هر ساختاری برای بقا و رشد نیازمند یک‌سری قوانین و مقررات است

ششمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه همسفران و مسافران نمایندگی ارگ کرمان با استادی مسافر ابوالقاسم و نگهبانی مسافر مسلم و دبیری  مسافر غلامرضا با دستور جلسه حرمت کنگره ۶۰ را رابطه مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع می‌باشد پنجشنبه ۱۲ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان، ابوالقاسم هستم یک مسافر.

از خداوند بزرگ سپاسگزارم که این اجازه را به من داد تا در شعبه ارگ، در این جایگاه آموزش بگیرم. از استاد عزیزم، آقای نقدی، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیارم قرار دادند تا خدمت کنم.

در مورد دستور جلسه "حرمت کنگره ۶۰"، باید بگویم که هر ساختاری برای بقا و رشد نیازمند یک‌سری قوانین و مقررات است. کنگره ۶۰ هم از این قاعده مستثنا نیست و قوانینی دارد که رعایت آن‌ها برای درمان، رشد، و تعالی انسان الزامی است.

اگر من وارد کنگره شوم و هر کاری که دلم خواست انجام دهم؛ هر وقت خواستم بیایم، هر لباسی خواستم بپوشم، یا اگر فقط به نیت گرفتن شربت اوتی بیایم ولی قوانین را رعایت نکنم، فرقی با زمانی که بیرون از کنگره بودم ندارم. آن موقع هم هر وقت می‌خواستم مواد مصرف می‌کردم! پس این قوانین چه ربطی به درمان دارند؟ در واقع اجرای قوانین حرمت، باعث می‌شود در مسیر درمان دچار آسیب نشوم؛ چه به عنوان یک مسافر که داروی اوتی مصرف می‌کند، چه به عنوان یک همسفر که مسافر را همراهی می‌کند. رعایت حرمت، فقط مربوط به درون کنگره نیست، بلکه برای حفظ خود انسان است؛ چه درون کنگره باشی، چه بیرون از آن.

حرمت کنگره فقط محدود به ظاهر نیست؛ بلکه لایه‌های پنهانی دارد که درک و عمل به آن‌ها دشوار است. مثلاً قضاوت نکردن و سرزنش نکردن، بخشی از این حرمت است. من خودم سال‌ها طول کشید تا یاد بگیرم دیگران را قضاوت نکنم، نه رفتارشان را، نه نگاهشان را و نه گفتارشان را. کنگره مثل یک خلأ است؛ خلأیی که در آن مکان، زمان یا جاذبه معنای خاصی ندارد. ما به اینجا می‌آییم تا آموزش ببینیم، یاد بگیریم، و بعد این آموزش‌ها را در بیرون از کنگره به کار بگیریم. آنجاست که متوجه می‌شویم چقدر این آموزش‌ها در رشد و بزرگ شدن ما مؤثر است؛ کنگره شبیه یک دانشگاه است.

اما صور آشکار حرمت نیز مهم است. مثلاً اگر با پوشش نامناسب به کنگره بیایم، یا از الفاظ نادرست استفاده کنم، یا بیرون از کنگره با رهجوها و مسافران ارتباط کاری یا مالی داشته باشم، این‌ها همگی عبور از خط قرمزهایی‌ست که مستقیماً به خود من آسیب می‌زند. خودم اوایل سفر با این مسائل مشکل داشتم و رعایت نمی‌کردم، و واقعاً آسیب دیدم.

 من همان رفتاری را که بیرون از کنگره داشتم، اینجا هم می‌خواستم ادامه بدهم. اما او به من گفت: "اینجا نه دلسوزی داریم، نه لطف. در حد توانت باید کار کنی." و وقتی دقیق‌تر به نوشته‌های حرمت نگاه کردم و سعی کردم آن‌ها را کنترل کنم، متوجه شدم که همه برای رشد و پیشرفت انسان هستند.

دیدگاه من این است که اگر کسی می‌خواهد وارد سفر دوم شود، باید حرمت کنگره را به‌درستی رعایت کند. چون اگر این حرمت رعایت نشود، خداوند هم اجازه نمی‌دهد وارد صراط مستقیم شویم. لازمه صراط مستقیم، رعایت کامل حرمت کنگره ۶۰ است.

آقای مهندس هم بارها تأکید کرده‌اند که زمان قرائت حرمت، حتی خود ایشان هم اجازه نمی‌دهند شال خود را مرتب کنند یا حرکتی انجام دهند. یعنی سکوت محض و احترام کامل.

من به این نتیجه رسیده‌ام که نوشتار حرمت، یک متن بسیار قوی و محکم است که انسان را در مسیر تعالی و خروج از تاریکی اعتیاد کمک می‌کند. بعد از رهایی از اعتیاد، تازه نوبت درمان قضاوت، سرزنش و بسیاری از مشکلات دیگر است؛ که خود من هم هنوز درگیر آن‌ها هستم.

اگر امروز در این جلسه حضور دارم، فقط برای آموزش گرفتن است. همیشه وقتی به کنگره می‌آیم، با خودم می‌گویم: "من چیزی بلد نیستم، آمده‌ام یاد بگیرم." و این حرمت واقعاً به من کمک کرد و باعث رهایی‌ام شد.

من تنها آمدم، تنها ماندم، بارم را خودم به دوش کشیدم، و هرچه در کنگره گفته شد را تا جای ممکن انجام دادم. حالا به رهایی رسیده‌ام، و از صمیم قلب آرزو دارم هر کسی که خواهان رهایی‌ست، حرمت کنگره را عمیقاً درک کند و به آن احترام بگذارد.

عکس : مسافر فرزاد لژیون دوم

تایپ : مسافر مصطفی لژیون دوم

بارگزاری : مرزبان خبری مسافر احسان