلسه قضاوت و جهالت
سلام دوستان عقیل هستم یک مسافر
به نقل از امیرالمومنین سخت ترین کار دنیا امر قضاوت است و یا در روایات دیگر گفته شده است که بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است در واقع آنچه راباگوش می شنوی باطل است و آنچه باچشم خود می بینی حق است....
درکل انسان موجودی است که گویی قاضی به دنیا آمده است ومرتب درحال قضاوت کردن است، درتمام موارد انسان به این دلیل که اختیار دارد بر سر دوراهی قرار گرفته است و هرکدام از راهها ممکن است هزاران شاخه شود چه راه فسق و فجور و چه راه تقوا.

امرقضاوت برای همه صادق است برای قضاوت پارامترهای زیادی لازم است که بايد رعایت شود تا مراحل آن به صورت قانونی طی شود، یک قاضی با مطالعه پرونده وارجاع آن به هیئت منصفه وکلیه تحقیقات صورت گرفته، باز درمواردی مشاهده شده است که به اشتباه رای صادر گردیده است بنابراین نتیجه میگیریم که وارد موضوعی نشویم که نباید آن را قضاوت نمائیم، متاسفانه الان شاهد هستیم که درجامعه به راحتی یکدیگر راقضاوت میکنند،رأی صادر میکنند و د رمواردی هم آن رأی را هم اجرا میکنند بدون هیچ شناخت و درکی از موضوع یا فرد، و اما در مورد جهالت جناب مهندس می فرمایند برای قضاوت به یک سری پیش نیاز لازم است ولی برای جهالت ونادانی هیچ پیش نیازی لازم نیست وقتی که انسان جهالت داشته باشد، ترس،منیت وناامیدی خود به خود درانسان به وجود می آید خودخواهی ونادانی زاییده جهالت است، برای جاهل بودن هیچ خرجی وجود ندارد ولی برای قضاوت کردن وعدالت خیلی هزینه وخرج دارد...
حکیمانه است که درعمل عجول نباشیم و در اعتقادات لجوج و نیز حکیمانه تر از آن این است که هر آنچه می شنویم را باور نکنیم و اگر قبول میکنیم در رساندن آن به دیگران تعجیل ننماییم.
نگارنده: مسافر عقیل
تایپ: مسافر آرش
تنظیم: مسافر یاسر
- تعداد بازدید از این مطلب :
112