جهالت به معنای نداشتن آگاهی یا درک نسبت به یک موضوع میباشد و در هنگام قضاوت کردن، بخشی از مغز میخواهد ثابت کند که اشتباه نمیکند. اما مسئله این است، خیلی وقتها ما بدون اینکه مطلبی را بدانیم قضاوت میکنیم «این ناآگاهی و جهالت است»
قضاوت بدون آگاهی میتواند خطرناک باشد. فردی را تصور کنید که یک نوع غذا را اصلا امتحان نکرده اما میگوید حتماً بدمزه است، این قضاوت ناآگاهانه است. فردی را که لباس متفاوتی پوشیده سریع وی را قضاوت میکنیم که چه آدم عجیبی است، هر فرد سلیقه خودش را دارد و ممکن است آدم خوبی هم باشد.
قضاوت و تجسس عمل ناپسندی است زیرا؛ اشتباهات مکرر دلیل از دست دادن انرژی میباشد. زمانی که ناآگاهانه تجسس میکنیم؛ دچار تنش و تنفر نسبت به دیگران شده و دنیای اطراف ما، کوچک و محدود میشود. در صورت لزوم چه موقع میتوان قضاوت لازم را داشت؟ زمانی که دانش خود را افزایش داده، آموزش بگیریم. هرچه بیشتر درمورد انسانها بدانیم کمتر آنها را مورد قضاوت قرار میدهیم. این یادمان باشد؛ هیچکس کامل نیست همه ممکن است دچار خطا و اشتباه شوند.
حضرت عیسی میفرماید: «خسی را در چشم دیگران میبینید؛ اما چوب را در چشم خود نمیبینید» پسندیده است قبل از قضاوت کردن، خود را جای شخص قرار دهیم احتمالا ما هم آن عمل را انجام میدهیم.
قضاوت و تجسس اگر درباره زندگی خودمان باشد؛ صبح تا شب بر سر دو راهیهای زندگی، یک راه را انتخاب کرده و قبل از آن به قضاوت مینشینیم. اگر یادبگیریم بیشتر تفکر کرده و عدالت را برقرار کنیم، دنیایی بهتر میسازیم.
هر چه جهالت انسان بیشتر باشد؛ اطرافیان را هم بیشتر مورد قضاوت قرار میدهیم، هر چه جهالت کمتر باشد کمترهم قضاوت میکنیم «قضاوت و جهالت رابطه مستقیمی با یکدیگر دارد».
منابع: قضاوت و جهالت،صحبتهای آقای مهندس در جلسات جهانبینی
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر انسیه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر سوری رهجوی راهنما همسفر انسیه (لژیون دوم)
ویرایش : همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون سوم ) دبیرسایت
همسفران نمایندگی گلمکان
- تعداد بازدید از این مطلب :
88